Lutherse Bijbel (1648)

[fol. 93r]

VOOR-REDEN over den Propheet IOËL. D.M.L.

IOel en wijst niet aen, tot welcker tijt hy geleeft ende gepredikt hebbe; doch d’Ouden seggen, hy zy geweest ter tijt als Hoseas ende Amos waren: dat laten wy alsoo goet zijn, ende en weten ’t niet te verbeteren.

Maer ’t is een goedertieren ende sachtmoedigh man geweest: hy en scheldt noch en straft niet soo, gelijck d’andere Propheten; maer smeeckt ende klaegt, wilde geerne de lieden vroom maken met goede vriendelijcke woorden, endese voor schade ende ongeluck bewaren. Maer ’t sal hem sonder twijffel, gelijck den anderen Propheten, gegaen zijn, dat men sijn woort niet gelooft, ende hem voor een sot gehouden heeft.

Doch is hy in ’t nieuwe Testament hoogh vermaert: want S. Petrus treckt hem aen, ⁺ Act. 2.16, 17. ende moet Ioël d’eerste predikatie geven, dewelcke in de Christelijcke Kercke geschiedt is, namelijck op den Pinxter-dagh tot Ierusalem, so haest de heylige Geest gegeven was. So brengt oock S. Paulus Rom. 10,13. de spreucke seer heerlijck by: Wie den Name des Heeren aenroept, sal saligh worden, dewelcke oock by Ioël in ’t 2 cap. vers 32 staet.

In ’t eerste cap. propheteert hy de toekomende straffe over het volck Israëls, dat sy souden van de Assyriers verdorven ende wegh-gevoert worden. Ende noemt de Assyriers rupsen, sprinck-hanen, kevers ende kruyt-gewormte: want d’Assyriers verteerden het Koninck-rijcke Israëls, ’t eene stuck nae ’t ander, tot dat sy ’t geheel verdorven: nochtans moeste ten laetsten de Koninck Sanherib voor Ierusalem de nederlage hebben, ’t welck Ioël hier by-brengt in ’t 2 cap. vers 20. daer hy spreeckt: Ende dien van ’t Noorden wil Ick verre van u drijven, etc.

Ten tweeden propheteert hy aen ’t eynde des 2 cap. vers 18. ende voorts van ’t Rijcke Christi, ende den heyligen Geest; ende spreeckt van ’t eeuwige Ierusalem.

MAer dat hy van ’t Dal Iosaphats seyt, Hoe de Heere aldaer alle Heydenen voor ’t gerichte sal dagen; ’t welck d’Out-vaders van ’t laetste oordeel verstaen, ende ick sulcken verstant niet en verdoeme: doch houde ick nochtans, dat Ioëls meeninge zy, gelijck als hy het eeuwige Ierusalem, de Christelijcke Kercke noemt; alsoo noeme hy oock deselve het Dal Iosaphats: daerom dat alle de werelt tot de Christelijcke Kercke door ’t Woort beroepen, ende in deselve geoordeelt, ende door de predikatie bestraft wort, Hoe sy al-te-mael sondaers voor Godt zijn, gelijck Christus spreeckt: De Geest der waerheyt sal de werelt straffen om de sonde: want Iosaphats Dal heet gerichts-dal; gelijck als oock Hoseas in ’t 2 cap. vers 15. de Christelijcke Kercke, het Dal Achors noemt.

+ Joël geeft d’eerste predikatie in’t nieuwe Testament.