Lutherse Bijbel (1648)

Het vj. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Veroveringe des Babylonischen Rijcks door Darius, ende Daniëls verhooginge. II. Darius Vorsten benijden den Daniël, ende soecken hem in levens gevaer te brengen. III. Daniël wort van hen verklaegt. IV. Daniël wort in den Leeuwen-kuyl behouden. V. De wonderbaerlijcke veranderinge, die daer op gevolgt is.

I.31

ENde Darius uyt Meden nam het Rijcke in, ⁺ doe hy twee-en-tsestigh jaren out was.

+ Dan. 9,1.

1

Ende Darius sagh ’t voor goet aen, ⁺ dat hy over het gantsche Koninck-rijcke stelde hondert ende twintigh Lant-vooghden.

+ Cap. VI. Chald.

2

Over deselve stelde hy drie Vorsten, (van dewelcke Daniël een was) den welcken de Lant-vooghden souden rekenschap doen, op dat de Koninck van de moeyte ontslagen ware.

3

Maer Daniël overtrefte die Vorsten ende Lant-vooghden alle; want daer was een hooge geest in hem: daerom dacht de Koninck hem over ’t geheele Koninck-rijcke te stellen.

II.4

DErhalven trachteden de Vorsten ende Lant-vooghden daer nae, hoe dat sy eene sake tegen Daniël mochten vinden, die tegen het Koninck-rijcke ware: maer sy en konden geene sake noch misdaet vinden; want hy was getrouw, so dat men geen schult noch misdaet aen hem en konde vinden.

5

Doe seyden die Mannen: Wy en sullen geene sake tegen Daniël vinden, dan alleen over sijnen Godts-dienst.

6

Doe quamen dese Vorsten ende Lant-vooghden met hoopen voor den Koninck, ende seyden tot hem alsoo: Heer Koninck Darius, Godt verleene u een lanck leven!

[fol. 85v]

7

De Vorsten des Koninck-rijcks, de Heeren, de Lant-vooghden, de Raets-heeren, ende Hooft-lieden alle, hebben geraemt, dat men een Konincklijck bevel sal uyt-gaen laten, ende een strengh gebodt stellen, Dat wie in dertigh dagen yet bidden sal van eenigen Godt ofte Mensche, behalven van u Koninck alleene; sal tot de leeuwen in den kuyl geworpen worden.

8

Daerom, lieve Koninck, sult ghy alsulck gebodt bevestigen, ende onderschrijven, ⁺ opdat ’et niet weder verandert en worde, nae het recht der Meden ende Persen, ’t welck niemant over-treden en derf.

+ Esth. 1,19. cap. 8,8.

9

Also onderschreef de Koninck Darius.

10

Als nu Daniël verstont, dat sodanigh gebodt onderschreven was, ginck hy op in sijn huys, ⁺ (maer hy hadde in sijn somer-huys opene vensters tegen Ierusalem) ende hy knielde ’s daegs drie-mael op sijne knien, ⁺ badt, loofde ende danckte sijnen Godt, gelijck hy voor desen plagh te doen.

+ 1 Reg. 8,44.

+ Psal. 55,18.

11

Doe quamen dese mannen met hoopen, ende vonden Daniël biddende ende smeeckende voor sijnen Godt.

III.12

ENde sy traden toe, ende spraken met den Koninck van ’t konincklijcke gebodt: Heer Koninck, en hebt ghy niet een gebodt onderschreven, dat, wie in dertigh dagen yet bidden soude, van ergens eenen Godt ofte Mensche, behalven van u, Koninck, alleen; soude tot de leeuwen in den kuyl geworpen worden? De Koninck antwoordde, ende sprack: ’t Is waer, ende het Recht der Meden ende Persen en sal niemant over-treden.

13

Sy antwoordden ende seyden voor den Koninck: Daniël, een van de gevangene uyt Iuda, die en acht noch u, noch uw’ gebodt, dat ghy geteeckent hebt; want hy bidt ’s daegs drie-mael.

