Lutherse Bijbel (1648)

Het xxix. Capittel.

Heeft vier prophetien: I. Van Pharaos neder-lage. II. Van de versachtinge der straffen nae veertigh jaren. III. Van de verstooringe des Egypten-lants door Nebucad-Nezar. IV. Troost voor de Israëliten.

I.1

IN den tienden jare, op den tienden dagh der twaelfster maent, geschiedde des HEEREN woort tot my, seggende:

2

Ghy Menschen-kint, ⁺ richt u aengesichte tegen Pharao den Koninck in Egypten; ende propheteert tegen hem: ende tegen ’t gantsche Egypten-lant;

+ Jes. 19,1. Jer. 44,30. cap. 46.13, 14.

3

Ende segt: ⁺ Soo spreeckt de Heere HEERE: Siet, Ick wil aen u, Pharao, ghy Koninck in Egypten, ghy groote draeck, die ghy in u water ligt, ende segt; ^a De stroom is mijne, ende ick hebbe hem voor my gemaeckt.

+ Psal. 74.13, 14. Jes. 27,1. cap. 51.9, 10. Ezech. 32,2.

a De stroom) Is Nilus; maer hy beduydt het gantsche Koninck-rijcke van Egypten; het welck een seer schoon ende machtigh Koninck-rijck was: daerom hem Pharao oock op sulcke macht verliet, ende niets nae Godts dreygen en vraegde. Dat meynt hy, als hy seyt: Ick hebbe hem voor my gemaeckt; als oft hy seyde: Godt en is geen Heere daer over; ick ben Heere.

4

Maer Ick wil u een gebit in den mont leggen, ende de visschen in uwe wateren aen uwe schubben doen hangen; ende wil u uyt uwen stroom uyt-trecken, mitsgaders alle visschen in uwe wateren, die aen uwe schubben hangen.

5

Ick wil u, met de visschen uyt uwe wateren, in de woestijne wegh-werpen: ghy sult op ’t lant vallen, ende niet weder op-gelesen noch versamelt worden; maer den dieren op ’t lant, ende den vogelen des Hemels, tot een aes worden.

6

Ende alle, die in Egypten woonen, sullen bevinden, dat Ick de HEERE ben: daerom, dat sy den huyse Israëls eenen ^b riet-staf geweest zijn: ⁺

b Riet-staf) Iuda sochte dickwils hulpe by Egypten, daer mede sondigde Iuda, met onrecht vertrouwen; daer toe en hielp doch Egypten in de noot niet: daerom wort het hier vergeleken eenen riet-staf, daer op als hem yemandt leunt, mits dat hy spitsigh is, soo steeckt hy hem, ende breeckt daer toe.

+ 2 Reg. 18,21. Jes. 36,6.

7

Dewelcke als sy hem in de hant vatteden, soo brack hy, ende stackse door de zijden; maer als sy daer op leunden, soo verbrack hy, ende stackse in de lendenen.

8

Daerom spreeckt de Heere HEERE alsoo: Siet, Ick wil het sweert over u komen laten, ende beyde lieden ende vee in u uyt-roeyen.

9

Ende Egypten-lant sal tot eene woestijne ende wildernisse worden; ende sy sullen gewaer worden, dat Ick de HEERE ben: daerom, dat hy seyt; De water-stroom is mijne, ende ick ben ’t, die ’t doet.

10

Daerom siet, Ick wil aen u, ende aen uwe water-stroomen: ende wil Egypten-lant woest ende eensaem maken, van den toren te Syëne af, tot aen de lant-palen van Mooren-lant:

11

Dat ’er noch vee noch lieden in gaen, ofte daer woonen sullen, veertigh jaer lanck.

12

Want Ick wil Egypten-lant woest maken, ende wil hare woeste lant-palen, ende hare steden woest liggen laten, als andere woeste steden, veertigh jaer lanck: ende Ick wil de Egyptenaers verstroyen onder de Heydenen, ende in de landen wil Ickse verjagen.

II.13

DOch, soo spreeckt de Heere HEERE: Wanneer de veertigh jaren sullen uyt zijn; wil Ick de Egyptenaers weder versamelen uyt de volckeren, daer onder sy verstroyt sullen worden:

14

Ende wil de gevanckenisse van Egypten wenden, ende haer weder in ’t lant Pathros brengen, ’t welck haer vader-lant is: ende sy sullen aldaer een kleyn Koninck-rijck zijn.

15

Want sy sullen kleyn zijn tegen andere Koninck-rijcken, ende niet meer heerschen over de Heydenen: ende Ick wilse verminderen, datse niet over de Heydenen heerschen en sullen.

16

Dat hem het huys Israëls niet meer op haer en verlate, ende daer mede sondige, wanneerse hen aen haer hangen: ⁺ ende sy sullen bevinden, dat Ick de Heere HEERE ben.

+ Thren. 4,17.

III.17

ENde ’t gebeurde in ’t seven-en-twintighste jaer, op den eersten dagh der eerster maent, geschiedde des HEEREN woort tot my, seggende:

18

Ghy Menschen-kint, Nebucad-Rezar de Koninck van Babel heeft sijn heyr met groote moeyte voor Tyrus gevoert, dat alle hoofden kael, ende alle zijden uyt-gepluckt waren: ende ’t en is doch noch hem, noch sijnen heyre, sijnen arbeyt voor Tyrus beloont geworden.

19

Daerom spreeckt de Heere HEERE alsoo: Siet, Ick wil Nebucad-Rezar, den Koninck van Babel, Egypten-lant geven; dat hy al haer goet wegh-nemen, ende haer beroven ende plunderen sal, dat hy sijnen heyre de soudye geve.

20

Maer het lant Egypten wil Ick hem geven voor sijnen arbeyt, dien hy daer aen gedaen heeft: want sy hebben my gedienet; spreeckt de Heere HEERE.

IV.21

TEr selver tijt wil Ick het hoorn van ’t huys Israëls wassen laten; ende wil uwen mont onder hen op-doen: dat sy bevinden, dat Ick de HEERE ben.