Lutherse Bijbel (1648)

Het vij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Godt klaegt over de sonden der tien Stammen. II. Dreygement der sware straffen.

I.1

WAnneer Ick Israël heelen wil, so ^a vindt men eerst de sonde Ephraims, ende de boosheyt van Samaria, hoe dat sy afgoderye bedrijven: want hoewel sy onder hen selven met dieven, ende daer buyten met roovers gequelt zijn;

a Vindt men) Hoe meer dat men recht leert, hoe erger de Werelt wort.

2

Nochtans en willen sy niet mercken, dat Ick alle hare boosheyt mercke: maer Ick sie haer wesen wel, dat sy over-al bedrijven.

3

Sy vertroosten den Koninck door hare ^b boosheyt; ende de Vorsten, door hare leugenen.

b Afgoderye. 2 Reg. 17,9.

4

Ende zijn al-te-samen overspeelders; sy zijn gelijck als een back-oven, dien de Backer heet maeckt, wanneer hy heeft uyt-gekneedt, ende laet den deegh door-sueren ende rijsen.

5

Heden is onses Konincks feest! [seggen sy] dan beginnen de Vorsten van den wijn dul te worden: soo treckt hy de spotters tot hem.

6

Want haer herte is in heeter aendacht, als een back-oven, wanneer sy offeren, ende de lieden bedriegen: maer ^c haer-lieder backer slaept den gantschen nacht, ende ’s morgens brandt hy als een vyer-vlamme.

c Haer-lieder backer) haer Koninck: hy wil soo seggen: Sy branden soo heet in afgoderye, dat sy met geene plage daer af te brengen en zijn: ja sy maken Martelaers uyt de gene, die Godt straft, als oft sy ’t om Godts wille leeden, ende kanoniseeren hare eygene Heyligen.

7

Doch zijn sy van soo heeter aendacht, als een back-oven: al-hoe-wel hare Richteren verteert worden, ende alle hare Koningen vallen; noch en is daer niemant onder hen, die my aen-roepe.

II.8

^* EPhraim mengt sich onder de Volckeren; Ephraim is gelijck een koeck, dien niemant ^d om en keert.

* 2 Reg. 17,8. Psal. 106,35.

d Om-keert) laet hem altijt braden op d’eene zijde.

9

Maer vreemde verteeren sijne kracht, noch en wil hy ’t niet mercken: hy heeft oock grauwe hayren gekregen, noch en wil hy ’t niet mercken.

10

Ende de hoovaerdye Israëls wort voor hare oogen verootmoedigt; ⁺ noch en bekeeren sy sich niet tot den HEERE haren Godt, en vragen oock niet nae Hem in desen allen.

+ Hos. 5,5.

11

Want Ephraim is als een verlockte duyve, die niets mercken en wil; nu roepen sy Egypten aen, ⁺ dan loopen sy tot Assur.

+ Hos. 5,13.

12

Maer terwijle dat sy gints ende weder loopen, wil Ick mijn net over haer werpen, ende nederwaerts rucken, gelijck de vogelen onder den Hemel: Ick wilse straffen, ^e gelijck men predikt in hare vergaderinge.

e Gelijck men predikt) dat is, sy dreygen, ende bannen de rechte Propheten, als ketters voor Godt, etc. dat selve sal op haren kop vallen, ende sy sullen de straffe, die sy prediken, boven andere in hare Scholen, etc. selve dragen.

13

Wee haer, dat sy van my wijcken! sy moeten verstooret worden; want sy

[fol. 91r]

zijn af-valligh van My geworden: Ick woudese wel verlossen, wanneer sy geene ^f leugenen tegen my en leerden.

f Afgoderye.

14

So en roepen sy my oock niet aen van herten, maer ^g huylen op hare ^h legeren: ⁱ sy versamelen sich om koorns ende mosts wille, ende zijn my ongehoorsaem.

g Huylen) gelijck de Papen in hare Stichten huylen ende blaten.

h Legeren) dat is, in hare Kercken ende Scholen, daer sy met de Afgoden boeleeren.

i Dat is, Sy gaen te Choor om etens ende drinckens wille.

15

Ick leerse, ende verstercke haren arm; doch sy dencken quaet van my.

16

Sy bekeeren sich, doch niet recht; maer zijn als een ⁺ valsche boge: daerom sullen hare Vorsten door ’t sweert vallen; haer-lieder ^k dreygen sal in Egypten-lant tot een spot worden.

+ Psal. 78,57.

k Verstaet, tegen de Propheten.