Lutherse Bijbel (1648)

Het x. Capittel.

Heeft twee deelen: Wederlegginge der nietige dingen, waer op de Israëliten vertrouwden. II. Godts klachte over de sonde, ende dreyginge der straffen.

I.1

ISraël is een verwoeste wijn-stock; sijne vrucht is even oock alsoo: want so vele ^a vruchten hy hadde, so ^* vele Altaren hadde hy gemaeckt; waer het lant op ’t beste was, daer stichteden sy de schoonste Kercken.

a Vruchten) De steden zijn de vruchten van alsulcken wijn-stock; doch hy is af-gelesen ende ledigh.

* Hos. 8,11.

2

Haer herte is verdeelt; nu salse hare schult vinden: hare Altaren sullen verbroken, ende hare Kercken sullen verstoort worden.

3

Alsdan moeten sy seggen; ⁺ Wy en hebben geen Koninck: want wy en vreesden den HEERE niet; wat kan ons de Koninck nu helpen?

+ Hos. 3,4.

4

Sy swoeren te vergeefs, ende maeckten een verbondt: ende sodanige raet groende op alle voeren in ’t velt, als galle.

5

De inwoonders van Samaria sorgen voor de kalveren te Beth-Aven: ⁺ want sijn volck treurt om hem, over den welcken doch sijne Camarim hen plachten te verheugen, ⁺ van wegen sijne heerlijckheyt; want het is van hen wegh-gevoert.

+ Hos. 8,5.

+ 2 Reg. 23,5.

6

Ia dat kalf is in Assyrien gebracht, ⁺ tot een geschenck den Koninck van Iareb: alsoo moet Ephraim met schande staen, ende Israël schandelijck gaen met sijn voor-nemen.

+ Hos. 5,13.

7

Want de Koninck van Samaria is vergaen, als een schuym op ’t water.

8

De hooghten tot Aven zijn verdelgt, daer mede sich Israël versondigde: distelen ende doornen wassen op hare Altaren; ende sy sullen seggen: ⁺ ☜Ghy bergen, bedeckt ons; ende ghy heuvelen, valt op ons☞!

+ Jes. 2,19. Luc. 23,30. Apoc. 6,16. cap. 9,6.

II.9

ISraël, ghy hebt sint ter tijt ^b van Gibea gesondigt; daer by zijn sy oock gebleven: doch des strijts te Gibea gelijcken, die tegen de boose lieden geschiedde, en salse niet aen-grijpen.

b Gibea) daer van Jud. 19,25. Hos. 9,9.

10

Maer Ick wilse tuchtigen nae mijnen wensch, dat ’er volckeren sullen over haer-lieden versamelt worden, als Ickse sal straffen om hare ^c twee sonden.

c Beyder kalveren afgoderye.

11

Ephraim is een kalf, gewennet, dat het geerne dorscht: Ick wil hem over sijnen schoonen hals varen: Ick wil Epraim berijden; Iuda sal ploegen, ende Iacob eggen:

12

☜Daerom ^d zaeyet u gerechtigheyt, ende maeyet liefde; ende ploeget anders: dewijle het tijt is den HEERE te soecken, tot dat Hy kome, ende regene over u gerechtigheyt☞.

d Zaeyet) Dat is, prediket recht, oft Ick wil met u eens ackeren, etc. Jer. 4,3.

13

Want ghy ploeget boosheyt, ende maeyet verkeertheyt, ende etet leugen-vruchten: dewijle ghy u dan verlaet op uw’ wesen, ende op de menighte uwer Helden;

14

So sal sich een groot gedruys verheffen in uw’ volck, dat alle uwe vestingen verstoort worden, gelijck als ^e Salman verstoorde het huys Arbeel, ter tijt des strijts, doe de moeder over de kinderen verplettert wierde:

e Salman) Dese geschiedenisse en staet anders nergens in de Schrifture: ende diergelijcken is wel meer geschiedt, die niet alle beschreven en zijn; gelijck de gene, die Iudas aen-wijst in sijnen Send-brief van Michael ende den Satan.

15

Even alsoo sal ’t u-lieden te Beth-El oock gaen, on uwer grooter boosheyt wille, dat de Koninck Israëls ’s morgens ^f vroegh onder-gae.

f Vroegh) dat is, haest ende schielijck.