Lutherse Bijbel (1648)

Het xxij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Prophetie ende oorsaken van de Babyloonsche gevanckenisse. II. Prophetie van de droeffenisse der belegeringe, met de oorsaken.

I.1

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

2

Ghy Menschen-kint, en wilt ghy niet straffen de moordadige stadt, ende haer bekent maken alle hare grouwelen?

3

Segt: Soo spreeckt de Heere HEERE: O stadt! die ghy het bloet van de uwe vergiet, op dat uwe tijt kome; ende die ghy Afgoden by u maeckt, op dat ghy u soudt verontreynigen.

4

Ghy maeckt u schuldigh aen ’t bloet, dat ghy vergiet; ende verontreynigt u aen de Afgoden, die ghy maeckt: ⁺ daer mede doet ghy uwe dagen naderen, ende maeckt, dat uwe jaren komen moeten: daerom wil Ick u tot eenen spot onder de Heydenen, ende tot eenen hoon in alle landen maken.

+ Deut. 28,37.

5

Beyde nae-by ende verre af, sullen sy u bespotten; dat ghy een schandelijck geruchte hebben, ende eenen grooten jammer sult lijden moeten.

6

Siet, de Vorsten in Israël, een yegelijck is machtigh by u, om bloet te vergieten.

7

Vader ende moeder verachten sy; den vreemdelingen doen sy gewelt ende onrecht; de weduwen ende weesen schinden sy.

8

Ghy veracht mijne Heyligdommen, ende ontheyligt mijne Sabbathen.

9

Verraders zijn in u om bloet te vergieten; ⁺ sy eten op de bergen, ende handelen moetwillighlijck in u.

+ Ezech. 18,6.

10

Sy ontblooten de schaemte der vaderen, ⁺ ende verkrachten de vrouwen in hare kranckheyt.

+ Lev. 18,19. cap. 20,18. Ezech. 18,6.

11

Ende bedrijven onder malkanderen, de vrient met des vrients wijve, grouwelen: sy schenden hare eygene snaren met allen moet-wille; sy verkrachten hare eygene susters, hares vaders dochteren.

12

Sy nemen geschencken, om bloet te vergieten; sy woeckeren ende oversetten d’een den anderen, ende bedrijven hare gierigheyt tegen haren naesten, ende doen d’een den anderen gewelt, ende vergeten mijner alsoo; spreeckt de Heere HEERE.

13

Siet, ⁺ ick slae mijne handen te samen over de gierigheyt, die ghy bedrijft; ende over het bloet, dat in u vergoten is.

+ Ezech. 21,14.

14

Maer meynt ghy, dat het uwe herte magh lijden, oft uwe handen verdragen, te dier tijt, als Ick ’t met u maken sal? Ick de HEERE hebbe ’t gesproken, ende wil ’t oock doen.

15

Ende wil u verstroyen onder de Heydenen, ende u verstooten in de landen: ende wil ’t met uwe vuylnisse een eynde maken:

16

Dat ghy by de Heydenen moet vervloeckt geacht worden, ende gewaer worden, dat Ick de HEERE ben.

II.17

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

18

Ghy Menschen-kint, ⁺ het huys Israëls is my tot schuym geworden: al haer koper, tin, yser ende loot is in den oven tot silver-schuym geworden.

+ Ies. 1,22, Ier. 6,28.

19

Daerom spreeckt de Heere HEERE alsoo: Dewijle ghy-lieden dan alle schuym zijt geworden: siet! soo wil Ick u alle nae Ierusalem te samen doen:

20

Gelijck men silver, koper, yser, loot ende tin te samen doet in eenen oven, dat men een vyer daer onder op-blase, ende het versmelte; alsoo wil Ick u-lieden oock in mijnen toorn ende grimmigheyt te samen doen, in-leggen ende smelten.

21

Ia Ick wil u vergaderen, ende het vyer mijnes toorns onder u op-blasen, dat ghy daer in sult versmelten moeten:

22

Gelijck het silver versmelt in den oven; soo sult ghy oock daer in versmelten: ende gewaer worden, dat Ick, de HEERE, mijne grimmigheyt over u uyt-gegoten hebbe.

23

Ende des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

24

Ghy Menschen-kint, segt tot hen: Ghy zijt een lant, dat niet en is te reynigen; gelijck een, dat niet beregent en wort, ter tijt des toorns.

25

De Propheten, die daer binnen zijn, hebben hen te samen gerottet om de zielen te verslinden; als een brullende leeuw, wanneer hy rooft: sy rapen gelt ende goet tot hen, ⁺ ende maken der weduwen vele daer binnen.

+ Matth. 23,14.

26

Hare Priesters verkeeren mijne Wet wrevelijck, ⁺ ende ontheyligen mijn Heyligdom: sy en houden tusschen het heylige ende onheylige geen onderscheyt, ende en leeren niet wat reyn oft onreyn zy; ⁺ ende en nemen mijne Sabbathen niet waer; ende Ick worde onder hen ontheyligt.

+ Zephan. 3,4.

+ Lev. 10,10. Ezech. 44,23.

27

Hare Vorsten zijn daer binnen, als

[fol. 64v]

de verscheurende wolven, ⁺ om bloet te vergieten, ende de zielen om te brengen, om harer gierigheyt wille.

+ Mich. 3,11. Zephan. 3,3.

28

Ende hare Propheten plaesterense met loosen kalcke, ⁺ prediken ydele dingen, ende voor-seggen hen leugen, seggende: Soo spreeckt de Heere HEERE; daer ’t doch de HEERE niet gesproken en heeft.

+ Ezech. 13,10. cap. 21,34.

29

Het volck in den lande pleegt gewelt, ende rooven onbeschroomt, ende schinden de arme ende ellendige, ende doen den vreemdelingen gewelt ende onrecht.

30

☜Ick socht onder hen, ⁺ oft yemant hem tot eenen muer maeckte, ende tegen de bresse stonde tegen my, voor het lant, ⁺ op dat Ick ’t niet en mochte verderven; maer Ick en vondt niemant☞.

+ Ezech. 13,5.

+ Psal. 106,23.

31

Daerom goot Ick mijnen toorn uyt over hen; ende met den vyere mijner grimmigheyt maeckte Ick harer een eynde: ⁺ ende gaf hen alsoo haer verdienst op haren kop; spreeckt de Heere HEERE.

+ Ezech. 9,10. cap. 11,21. cap. 16,43.