Lutherse Bijbel (1648)

Het xiij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Godts klachte over de afgoderye der tien stammen. II. Dreygement des ondergancks van haren Koninck ende Koninck-rijcke. III. Euangelische vertroostinge van de verlossinge door Christum.

I.1

DOe Ephraim ^a schrickelijck leerde, wiert hy in Israël verheven: daer-nae versondigden sy hen door Baal, ende wierden daer over ^b gedoodet.

a Schrickelijck) Een vroom herte tsittert voor de schrickelijcke afgoderye, die Ierobeam op-richtede; noch ginck het voort, ende nam toe: gelijck dan alle afgoderyen seer toe-nemen, ’t welck doch goeden herten schrickelijck is om te sien.

b Gedoodet) als Ahab met alle de sijne.

2

Maer nu maken sy der sonden veel meer; ende uyt haer silver, beelden, gelijck sy ’t versieren konnen; namelijck, Af-goden, die-welcke doch enckel smeden-werck zijn: noch prediken sy van dieselve; ⁺ Wie de kalveren kussen wil, die sal menschen offeren.

+ Hos. 2,8. cap. 8,4.

3

Dieselve sullen hebben de morgen-wolcke, ende den ^c dauw die vroegh valt: ja gelijck het ^* kaf, dat van den dorsch-vloer wegh-gewaeyt wort; ende als de roock uyt den schoorsteen.

c Dauw) Sy beloven groote dingen den valschen Godts-dienste; ja achterwaerts: spreeckt Hosea.

* Psal. 1,4. Dan. 2,35.

4

Maer Ick ben de HEERE uwen Godt van Egypten-lant af: ende ghy en soudt immers geenen anderen Godt kenne, dan My; ende geenen Heylant behalve My alleen.

5

Ick nam My immers uwer aen in de woestijne; ⁺ in den dorren lande:

+ Deut. 8,15. cap. 32.10, 11.

6

Maer dewijle dat sy geweydet zijn, ⁺ dat sy sadt geworden zijn, ende genoegh hebben, verheft sich haer herte: daerom vergeten sy mijner.

+ Deut. 8.11, 12. cap. 32,15.

7

Si wil Ick oock tegen hen worden als een leeuw; ⁺ ende als een luypaert op den wegh wil Ick op haer loeren.

+ Thren. 3,10. Hos. 5,3.

8

Ick wil hen ontmoeten als een beyr, dien sijne jongen genomen zijn; ⁺ ende wil haer verstockt herte verscheuren: ende wilse aldaer als een leeuw verslinden; de wilde dieren sullense verscheuren.

+ 2 Sam. 17,8. Prov. 7,12.

9

☜Israël, ghy brengt u in ^d ongeluck! want uw’ heyl staet alleen by My☞.

d Ongeluck) Om dat ghy by Menschen hulpe soeckt, ende niet by Godt.

II.10

^* WAer is uw’ Koninck henen, die u helpen moge in alle uwe steden? ende uwe Richters, daer ghy van seydet: Geeeft my Koningen ende Vorsten?

* Hos. 10,3. 1 Sam. 8,5. cap. 15,23.

11

Wel-aen! Ick gaf u eenen ^e Koninck in mijnen toorn, ende wil hem u in mijne grimmigheyt wegh-nemen.

e Koninck) Saul gaf Hy met ongenade: Hy wil seggen: Gelijck als Ick u den eersten Koninck in toorn gaf, soo wil Ick u oock den laetsten nemen in grimmigheyt, dat ghy geenen meer hebben en sult:

12

De misdaet Ephraims is te samen gebonden, ende hare sonde is behouden:

13

Want ’t sal hen wee worden, als eener barende: want ’t zijn onvoorsichtige kindere; de tijt sal komen, dat sy niet blijven en sullen voor den jammer der kinderen.

III.14

☜MAer ⁺ Ick wilse verlossen uyt de ^f Helle, ende van den Doot redden: Doot, Ick wil u een gift zijn; Helle, Ick wil u eene Pestilentie zijn☞! doch is de troost voor mijne oogen verborgen.

+ Jes. 25,8. 1 Cor. 15,55. Ebr. 2,14.

f Helle) Het tijdelijcke Koninck-rijck sal onder-gaen; maer het geestelijcke sal komen: doch dies sullen sich weynigh Ioden troosten; want sy en sullen ’t niet aen-nemen, ende door de Romeynen als eenen sueren wint, verstooret worden.

15

Want hy sal tusschen broederen vrucht voort-brengen: daer sal een Ooste-

[fol. 92v]

-wint komen, de HEERE sal uyt de woestijne op-varen, ende hare fonteyne uyt-droogen, ende hare welle verdroogen; die selve sal rooven den schat alles kostelijcken huys-raets.

1

Samaria sal woest worden; ⁺ want sy zijn haren Godt ongehoorsaem: ⁺ sy sullen door ’t sweert vallen, ende hare jonge kinderen verplettert, ende hare swangere vrouwen verscheurt worden.

+ Cap. XIV. Ebr.

+ Hos. 10,14.