Lutherse Bijbel (1648)

De Propheet JONA.

Dit Boeck kan in twee Hooft-stucken gedeelt worden, vermits Ionas twee-mael van Godt is beroepen worden:
I. Is de eerste beroepinge ende bevel Godts: neffens verhael van Jonae ongehoorsaemheyt, ende straffe van sulcx; tot ’et 3 capit. toe.
II. De tweede beroepinge: hoe Ionas gevolgt, ende wat hy uyt-gericht hebbe.

Het eerste Capittel.

Heeft drie deelen: I. De beroepinge ende sendinge Jonae tot de Niniviten, om aldaer te prediken. II. De vlucht Jonae op de zee, ende wat hem in ’t schip ontmoet is. III. Ionas van eenen Wal-visch verslonden zijnde, wort in den buyck van dien visch wonderlijck behouden.

I.1

HEt woort des HEEREN geschiedde tot Iona, den sone Amithai, seggende:

2

Maeckt u op, ende gaet in de groote stadt Ninive, ⁺ ende predikt daer-in; want hare boosheyt is op-gekomen voor My. ⁺

+ Gen. 10.11, 12. Ion. 3,3.

+ Gen. 18,20. cap. 19,23.

II.3

MAer Iona maeckte sich op, ende vluchtede voor den HEERE, ende woude op de Zee: ende quam af te Iapho; ende als hy een schip vondt, dat op de Zee woude varen, gaf hy de vracht, ende tradt daer-in, dat hy met hen-lieden op de Zee mochte varen, voor den HEERE.

III.4

DOe liet de HEERE eenen grooten wint op de Zee komen, ende ’t verhief hem een groot onweder op de Zee; so dat men meynde, dat het schip soude in stucken breken.

5

Ende de lieden, die in ’t schip waren, vreesden hen, ende riepen een yegelijck tot sijnen Godt; ende wierpen de gereetschap, die in ’t schip was, in de Zee, op dat ’et lichter wierde: maer Iona was beneden in ’t schip geklommen, lagh ende sliep.

6

Doe tradt tot hem de Opper-schipper, ende sprack tot hem: Wat slaept ghy? staet op, roept uwen Godt aen! of misschien Godt aen ons gedencken wilde, dat wy niet verderven en mochten.

7

Ende d’ een sprack tot den anderen: Komet, wy willen loten; op dat wy gewaer mogen worden, om wiens wille het ons so qualijck gae: ende doe sy ’t lot wierpen, so viel ’t op Iona.

8

Doe spraken sy tot hem: Segt ons, waerom gaet ’et ons soo qualijck? wat is uwe handteringe? ende van waer komt ghy? uyt wat lant zijt ghy? ende van wat volck zijt ghy?

[fol. 99r]

9

Hy sprack tot hen: Ick ben een Ebreër, ende vreese den HEERE Godt van den Hemel, die gemaeckt heeft de Zee ende het drooge.

10

Doe vreesden hen die lieden seer, ende spraken tot hem: Waerom hebt ghy dan sulcx gedaen? want sy wisten, dat hy voor den HEERE vloodt; want hy hadd ’et hen geseyt.

11

Doe spraken sy tot hem: Wat sullen wy dan met u doen, op dat ons de Zee stille worde? want de Zee ginck onstuymigh.

12

Hy sprack tot hen: Nemet my, ende werpet my in de Zee, so sal u de Zee stille worden: want ick weet, dat sulck groot onweder over u-lieden komt om mijnent wille.

13

Ende de lieden roeyden, dat sy weder aen ’t lant quamen: maer sy en konden niet; want de Zee ginck onstuymigh tegen hen.

14

Doe riepen sy tot den HEERE, ende spraken: Och HEERE! en laet ons niet verderven om deses mans ziele wille, ende en rekent ons niet toe onschuldigh bloet; want ghy HEERE doet, als ’t u behaget.

15

Ende sy namen Iona, ende wierpen hem in de Zee: doe stont de Zee stille van hare verbolgentheyt.

16

Ende de lieden vreesden den HEERE seer, ende deden den HEERE offer ende geloften.

1

Maer de HEERE beschickte eenen grooten visch, ⁺ om Iona te verslinden: ⁺ ende Iona was in ’t lichaem des vissches drie dagen ende drie nachten.

+ II. Cap. Ebr.

+ Matth. 12,40. cap. 16,4. Luc. 11,30.