Lutherse Bijbel (1648)

De Propheet OBAD-JA.

Dese Propheet heeft maer een eenigh capitel, ende kan in drie deelen af-gedeelt worden:
I. Is een scherp dreygement tegen de Edomiten, der Ioden vyanden.
II. Tegen-stellinge van hare sonden ende straffen.
III. Prophetie van Christi Rijcke.

I.1

DIt is het gesichte Obad-Ia. Soo spreeckt de Heere HEERE van Edom: ⁺ Wy hebben van den HEERE gehoort, datter een Gesante onder de Heydenen gesonden sy; Wel-op! ende laet ons tegen haer strijden. ⁺

+ Ier. 49,14.

+ Ier. 49,15.

2

Siet, Ick hebb’ u geringh gemaeckt onder de Heydenen, ende seer veracht.

II.3

DE hoogh-moet uwes herten heeft u bedrogen, dewijle ghy in de klooven der steen-rotsen woont in uwe hooge casteelen, ende spreeckt in uw’ herte: Wie wil my ter aerden neder-stooten?

[fol. 98r]

4

Of ghy dan schoon in de hooghte voert, ⁺ als een arent, ende maecktet uw’ nest tusschen de sterren: nochtans wil Ick u van daer ter neder storten; spreeckt de HEERE.

+ Ier. 49,16.

5

Alsser ^a dieven ofte verstoorders by nacht over u komen sullen; ⁺ hoe sult ghy dan te niete worden! ja sy sullen genoegh stelen: ende als de wijn-lesers over u komen, so en sullen sy u geen nae-lesen over-blijven laten.

a Dieven) De Chaldeën zijn dieven genoemt, om dat sy Edom onversiens berooven souden: al-hoe-wel dat sy voor Godt rechte dieven zijn, dewijle sy immers soo boose boeven zijn, als alle andere. Somma, d’een dief moet des anderen dief zijn.

+ Ier. 49,9.

6

Hoe sullen sy dan Esau nae-speuren, ende sijne schatten soecken!

7

Alle uwe eygen bondt-genooten sullen u ten lande uyt-stooten; de lieden, op dewelcke ghy uwen troost steldet, sullen u bedriegen ende overweldigen; die u broot eten, sullen u verraden, eer dat ghy ’t mercken sult.

8

Wat geldt ’et, spreeckt de HEERE, ⁺ Ick wil ter selver tijt de Wijsen van Edom te niete maken, ende de kloeckheyt op ’t geberghte Esaus!

+ Ies. 29,14. Ier. 49,7.

9

Want uwe stercken te Theman sullen tsagen, ⁺ op dat sy alle op ’t gebergte Esaus door den moort uyt-geroeyet worden:

+ Amos 1,11.

10

Om des wrevels wille, ⁺ aen uwen broeder Iacob begaen;

+ Gen. 27,41. Psal. 137,7. Ezech. 35,5.

11

Tot dier tijt, als ghy tegen hem stont, doe de vreemde sijn heyr gevanckelijck wegh-voerden, ende de uyt-landers tot sijne poorten in-trocken, ende over Ierusalem het lot wierpen; ⁺ doe waert ghy gelijck als een van deselve: daerom sult ghy t’ eene mael te schande worden, ende eeuwiglijck uyt-geroeyt zijn.

+ Ioël 3,3.

12

Ghy en sult niet meer soo uwen lust sien aen uwen broeder, ter tijt sijner ellende; ende en sult u niet verheugen over de kinderen Iuda, ter tijt hares jammers; ende en sult met uwen mont niet soo stout spreken, ter tijt hares angsts.

13

Ghy en sult niet ter poorte mijns volcx in-trecken, ter tijt hares jammers; ghy en sult niet uwen lust sien aen haer ongeluck, ter tijt hares jammers; ghy en sult niet tegen sijn heyr senden, ter tijt sijnes jammers.

14

Ghy en sult niet staen op de wegh-scheydingen, om sijne ontkomene te vermoorden; ghy en sult sijne overige niet verraden, ter tijt des angstes.

15

Want de dagh des HEEREN is nae-by over alle Heydenen: gelijck ghy gedaen hebt, soo sal u weder geschieden; ende gelijck ghy verdient hebt, soo sal ’t u weder op uwen kop komen:

16

Want gelijck ghy-lieden op mijnen heyligen bergh gedroncken hebt; soo sullen alle Heydenen dagelijcx drincken: ja sy sullen ’t uyt-suypen ende in-swelgen, dat ’et zij, als offer noyt niets geweest en ware.

III.17

MAer op den bergh Zion sullen noch sommige gereddet worden, die sullen heylighdom zijn; ende ’t huys Iacobs sal zijne besitters besitten.

18

Ende ’t huys Iacobs sal een vyer worden, ende ’t huys Iosephs eene vlamme; maer ’t huys Esaus stroo, dat sullen sy aen-steken ende verteeren: dat den huyse Esaus niets over en blijve; want de HEERE heeft ’et gesproken.

19

Ende die tegen ’t Zuyden sullen ’t gebergte Esaus, ende die in de leeghten sullen de Philisteën besitten: ja sy sullen het velt Ephraims ende het velt van Samaria besitten; ende Ben-jamin het gebergte Gilead.

20

Ende de verdrevene deses heyrs der kinderen Israëls, die onder de Cananiten tot Zarphath toe zijn; ende de verdrevene der stadt Ierusalems, die te Sepharad zijn, sullen de steden tegen ’t Zuyden besitten.

21

Ende daer sullen Heylanden op-komen op den bergh Zion, om het geberghte Esaus te richten: also sal het Koninck-rijck des HEEREN zijn.

Eynde des Propheets Obad-Ja.