Lutherse Bijbel (1648)

Het xxviij. Capittel.

Heeft drie prophetien: I. Tegen de stadt ende Koninck van Tyrus. II. Tegen Zidon. III. Prophetie van de verlossinge uyt Babel.

I.1

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

2

Ghy Menschen-kint, segt den ⁺ Vorst van Tyrus: Soo spreeckt de Heere HEERE: Daerom, dat sich u herte verheft, ende segt; Ick ben Godt, ick sitte in den throon Godts midden op de zee: ⁺ daer ghy doch een Mensch, ende geen Godt en zijt; ⁺ nochtans verheft hem u herte, als een herte Godts.

+ Vorst) Welcken hy daer nae eenen Koninck noemt. v. 12.

+ Ezech. 27,4.

+ Jes. 31,13.

3

Siet, ghy acht u kloecker dan Daniel, dat u niets verborgen en zy:

4

Ende dat ghy hebt door uwe kloeckheyt ende verstant sulcke macht te wege gebracht, ende schatten van gout ende silver vergadert:

5

Ende hebt door uwe groote wijsheyt ende handteringe soo groote macht verkregen: daer van zijt ghy soo stout geworden, dat ghy soo machtigh zijt.

6

Daerom spreeckt de Heere HEERE alsoo: Dewijle sich dan u herte verheft, als een herte Godts;

7

Daerom siet! Ick wil vreemde over u schicken, ⁺ namelijck, de Tyrannen der Heydenen; die sullen hare sweerden uyt-trecken over uwe schoone wijsheyt, ende uwe groote eere te schande maken.

+ Jer. 6,23.

8

Sy sullen u nederwaerts in den kuyl stooten; dat ghy midden op de Zee sult sterven, gelijck de verslagene.

9

Wat geldt ’et? oft ghy dan voor uwen doot-slager sult seggen; Ick ben Godt: daer ghy doch geen Godt, maer een Mensch, ende in uwer doot-slagers handen zijt.

10

Ghy sult sterven, gelijck de onbesnedene, van de hant der vreemden: want Ick hebbe ’t gesproken; spreeckt de Heere HEERE.

11

Ende des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

12

Ghy Menschen-kint, maeckt eene wee-klage over den Koninck van Tyrus; ende segt tot hem: Soo spreeckt de Heere HEERE: Ghy zijt een ^a reyn Zegel vol van wijsheyt, ende ^* uyt ’er maten schoon.

a Reyn) Daer het altemael fijn ende schoon gebeeldet is, dat uyt-gemaeckt, ende daer aen niet en gebreeckt, noch vergeten en is. id est, Entelechia, forma, gelijck het zijn sal.

* Ezech. 27,3.

13

Ghy zijt in den lust-hof Godts, ende met allerley edel-gesteenten verciert, namelijck, met sarders, topasers, diamanten, turckoysen, onychen, jaspis, saphyr, amethist, smaragden, ende gout: ten dage doe ghy geschapen wiert, moeste daer bereydt by u zijn uwe trommel-werck ende pijpen.

14

Ghy zijt gelijck een Cherub, die hem wijt uyt-breydt ende bedeckt: ende Ick hebbe u op den heylighen bergh Godts gesett, dat ghy onder de vyerige steenen wandeldet.

15

Ende ghy waert sonder gebreck in u doen, op den dagh, doe ghy geschapen waert; soo langh, tot dat haer uwe misdaet gevonden heeft.

16

Want ghy zijt van binnen vol wrevels geworden, van wegen uwe groote handteringe; ende hebt gesondight: daerom wil Ick u ontheyligen van den bergh Godts; ende wil u, uyt-gebreydden Cherub, uyt de vyerige steenen verstooten.

17

Ende dewijle sich u herte verheft, dat ghy soo schoon zijt; ende hebt u uwe kloeckheyt laten bedriegen, in uwe pracht: daerom wil Ick u ter aerden storten, ende een schouw-spel van u maken voor de Koningen:

18

Want ghy hebt uwe heyligdom verdorven met uwe groote misdaden, ende onrechten handel: daerom wil Ick een vyer uyt u op-gaen laten, dat u sal verteeren; ende wil u tot asschen maken op d’aerde, dat al de werelt toe-sien sal.

19

Alle die u kennen onder de Heydenen, ⁺ sullen hen over u ontsetten; dat ghy soo schielijck zijt onder-gegaen, ende nimmermeer op-komen en kondt.

+ Ezech. 26,16.

II.20

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

21

Ghy Menschen-kint, richt u aengesichte tegen Zidon, ⁺ ende propheteert tegen haer:

+ Jes. 23,4.

22

Ende segt; Soo spreeckt de Heere HEERE: Siet, Ick wil aen u, Zidon, ende wil aen u eere behalen! dat men gewaer sal worden, dat Ick de HEERE ben: wanneer Ick ’t recht over haer gaen late; ende aen haer bewijse, dat Ick heyligh ben.

23

Ende Ick wil de pestilentie ende het bloet-vergieten onder haer schicken op hare straten; ende sy sullen doodelijck verwondt daer in vallen door ’t sweert, het welck over-al over haer gaen sal: ende sullen gewaer worden, dat Ick de HEERE ben.

24

Ende ’t en sal voortaen over-al ront-om het huys Israëls, daer hare vyanden zijn, geene doornen, die daer steken, noch distelen, die daer wee doen, blij-

[fol. 67v]

ven: datse gewaer worden, dat Ick de Heere HEERE ben.

III.25

SOo spreeckt de Heere HEERE: Als Ick ’t huys Israëls weder vergaderen sal van de volckeren, daer henen sy verstroyt zijn; soo wil Ick voor de Heydenen aen hen bewijsen, dat Ick heyligh ben: ende sy sullen woonen in haer lant, dat Ick mijnen knecht Iacob gegeven hebbe.

26

Ende sy sullen seker daer in woonen, ⁺ ende huysen bouwen, ende wijnbergen planten; ja seker sullen sy woonen, als Ick het recht gaen late over alle hare vyanden ront-om; ende sy sullen gewaer worden, dat Ick de HEERE haer-lieder Godt ben.

+ Jer. 31,5.