Lutherse Bijbel (1648)

De Propheet IOËL.

De prophetie Ioëls kan in gedeelt worden in twee stucken:
I. Is eene leer-schrift, daer de bevoorstaende jammer in Iuda verhaelt, ende ’t volck tot boete vermaent wort; tot op ’t 18. vers des 2 capittels.
II. Is eygentlijck eene Propheten-schrift, ende begrijpt verscheyden prophetien.

Het eerste Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Des boecks titel. II. Des Propheten vermaninge aen d’Outsten. III. Op-weckinge der dronckaerts tot boete. IV. Vermaninge aen de gantsche Gemeynte. V. Onderrichtinge aen de Priesters.

I.1

DIt is het Woort des HEEREN, dat geschiedt is tot Ioël, den sone Pethuëls.

II.2

HOoret dit, ghy Outsten; ende mercket op, alle inwoonders in ’t lant, of een sulcx geschiedt zy by uwe tijden, ofte by uwer vaderen tijden:

3

Segget uwen kinderen daer-van; ende laet het uwe kinderen haren kinderen seggen, ende deselve kinderen haren anderen na-komelingen:

4

Namelijck, wat de rupsen over-laten, dat eten de sprinck-hanen af; ende wat de sprinck-hanen over-laten, dat eten de kevers af; ende wat de kevers over-laten, dat eet het kruyt-gewormte af.

III.5

WAket op ghy dronckene, ende weenet, ende huylet alle ghy wijnsuypers van wegen den most: want hy is voor uwen monde wegh-genomen.

6

Want daer treckt op in mijn Lant een machtigh volck, ende dat sonder getal; dat heeft tanden als leeuwen, ende back-tanden als leeuwinnen.

7

Datselve verwoest mijnen wijn-bergh, ende stroopt mijnen vijge-boom af; het schellet ende verwerpt hem, dat sijne tacken wit staen.

IV.8

HUylt, als eene jonck-vrouwe, die eenen sack aen-treckt van wegen haren bruydegom:

9

Want het sprijs-offer ende dranck-offer is van den Huyse des HEEREN wegh; ende de Priesters, des HEEREN dienaers, treuren.

10

Het velt is verwoest, ende d’acker staet jammerlijck; het koorn is verdor-

[fol. 93v]

ven, de wijn staet jammerlijck, ende de olye klagelijck.

11

De acker-lieden siender jammerlijck uyt, ende de wijn-gardeniers huylen, om de tarwe ende om de gerste; om dat uyt den oogst op ’t velt niets worden en kan.

12

So staet de wijn-stock oock jammerlijck, ende de vijge-boom klagelijck, daer-toe de granaet-boomen, palm-boomen, appel-boomen, ende alle boomen op ’t velt zijn verdorret: want de vreugde der Menschen is ten jammer geworden.

IV.13

OMgordet u, ende klaget, ghy Priesters; huylet, ghy dienaers des Altaers; gaet in ende ligget in sacken, ghy dienaers mijnes Godts: want beyde het spijs-offer ende danck-offer is van den huyse uwes Godts wegh.

14

☜Heyliget een vasten, ⁺ roepet de Gemeynte te samen, versamelet de Outsten ende alle inwonders des lants ten Huyse des HEEREN uwes Godts; ende roepet tot den HEERE☞.

+ Joël 2.12, 15.

15

O wee dien dagh! ⁺ want de dagh des HEEREN is na-by, ende komt als een verderf van den Almachtigen.

+ Ies. 13,6.

16

Dan sal de spijse voor onse oogen wegh-genomen worden, ende van den Huyse onses Godts vreugde ende blijdschap.

17

Het zaet is onder d’aerde verrott, de koorn-huysen staen woest, de schueren vervallen: want het koorn is verdorven.

18

O hoe sucht het vee! de runderen sien klagelijck uyt; want sy en hebben geene weyde: ende de schapen versmachten.

19

HEERE! u roepe ick aen: want het vyer heeft de landouwen in de woestijne verbrandt, ende de vlamme heeft alle boomen op den acker aen-gesteken.

20

Oock schreeuwen de wilde dieren tot u: ⁺ want de water-beken zijn uyt-gedroogt, ende het vyer heeft de landouwen in de woestijne verbrandt.

+ Iob 39,3. Psal. 104,27. Psal. 137,9.