Lutherse Bijbel (1648)

Het viij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Een gesichte van een korf met fruyten, ende de beduydinge van sulcx. II. Verhael van sommige moetwillige sonden. III. Dreygement van schrickelijcke straffen.

I.1

DE Heere HEERE toonde my een Gesichte; ende siet, daer stont een ^a korf met fruyt.

a Korf in ’t Ebr. luyden de twee woorden (Korf ende Eynde) by-nae even eens, Kaitz ende Ketz. Also komt Hy van ’t eene op ’t ander, ende spreeckt: De korf, ja het eynde is gekomen; gelijck als men [in ’t Hoogh-duyts] mochte seggen: Ich wil mit dir reden, ja ich wil dich räderen. [of in ’t Nederlandsch: Wie niet en volgt goeden raet, die komt wel eyndelijck op ’t radt.]

2

Ende Hy sprack: Wat siet ghy Amos? maer ick antwoordde: Eenen korf met fruyt. Doe sprack de HEERE tot my: Het eynde is gekomen over mijn volck Israël, Ick en wil het niet meer over-sien.

3

Ende de liederen in de Kercke sullen in een huylen verkeert worden ter selver tijt; spreeckt de Heere HEERE: vele doode lichamen sullender liggen aen alle plaetsen, die men heymelijck wegh-dragen sal.

II.4

HOoret dit, ghy die den armen onder-drucket, ende de ellendige in den lande verdervet;

5

Seggende: Wanneer wil dan de Nieuw-mane een eynde hebben, dat wy greyn verkoopen; ⁺ ende de Sabbath, dat wy koorn veyl hebben mogen; ende den Epha verkleynen, ende den Sikel verhoogen, ende de weeg-schale vervalschen?

+ Deut. 25,13. Hos. 12,8.

6

Op dat wy de armen voor gelt, ⁺ ende de behoeftige om een ^b paer schoenen onder ons brengen, ende kaf voor koorn verkoopen.

+ Amos 2,6.

b Paer schoenen, dat is, Om allerley nootdruft, die sy dier betalen moeten.

III.7

DE HEERE heeft gesworen tegen de hoovaerdye Iacobs: Wat geldt ’et, of Ick sulcke hare wercken eeuwigh vergeten sal?

8

En soude niet om sulcx wille het lant beven moeten, ende alle in-woonders treuren? ⁺ ja ’t sal geheel, als met een water, over-loopen worden, ende wegh-gevoert ende over-swemt worden, als met de ^c Riviere in Egypten.

+ Psal. 32,6.

c Riviere) dat is de Nilus, die alle jaer het lant van Egypten over-swemt in den Somer.

9

Ter selver tijt (spreeck de Heere HEERE) wil Ick de Sonne op den middagh laten onder-gaen, ende het lant by lichten dage laten duyster worden.

10

Ick wil uwe Vier-dagen in treuren, ende alle uwe liederen in wee-klage veranderen: Ick wil over alle lendenen den sack brengen, ende alle hoofden kael maken; ⁺ ende wil hen een treuren beschicken, als men over eenen eenigen sone heeft, ende sy sullen een jammerlijck eynde nemen.

+ Jer. 6,26. Zach. 12,10.

11

☜Siet, de tijt komt (spreeckt de ^c Heere HEERE) dat Ick eenen ^d honger in ’t lant senden sal: niet eenen honger nae broot, ofte dorst nae water; maer nae het Woort des HEEREN te hooren:

c Heere.

d Honger) Wie Godts Woort niet en wil, dien sal het verre genoegh komen, dat hy ’t nimmermeer vinden en magh, als hy ’t geerne hadde.

12

Dat sy gints ende weer van d’ eene Zee tot de andere, van ’t Noorden nae ’t Oosten om-loopen; ende des HEEREN Woort soecken, ende doch niet vinden en sullen☞.

13

Te dier tijt sullen de schoone jonck-vrouwen ende jongelingen versmachten van dorst:

14

^* Die nu sweeren by den ^e Vloeck van Samaria, ende spreken: So waer-achtigh als uwe Godt te Dan leeft! so waerachtigh als de ^f wijse te ⁺ Ber-seba leeft! want sy sullen also vallen, dat sy niet weder op-staen en konnen.

* Hos. 8,5.

e Vloeck) Soo noemt hy den Afgodt, daerom dat sy hen daer-aen versondigen, ende den vloeck verdienen.

f Wijse) dat is De Godts-dienst te Ber-seba.

+ Amos. 5,5.