Lutherse Bijbel (1648)

Het xxv. Capittel.

Heeft vier prophetien: I. Tegen de Ammoniten. II. Tegen de Moabiten. III. Tegen de Edomiten. IV. Tegen de Philisteen.

I.1

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

2

Ghy Menschen-kint, ⁺ richt u aengesichte tegen de kinderen Ammons; ende propheteert tegen de selve.

+ Jer. 49,1, etc.

3

Ende segt tot de kinderen Ammons: Hooret des Heeren HEEREN woort; Soo spreeckt de Heere HEERE: Daerom, dat ghy over mijn Heyligdom segt, Heah! het is ontheyligt; ende over het lant Israëls, het is verwoest; ende over het huys Iuda, het is gevanckelijck wegh-gevoert:

4

Daerom siet, Ick wil u aen de kinderen tegen ’t Oosten over-geven, dat sy hare burghten daer in bouwen, ende hare wooningen daer in maken sullen: die sullen uwe vruchten eten, ende uwe melck drincken.

5

Ende Ick wil Rabba tot eenen kemel-stal maken, ende de kinderen Ammons tot schaeps-koyen maken: ende ghy-lieden sult gewaer worden, dat Ick de HEERE ben.

6

Want soo spreeckt de Heere HEERE: Daerom, dat ghy met uwe handen geklapt, ende met uwe voeten gestampt, ende over het lant Israëls van gantscher herten soo smadelijck u verheugt hebt:

7

Daerom siet, Ick wil mijne hant over u uyt-strecken, ende u den Heydenen ten buyte geven, ende u uyt de volckeren uyt-roeyen, ende uyt de landen ombrengen, ende u verdelgen: ende ghy sult gewaer worden, dat Ick de HEERE ben.

II.8

SOo spreeckt de Heere HEERE: Daerom, ⁺ dat Moab ende Seïr seggen: Siet, het huys Iuda is even gelijck alle andere Heydenen:

+ Ies. 15,1. Ier. 48,1.

9

Siet, ⁺ soo wil Ick Moab ter zijden openen in sijne steden, ende in sijne grent-

+ Num. 24,17.

[fol. 66r]

sen des edelen lants, namelijck, Beth-jestmoth, Baal-meon, ende Kiriathaim:

10

Den kinderen tegen ’t Oosten, mitsgaders de kinderen Ammons: ende Ick wilse hen ten erve geven; dat men der kinderen Ammons niet meer gedencken en sal onder de Heydenen.

11

Ende wil ’t recht gaen laten over Moab; ende sy sullen gewaer worden, dat Ick de HEERE ben.

III.12

SOo spreeckt de Heere HEERE: Daerom, dat Edom hem aen ’t huys Iuda gewroken heeft; ende daer mede sich selver schuldigh gemaeckt hebben met haer wreken:

13

Daerom spreeckt de Heere HEERE alsoo: Ick wil mijne hant uyt-strecken over Edom, ende wil uyt-roeyen van hem, beyde menschen ende vee; ende wilse woest maken van Theman aen tot Dedan toe, ende door ’t sweert vellen:

14

Ende wil my weder aen Edom wreken, door mijn volck Israël; ende sy sullen met Edom handelen nae mijnen toorn ende grimmigheyt: dat sy mijne wrake sullen gewaer worden; spreeckt de Heere HEERE.

IV.15

SOo spreeckt de Heere HEERE: Daerom, dat de Philisteën hen gewroken hebben, ende den ouden haet geboetet nae alle haren wille aen den schade [mijns volcks]:

16

Daerom spreeckt de Heere HEERE alsoo: Siet, Ick wil mijne hant uyt-strecken over de Philisteën, ende de krijgers uyt-roeyen; ende wil de over-geblevene aen de zee-haven om-brengen.

17

Ende wil groote wrake aen hen doen, ende met grimmigheyt haer straffen; datse gewaer sullen worden, dat Ick de HEERE ben, als Ick mijne wrake aen hen gedaen sal hebben.