Lutherse Bijbel (1648)

Het iij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Wonderlijcke reddinge ende bescherminge der Kercke tegen de vyanden. II. Van den jongsten dagh. III. Van d’eeuwige vreugde ende heerlijckheyt der uyt-verkorene.

I.1

WAnt siet, in die dagen, ende ter selver tijt, als Ick de gevanckenisse Iuda ende Ierusalems wenden sal:

2

Dan wil Ick alle Heydenen t’samen brengen, ende wilse in ’t dal Iosaphats af-voeren: ende wil met hen aldaer rechten, ^a van wegen mijn volck ende mijn erf-deel Israël, dat sy onder de Heydenen verstroyt, ende haer in mijn lant gedeelt,

a Van wegen) Merckt, dat alle straffen ende gerichten Godts over de boose, om der vroomen wille geschiedt: het laetste oordeel oock alsoo.

3

Ende ’t lot over mijn volck geworpen hebben; ende hebben de knechtkens om spijse gegeven, ende de meyskens ^b om wijn verkocht, ende verdroncken.

b Om wijn) dat is, verachtelijck ende versmadelijck verkocht.

4

Ende ghy van Zor ende Zidon, ende alle lant-palen der Philisteën, wat hebt ghy met My te doen? wilt ghy My trotsen? wel-aen, indien ghy My trotset, soo wil Ick ’t u ijlens ende haest weder vergelden op uwen kop:

5

Ghy die mijn silver ende gout, ende mijne schoone kleynodien wegh-genomen, ende in uwe Kercken gebracht hebbet.

6

Daertoe oock de kinderen Iuda ende de kinderen Ierusalems verkocht hebbet den Griecken: op dat ghyse immers verre van hare lant-palen mochtet brengen.

7

Siet, Ick wilse op-wecken uyt de plaetse, daer ghyse henen verkocht hebbet; ende wil ’t u vergelden op uwen kop.

8

Ende Ick wil uwe sonen ende dochteren wederom verkoopen, door de kinderen Iuda: die sullense aen dien in rijck Arabien, aen een volck in verre landen verkoopen; want de HEERE heeft ’et gesproken.

9

Roepet dit uyt onder de Heydenen, heyliget eenen strijt: wecket de stercke op; latet herwaerts komen ende op-trecken alle krijgs-lieden.

10

Maket uyt uwe ploegh-ysers sweerden, ende uyt uwe sickelen spiessen; de swacke segge: Ick ben sterck!

11

Rottet u te hoop, ende komet aen, alle Heydenen van ront-om, ende vergadert u: aldaer sal de HEERE uwe sterckten ter neder leggen:

12

De Heydenen sullen sich op-maken, ende op-komen tot het Dal Iosaphats; want aldaer wil Ick sitten, om te richten alle Heydenen van ront-omme.

II.13

SLaet de sickelen aen; ⁺ want den oogst is rijp: komet af; want de persse is vol, ende de pers-kuype loopt over; want haer-lieder boosheyt is groot.

+ Apoc. 13.14, 15. Apoc. 14,18.

14

Hier ende daer sullender hoopen van volck zijn in het Dal des oordeels; want des HEEREN dagh is nae-by in het Dal des oordeels.

15

De Sonne ende Mane sullen verduysteren, ⁺ ende de sterren sullen haren schijn in-houden.

+ Joël 2,31.

[fol. 94v]

16

Ende de HEERE sal uyt Zion brullen, ⁺ ende uyt Ierusalem sijne stemme laten hooren, dat Hemel ende Aerde beven sal: ☜maer de HEERE sal sijnen volcke eene toe-vlucht zijn, ende eene Veste den kinderen Israëls☞.

+ Hos. 11,10. Jer. 25,30. Amos 1,2.

III.17

ENde ghy-lieden sult’et gewaer worden, dat Ick de HEERE uwe Godt te Zion op mijnen heyligen bergh woone: ⁺ alsdan sal Ierusalem heyligh zijn, ende geen vreemde meer door haer wandelen.

+ Apoc. 21,27.

18

Ter selver tijt sullen de bergen van soeten wijne druypen, ⁺ ende de heuvelen van melck vlieten, ⁺ ende alle beken in Iuda sullen vol waters gaen; ende daer sal eene welle van den Huyse des HEEREN uyt-gaen, die sal den stroom van Sittim bewateren.

+ Amos 9,13.

+ Ezech. 47.1, 8. Zach. 14,8. Apoc. 22,1.

12

Maer Egypten sal woest worden, ende Edom eene woeste wildernisse; om den wrevel aen de kinderen Iuda bedreven, ⁺ dat sy onschuldigh bloet in haren lande vergoten hebben.

+ Psal. 79,3. Apoc. 17,6.

20

Maer Iuda sal eeuwighlijck bewoont worden, ende Ierusalem voort ende voort.

21

Ende Ick en wil haer-lieder bloet niet ongewroken laten; ☜ende de HEERE sal woonen te Zion☞.

Eynde des Propheten Joëls.