Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft twee deelen: I. Ionas vertoornt sich t’onrecht over Godts barmhertigheyt tegen Nineve. II. Godt weder-legt sulcken toorn met woorden, ende af-beeldinge door de kowoorde. | |
I.1DAt verdroot Iona geheel seer, ende wiert toornigh; | |
2Ende badt tot den HEERE, ende sprack: Och HEERE! dat is ’t, dat ick seyde, doe ick noch in mijn lant was, daerom ick ’et oock woude voor-komen vluchtende op de Zee: Ga naar margenoot+ ☜want ick weet, dat Ghy genadigh, barmhertigh, | |
[Folio 99v]
| |
lanckmoedigh, ende van groote goedertierenheyt zijt, ende laet U het quaet berouwen☞. | |
3So neemt doch nu, HEERE, mijne ziele van my: want ick wilde liever doot zijn, dan leven. | |
II.4MAer de HEERE sprack: Meynt ghy, dat ghy billijck toornigh zijt. | |
5Ende Iona ginck ter stadt uyt, ende settede sich tegen ’t Oosten der stadt, ende maeckte hem aldaer eene hutte: daer settede hy sich onder, in de schaduwe, tot dat hy sage, wat der stadt weder-varen soude. | |
6Maer Godt de HEERE beschickte eene kowoorde, die wies over Iona, dat sy schaduwe gaf over sijn hooft, ende reddede hem van sijn quaet; ende Iona verblijdde hem seer over de kowoorde. | |
7Maer de HEERE beschickte eenen worm des morgens, als de dage-raet aen-brack: die stack de kowoorde, dat sy verdorrede. | |
8Maer als de Sonne op-gegaen was. beschickte Godt eenen dorren Oosten-wint; ende de Sonne stack Iona op ’t hooft, dat hy mat wiert: doe wenschte hy sijner ziele den doot, ende sprack: Ick wilde liever doot zijn, dan leven. | |
9Doe sprack Godt tot Iona: Meynt ghy, dat ghy billijck toornigh zijt van wegen de kowoorde? ende hy sprack: Billijck ben ick toornigh ter doot toe. | |
10Ende de HEERE sprack: U jammert der kowoorde, daer aen ghy niet gearbeydt en hebt, en hebtse oock niet op-gebracht; dewelcke in eener nacht wiert, ende in eener nacht verdierf: | |
11☜Ende My en soude niet jammeren Ninive, sulcker grooter stadt☞? in dewelcke zijn meer dan hondert ende twintigh duysent Menschen, die geen onderscheyt en weten, wat rechts oft slincx is; daer-toe oock vele beesten. | |
Eynde des Propheets Jona. |