Lutherse Bijbel (1648)

Het ix. Capittel.

Heeft drie deelen: I. De Israëliten worden aen-geklaegt van wegen den roem haren afgoderye, ende bespottinge der Propheten. II. De straffen worden van Godt selven aen-gewesen. III. De Propheet stemt sulcx toe van wegen hare ongehoorsaemheyt.

I.1

GHy en behoeft u niet te verblijden, Israël, noch te roemen, gelijck de Volckeren: want ghy hoereert tegen uwen Godt, daer mede soeckt ghy hoeren-loon, op dat alle dorsch-vloeren vol koorns worden.

2

Daerom so en sullen u de dorsch-vloeren ende de wijn-perssen niet voeden, ende de most sal u feylen:

3

Ende en sullen niet blijven in ’t land des HEEREN; ⁺ maer Ephraim moet weder in Egypten, ende moet in Assyrien wat onreyn is, eten.

+ 2 Reg. 25,11.

4

Aldaer sy den HEERE geene dranck-offeren van wijn, noch yets te gevallen doen konnen: haer offer sal zijn, als der ^a bedroefden broot, aen ’t welck onreyn worden alle, die daer van eten: want haer broot moeten sy voor haer selven eten, ende en sal niet in des HEEREN Huys gebracht worden.

a Deut. 26,14. is verboden, bedroefde offeren te doen.

5

Wat wilt ghy-lieden alsdan op de jaer-tijden, ende op de vier-dagen des HEEREN doen?

6

Siet, sy moeten wegh voor den verstoorder; Egypten salse versamelen, ende Moph salse begraven: ⁺ netelen sullen wassen, daer nu haer lieve Afgoden-silver staet, ende doornen in hare hutten.

+ Jes. 32,13. cap. 34,13.

7

De tijt der besoeckinge is gekomen, de tijt der vergeldinge; dat sal Israël gewaer worden: de Propheten zijn dwasen, ende de Rotten-geesten zijn onsinnigh, om uwer grooter misdaet, ende om uwer grooter gehaetter afgoderye wille.

8

De wachters in Ephraim hielden sich wel eer aen mijnen Godt; maer nu zijn sy Propheten, die stricken leggen op al hare wegen, door de gehaette afgoderye, in den Huyse hares Godts.

9

Sy verderven ’t te diep, ⁺ gelijck ter tijt ^b Gibea: daerom sal Hy harer misdaet gedencken, ende hare sonden besoecken.

+ Hos. 10,9.

b Jud. 20.5, 6, 13. doe verdedigden de kinderen Ben-jamins de diepe grootste boosheyt, die niet te heelen en was, ende moesten te gronde gaen.

II.10

ICk vondt Israël in de woestijne, als druyven; ende sagh uwe vaderen, als d’eerste vijgen aen den vijge-boom: maer naederhant gingen sy tot Baal-Peor, ende verloofden sich aen den schandelijcken Afgodt, ⁺ ende wierden immers soo grouwelijck, als hare boelen.

+ Num. 25,3. Psal. 106,28.

11

Daerom moet de heerlijckheyt Ephraims, als een vogel wegh-vlieden, dat sy noch baren, noch dragen, noch swanger worden en sullen.

12

Ende of sy hare kinderen schoon op-brachten; so wil Ickse doch sonder kinderen maken, dat sy geene lieden zijn en

[fol. 91v]

sullen: oock wee hen, als Ick van hen ben geweken!

13

Ephraim, als Ick ’t aen-sie, is geplantt, ende schoon, gelijck Tyrus; maer moet nu hare kinderen uyt-geven den doot-slager.

III.14

HEERE, geeft hen! maer wat wilt Ghy hen geven? Geeft hen onvruchtbare lichamen, ⁺ ende uyt-gedroogde ^c borsten.

+ Luc. 23,29.

c Borsten) Dat sy geene kinderen meer op-voeden en konnen in den lande: maer alles wegh-gevoert zijn sal.

15

^* Alle hare boosheyt geschiedt te Gilgal, aldaer ben Ick haer vyant; ende Ick wilse oock om hares boosen wesens wille uyt mijnen Huyse stooten, ende geene liefde meer bewijsen: want alle hare ⁺ Vorsten zijn af-vallige.

* Hos. 4,15. cap. 12,11.

+ Jes. 1,23.

16

Ephraim is geslagen, haer-lieder wortel is ^d verdorret, dat sy geen vrucht meer brengen en konnen: ende of sy al baren souden, so wil Ick doch de lieve vrucht hares lichaems dooden.

d Verdorret) Het Koninck-rijck is wegh, ende moeten onder de Heydenen verstroyt zijn, als in de verbijsteringe, etc.

17

Mijn Godt salse verwerpen, daerom dat sy Hem niet hooren en willen; ende sy moeten onder de Heydenen bijster gaen.