Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft vier deelen: I. Is eene klachte over der Israëliten jammerlijcken toe-stant, door eene gelijckenisse van eenen wijn-bergh. II. Verklaringe van deselve gelijckenisse, dat over al ’t getal der vromen kleyn zij. III. Hoe ende waer mede sich de vrome selfs troosten. IV. Prophetie van Christi Rijcke ende verwonderinge over Godts onbegrijpelijcke barmhertigheyt. | |
I.1OCh! ’t gaet my als eenen, die in den wijn-bergh nae-leest, daer men geene druyven en vindt om t’ eten; ende ick woude nochtans geerne van de beste vruchten hebben. | |
II.2DE Vrome lieden zijn wegh in desen lande, Ga naar margenoot+ ende de Rechtveerdige een zijn niet meer onder de lieden: sy loeren altemael op ’t bloet; een yegelijck jaegt den anderen, dat hy hem verderve: | |
3Ende meynen, sy doen wel daer aen, wanneer sy quaet doen: Ga naar margenoot+ wat de Vorst wil, dat spreeckt de Richter; op dat hy hem weder eenen dienst doen sal: de Geweldige raden nae haren moet-wille, Ga naar margenoot+ om schade te doen, ende draeyen ’t hoe sy willen. | |
4De beste onder hen is als een doorn, ende de redelijckste als eene hegge: maer wanneer de dagh uwer Predikers komen sal, als ghy besocht sult worden, daer sullen sy dan niet weten, waer henen. | |
5Niemant en geloove sijnen Naesten, niemant en verlate hem op de Vorsten: bewaert de deure uwes monts voor de gene, die in uwe armen slaept. | |
6☜Want de soon veracht den vader, Ga naar margenoot+ de dochter sett haer tegen de moeder, de schoon-dochter is tegen de schoon-moeder: ende des menschen vyanden zijn sijn eygen huys-gesin. | |
III.7Ga naar margenoot* MAer ick wil op den HEERE sien, ende op den Godt mijns heyls wachten: mijn Godt sal my hooren. | |
8En verblijdt u niet, mijne vyandinne, dat ick ter neder ligge; ick sal weder op-komen: ende of ick al in ’t duystere sitte, so is doch de HEERE mijn licht. | |
9Ick wil des HEEREN toorn dragen, Ga naar margenoot+ want ick hebbe tegen Hem gesondigt; tot dat Hy mijne sake uyt-voere, ende my recht beschicke: Hy sal my Ga naar margenoota aen ’t licht brengen, dat ick mijnen lust aen sijne genade sie☞: | |
10Mijne vyandinne sal ’t sien moeten, ende met alle schande bestaen, Ga naar margenoot+ die nu tot my seyt: Waer is de HEERE uwe Godt? mijne oogen sullen ’t sien, dat sy dan als een slijck op de strate vertreden wordt. | |
IV.11TE dier tijt sullen uwe mueren gebouwet worden, Ga naar margenoot+ ende Godts Woort verre uyt-komen. | |
12Ende ter selver tijt sullen sy van Assur, Ga naar margenoot+ ende van de vaste steden tot u komen, van de vaste steden tot aen ’t Water, van d’ eene Zee tot d’ andere, van ’t een geberghte tot ’et ander. | |
13Want dit lant sal woest zijn, sijner inwoonders halven: Ga naar margenoot+ om der vrucht wille harer wercken. | |
14☜Ghy doch, Ga naar margenoot+ weydt uw’ volck met uwen staf; de kudde uwes erf-deels, die daer woonen beyde in ’t wout alleen, ende op ’t velt☞: laetse te Basan ende Gilead weyden, als van outs. | |
15Ick wil haer wonderen sien laten, Ga naar margenoot+ gelijck als ter tijt, doe sy uyt Egypten-lant togen: | |
16Dat de Heydenen het sien, ende alle hare Geweldige hen schamen sullen, ende de hant op haren mont leggen, ende hare ooren toe-houden. | |
17Sy sullen stof lecken, Ga naar margenoot+ als de slangen; ende gelijck het gewormte op der aerden tsitteren in hare holen: sy sullen hen vreesen voor den HEERE onsen Godt, ende voor u hen ontsetten. | |
18☜Waer is sulck een Godt, Ga naar margenoot+ gelijck Ghy zijt? die de sonde vergeeft, ende scheldt quijt de misdaet den overigen sijns erf-deels; die sijnen toorn niet eeuwighlijck en behoudt; want Hy is barmhertigh. | |
19Hy sal sich onser weder ontfermen, onse misdaden dempen, ende alle onse sonden in de diepten der Zee werpen☞. | |
20Ghy sult den Iacob de trouwe, ende Abraham de genade houden; gelijck Ghy onsen vaderen voor langen tijt gesworen hebt. | |
Eynde des Propheets Micha. |
|