14

Doe de Koninck sulcx hoorde, wiert hy seer bedroeft, ende dede groote neerstigheyt, dat hy Daniël verloste; ende bemoeyde hem, tot dat de Sonne onder-ginck, dat hy hem mochte redden.

15

Maer die mannen quamen met hoopen tot den Koninck, ende seyden tot hem: Ghy weet, Heer Koninck, dat ’et der Meden ende Persen Recht is, dat alle de geboden ende Bevelen, die de Koninck besloten heeft, sullen onverandert blijven.

IV.16

DOe beval de Koninck, dat men Daniël soude voort-brengen; ende sy wierpen hem tot de leeuwen in den kuyl: maer de Koninck seyde tot Daniël; Uw’ Godt, dien ghy sonder op-houden dient, die helpe u!

17

Ende sy brachten eenen steen, dien leyden so voor de deure aen den kuyl: dien versegelde de Koninck met sijnen eygen rinck, ende met den rinck sijner Geweldigen, op dat anders niemant aen Daniël moetwille en mochte oeffenen.

18

Ende de Koninck ginck wegh op sijn borcht, ende bleef sonder eten, ende en liet geene spijse voor hem brengen: en konde oock niet slapen.

19

Des morgens vroegh, als de dagh aen-brack, stont de Koninck op, ende ginck met haeste tot den kuyl, daer de leeuwen waren.

20

Ende als hy by den kuyl quam, riep hy Daniël met een klagelijcke stemme: ende de Koninck sprack tot Daniël: Daniël, ghy knecht des levendigen Godts! heeft u oock uw’ Godt, dien ghy sonder ophouden dient, mogen van de leeuwen verlossen?

21

Maer Daniël sprack met den Koninck: ⁺ Heer Koninck, Godt verleene u een lanck leven.

+ Dan. 2,4. cap. 3,9. cap. 5,10. cap. 6,6.

22

Mijn Godt heeft sijnen Engel gesonden, die den leeuwen de keelen toe-gehouden heeft, dat sy my geen leet gedaen en hebben; want voor Hem ben ick onschuldigh gevonden: so en hebbe ick oock tegen u, Heer Koninck, niet misdaen.

23

Doe wiert de Koninck seer vrolick, ende hiet Daniël uyt den kuyl trecken: ende sy trocken Daniël op uyt den kuyl, ende men en speurde geen schade aen hem; want hy hadde sijnen Godt vertrout.

V.24

DOe beval de Koninck die mannen, die Daniël verklaeght hadden, voort te brengen, ende tot de leeuwen in den kuyl te werpen, mitsgaders hare kinderen ende wijven: ende eer sy beneden op den bodem af-quamen, grepense de leeuwen, ende vermaelden oock haer gebeente.

25

Doe liet de Koninck Darius schrijven aen alle Volckeren, ⁺ Lieden ende Tongen: Godt geve u-lieden veel vredes!

+ Dan. 3,31.

26

☜Dit is mijn bevel, ⁺ dat men in de gantsche heerschappye mijnes Koninck-rijcks den Godt Daniëls vreesen ende ontsien sal: want Hy is de levendige Godt, die eeuwighlijck blijft, ^* ende sijn Koninck-rijck is onverganckelijck, ende sijne heerschappye en heeft geen eynde.

+ Dat is de vrucht des geloofs Daniëls; want het geloof doet doorgaens wonderen ende groote dingen.

* Dan. 2,44. cap. 3,33. cap. 4,3. cap. 7.14, 25. Luc. 1,33.

27

Hy is een Verlosser ende Noot-helper, ende Hy doet teeckenen ende wonderen, beyde in den Hemel ende op Aerden☞: Die heeft Daniël van de leeuwen verlost.

28

Ende Daniël wiert geweldigh in ’t Koninck-rijcke van Darius, ende oock in ’t Koninck-rijcke van Cores, der Persen.