Lutherse Bijbel (1648)

Het xlij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. De Voor-hoven, ende der Priesteren wooningen. II. De poorte tegen ’t Oosten.

I.1

ENde Hy voerde my uyt tot den buytensten voor-hof tegen ’t Noorden, onder de kameren, die tegen over het gebouw, dat aen den Tempel hinck, ende tegen over den Tempel nae ’t Noorden lagen:

2

Der welcker plaetse hondert ellen lanck was, van de poorte af tegen ’t Noorden; ende vijftigh ellen breet.

3

Twintigh ellen waren tegen den binnensten voor-hof, ende tegen ’t plaveysel in den buytensten voor-hof: ende dertigh ellen van den eenen hoeck tot den anderen.

4

Ende van binnen voor de kameren, was eene plaetse, tien ellen breet, voor de deuren der kameren: dit lagh altemael tegen ’t Noorden.

5

Ende boven dese kameren waren andere naeuwere kameren: want het ruym, op d’onderste ende middelste kameren, en was niet groot:

6

Want het was drie verdiepingen hoogh, ende en hadden doch geene pijlaren; gelijck de voor-hoven pijlaren hadden: maer sy waren slechts op malkanderen gesett.

7

Ende de buytenste voor-hof was om-vangen met eenen muer, daer aen de kameren stonden; die was vijftigh ellen lanck.

8

Ende de kameren stonden nae malkanderen, oock vijftigh ellen lanck, aen den buytensten voor-hof; maer het ruym voor den Tempel, was hondert ellen lanck.

9

Ende beneden voor de kameren, was eene plaetse tegen ’t Oosten, daer men uyt den buytensten voor-hof ginck.

10

Ende aen de muer van ’t Oosten aen, waren oock kameren:

11

Ende voor ’t selve was oock eene plaetse, gelijck als voor gene kameren tegen ’t Noorden: ende het was altemael gelijck, met de lengte, breette, ende al wat daer aen was; gelijck aen gene te voren.

12

Ende tegen ’t Suyden waren oock even soodanige kameren, met hare deuren; ende voor de plaetse was de deure tegen ’t Suyden, daer toe men komt van de muer, die tegen ’t Oosten leyt.

13

Ende Hy sprack tot my: De kameren tegen ’t Noorden, ende de kameren tegen ’t Suyden, tegen over den Tempel, die behooren tot het Heyligdom; daer in

[fol. 74v]

de Priesteren eten, wanneerse den HEERE offeren het aller-heylighste offer; ende sullen de aller-heylighste offeren, namelijck, het spijs-offer, sond-offer, ende schult-offer, aldaer in leggen; want het is eene heylige stede.

14

Ende als de Priesters daer in-gaen, soo en sullen sy niet weder uyt het Heyligdom gaen in den buytensten voor-hof; maer sullen eerst hare kleederen, daer in sy gedient hebben, in die selve kameren wegh-leggen: want sy zijn heyligh; ende sullen hare andere kleederen aen-trecken, ende als dan daer uyt onder het volck gaen.

II.15

ENde doe Hy het Huys van binnen gantschelijck gemeten hadde, voerde Hy my uyt ter poorte tegen ’t Oosten: ende mat van deselve over al ront-om henen.

16

Tegen ’t Oosten mat Hy vijf-hondert roeden lanck, ront-om.

17

Ende tegen ’t Noorden, mat Hy oock vijf-hondert roeden lanck, ront-om.

18

Diesgelijcx tegen ’t Zuyden, oock vijf-hondert roeden.

19

Ende doe Hy quam tegen ’t Westen, mat Hy oock vijf-hondert roeden lanck.

20

Alsoo hadde de muer, dien Hy gemeten hadde, in ’t vier-kant, op elcke zijde ront-om henen, vijf-hondert roeden: op dat het heylige van het onheylige onderscheyden ware.