Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxviij. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Prophetie tegen God ende Magog. II. Gog ende Magog vallen in ’t Ioodsche Lant. III. Der Ioden verschrickinge, door dien in-val veroorsaeckt. IV. Gogs bloedige nederlage. V. ’t Besluyt.

I.1

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

2

Ghy Menschen-kint, ⁺ keert u tegen Gog, die in ’t lant Magog is, ende de overste Vorst is in ^a Mesech ende Thubal, ende propheteert van hem,

+ Apoc. 20,8.

a Mesech ende Thubal,) Zijn oock Tartaren, ende des volcks achter haer, die men Scythen oft Schotten noemt; hoewel dat Mesech luydt, als quamen de Moscowiters van hen af, dat is, de Russen.

3

Ende segt: Soo spreeckt de Heere HEERE: Siet! Ick wil aen u Gog, die ghy de overste Vorst zijt uyt de Heeren in Mesech ende Thubal.

III.4

SIet, Ick wil u om-wenden, ende wil u eenen toom in den mont leggen: ende wil u uyt-voeren met alle uwen heyre, peert ende man, die altemael wel gekleedet zijn; ⁺ ende is harer een grooten hoop, die alle rondasse, ende schilt, ende sweerden voeren.

+ 2 Reg. 19,28. Ezech. 29,4. cap. 39,2.

5

Ghy voert met u ^b Persen, Mooren ende Lybiers, die altemael schilt ende helm voeren.

b Persen, palen aen rijck-Arabien: daerom sal oock den Turck eenige van dien hebben.

6

Daer toe ^c Gomer, ende al sijn heyr; mitsgaders ’t huys van Thogarma, dat tegen ’t Noorden leyt, met al sijnen heyre: ja ghy voert een groot volck met u.

c Gomer, ende Thogarma sijn soon, Gen. 10,3. achte ick, dat de Wenden zijn; want aen het Turcksche hof spreeckt men Wendisch.

7

Wel-aen, rustet u wel, ghy ende alle uwe hoopen, die by u zijn; ende weest ghy haer Hooft-man!

8

Nae eenen langen tijt sult ghy besocht worden: ter laetster tijt sult ghy komen in ’t lant, dat van den sweerde weder-gebracht, ende uyt vele volckeren t’samen is gekomen, namelijck, op de bergen Israëls, dewelcke eene lange tijt woest zijn geweest, ende nu uyt-gevoert uyt vele volckeren, ende altemael seker woonen.

9

Ghy sult op-trecken ende aen-komen met groote ongestuymigheyt; ende sult zijn gelijck een wolcke, ⁺ om het lant te bedecken; ghy, ende al uw’ heyr, ende het groote volck met u.

+ Ezech. 30,18.

10

Soo spreeckt de Heere HEERE: Te dier tijt sult ghy u sulcx voor-nemen, ende sult ’et quaet in den sin hebben,

11

Ende gedencken: Ick wil het lant sonder mueren over-vallen; ende over de gene komen, die daer stille ende seker woonen: als die altemael sonder mueren daer sitten ende noch grendelen noch poorten en hebben:

12

Op dat ghy meugt rooven ende plunderen, ende uwe hant laten gaen over de verstoorde, die weder bewoont zijn; ende over ’t volck, dat uyt de Heydenen t’samen geraept is, ende hem in de neeringe ende goederen geschickt heeft, ende midden in ’t lant woont.

13

Het rijck-Arabien, ^d Dedan ende de koop-lieden op de Zee, ende alle geweldige, die aldaer zijn, sullen tot u seggen: Ick meyne immers, dat ghy ^{e *} recht zijt gekomen om te rooven; ende hebt uwe hoopen vergadert om te plunderen! op dat ghy wegh-neemt silver ende gout, ende vergadert vee ende goederen, ende grooten buyt maeckt.

d Dedan) Dedan is een deel van rijck-Arabien: Soo leyt de Mahometh in rijck-Arabien begraven te Mecha.

e Recht gekomen) Dat is, ô ghy doet recht ende wel: vaert immer voort: geluck toe.

* Recht) Dat is, ghy zijt de rechte Keyser ende Heere.

14

Daerom soo propheteert, ghy Menschen-kint, ende segt tot God: Soo spreeckt de Heere HEERE: En is ’t niet alsoo, dat ghy ’t sult bemercken, als mijn volck Israël seker woonen sal?

15

Dan sult ghy komen uyt uwe plaetse, namelijck, van de eynden tegen ’t Noorden, ghy ende een groot volck met u: altemael te peerde een grooten hoop, ende een machtigh heyr.

16

Ende sult op-trecken over mijn volck Israël, als eene wolke, om het lant te bedecken: sulcx sal ter laester tijt geschieden. Maer Ick wil u daerom in mijn lant komen laten; op dat de Heydenen my kennen, hoe dat Ick aen u, ô Gog, geheyligt worde voor hare oogen.

III.17

SOo spreeckt de Heere HEERE: Ghy zijt die, ⁺ van dien Ick in voor-leden tijden geseyt hebbe, door mijne dienaren, de Propheten in Israël, die ter selver tijt propheteerden, dat Ick u over haer woude komen laten.

+ Ezech. 38,2. Dan. 11,30. Zach. 14,2.

18

Ende het sal geschieden, te dier tijt, als God sal komen over het lant Israëls, (spreeckt de Heere HEERE) dat mijn ^f toorn sal op-trecken in mijne grimmigheyt.

f Mijn toorn) Dat is, Gog is mijn toorn ende roede, om mijner Christenen sonden wille. Ezech. 36.5, 6.

19

Ende Ick spreke sulcx in mijnen yver, ende in ’t vyer mijns toorns: want ter selver tijt sal een groot tsitteren zijn in den lande Israëls.

20

Dat voor mijn aengesichte tsitteren sullen de visschen in de zee, de vogelen onder den Hemel, het vee op ’t velt, ende al wat hem roert ende beweegt op ’t lant; ende alle menschen, die op der aerden zijn: ende de bergen sullen om-gekeeret worden, ende de wanden ende alle de mueren sullen ter aerden neder-vallen.

IV.21

MAer Ick wil het sweert over hem roepen, op alle mijne bergen, ⁺ (spreeckt de Heere HEERE) dat eenes yegelijcken sweert sal tegen dan anderen zijn.

+ Sy sullen hen selfs onder malkanderen verworgen.

22

Ende Ick wil hem richten met pestilentie ende bloet; ende wil regenen laten plas-regen, met hagel-steenen, vyer ende swevel, ⁺ over hem ende sijn heyr, ende over het groote volck, dat met hem is.

+ Psal. 11,6.

V.23

ALsoo wil ick dan heerlijck, heyligh ende bekent worden voor vele Heydenen; dat sy bevinden sullen, dat Ick de HEERE ben.

[fol. 72v]