Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft drie deelen: I. Prophetie tegen de Ioden te Ierusalem onder Zedekia. II. Sonderlinge prophetie tegen Zedekia. III. Prophetie tegen de Ammoniten. | |
I.45ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende: | |
46Ghy Menschen-kint, richt uw’ aengesicht nae den Suyden-wint toe, ende drupt tegen ’t Suyden, ende propheteert tegen ’t wout in den velde tegen ’t Suyden. | |
47Ende segt tot ’et Ga naar margenoota Suyder-wout: Hoort des HEEREN woort; soo spreeckt de Heere HEERE: Siet, Ick wil in u een vyer aen-steken, dat sal beyde groene ende dorre boomen verteeren, Ga naar margenoot+ dat | |
[Folio 63v]
| |
men sijne vlamme niet en sal blusschen konnen; maer het sal verbrandt worden alles wat van ’t Zuyden tegen ’t Noorden staet. | |
48Ende alle vleesch sal sien, dat Ick de HEERE dat aen-gesteken hebbe, ende dat het niemant uyt-blusschen en magh. | |
49Ende ick seyde: Ach Heere HEERE! sy seggen van my: Dese spreeckt enckel verdeckte woorden. | |
2Ghy Menschen-kint, richt uw’ aengesichte tegen Ierusalem, ende drupt tegen de Heyligdommen, ende propheteert tegen het lant Israëls; | |
3Ende segt tot het lant Israëls: Soo spreeckt de HEERE: Siet, Ick wil aen u, Ick wil mijn sweert uyt de scheede trecken, ende wil in u uyt-roeyen; beyde rechtveerdige ende onrechtveerdige. | |
4Dewijle Ick dan in u beyde rechtveerdige ende onrechtveerdige uyt-roeye; soo sal mijn sweert uyt de scheede varen over alle vleesch, van ’t Zuyden af, tot ’et Noorden toe. | |
5Ende alle vleesch sal gewaer worden, dat Ick de HEERE mijn sweert uyt sijne scheede getrocken hebbe, ende ’t en sal niet weder in-gesteken worden. | |
6Ende ghy Menschen-kint sult suchten, tot dat u de lendenen wee doen; ja bitterlijck sult ghy suchten, dat sy het sien. | |
7Ende als sy tot u seggen sullen: Waerom sucht ghy? soo sult ghy seggen: Om des geschreys wille, dat ’er komt; voor het welck alle herten vertsagen, ende Ga naar margenoot* alle handen sincken, Ga naar margenoot+ aller moet vallen, ende Ga naar margenoot++ aller knyen als water gaen sullen: siet, het komt ende sal geschieden; spreeckt de Heere HEERE. | |
8Ende des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende: | |
9Ghy Menschen-kint, propheteert ende segt: Soo spreeckt de HEERE: ☜Segt, het sweert, ja het sweert is gescherpt ende gevaegt: het is gescherpt, | |
10Dat het slachten sal; het is gevaegt, dat het blincken, sal: ô hoe vrolijck wouden wy zijn, oft Hy schoon alle de boomen tot Ga naar margenootb roeden maeckte, over de boose kinderen! | |
11Maer Hy heeft een sweert te vagen gegeven, dat men het vatten sal: het is gescherpt ende gevaegt, dat men ’t den doot-slager in de handen geve☞. | |
12Schreeuwt ende huylt, ghy Menschen-kint: want het gaet over mijn volck, ende over alle Regenten in Israël, die tot het sweert, Ga naar margenoot* mitsgaders mijn volck, vergadert zijn: daerom slaet op uwe lendenen: | |
13Want Hy heeftse dickwils getuchtigt, wat heeft het geholpen? der boosen kinderen roede en wil niet helpen; spreeckt de Heere HEERE. | |
14Ende ghy Menschen-kint, propheteert, ende Ga naar margenoot+ slaet uwe handen te samen; want ☜het sweert sal dobbel, ja drievuldigh komen: een worg-sweert, een sweert van eenen grooten slach; datse oock treffen sal in de kameren, daer sy henen vlieden☞. | |
15Ick wil het sweert laten klincken, dat de herten vertsagen, ende vele vallen sullen aen alle hare poorten. Ach hoe glintsert ’et, ende houwt daer henen ten slagh; | |
16Ende seggen: Houwt daer onder, beyde ter rechter ende ter slincker-hant, wat voor u is: | |
17Daer wil Ick dan met mijne handen vrolijckheyt daer over toonen, Ga naar margenoot+ ende mijnen toorn gaen laten; Ick de HEERE hebbe ’t geseyt. | |
18Ende des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende: | |
19Ghy Menschen-kint, maeckt twee wegen, door dewelcke komen sal het sweert des Konincks van Babel: maer sy sullen alle beyde uyt een lant gaen; ende stelt een teecken voor aen den wegh nae de stadt, daer henen het wijsen sal: | |
20Ende maeckt den wegh, dat ’et sweert kome nae Rabbath der kinderen Ammons; ende in Iuda, tot de vaste stadt Ierusalem. | |
21Want de Koninck van Babel sal hem aen de wegh-scheydinge stellen, voor aen de twee wegen; dat hy hem waerseggen late; met de pijlen om ’t lot Ga naar margenootc schiete; sijnen Afgodt vrage, ende besie de lever. | |
22Ende de waersegginge sal op de rechte zijde nae Ierusalem duyden, dat hy soude storm-rammen aen-voeren laten, ende bressen maken, endese met een groot geschrey over-valle, ende vermoorde; ende dat hy storm-rammen voeren soude tegen de poorten, ende daer eenen wal op-werpe, ende bolwercken bouwe. | |
23Doch het sal hen sulck waerseggen valsch duncken, hy sweere soo dier als hy wil: maer hy sal dencken aen de misdaet, dat hyse gewinne. | |
24Daerom spreeckt de Heere HEERE alsoo: Daerom, dat uwer gedacht wort van wegen uwe misdaet, ende uwe ongehoorsaemheyt geopenbaert is; so dat men uwe sonde siet in al u doen; ja daerom, dat uwer gedacht wort, sult ghy met gewelt gevangen worden. | |
II.25ENde ghy Vorst in Israël, die ghy verdoemt ende veroordeelt zijt; diens dagh voort-komen sal, wanneer de misdaet ten eynde is gekomen. | |
26Soo spreeckt de Heere HEERE: ☜Doet wegh den hoet, ende heft af de kroone: Ga naar margenoot+ want daer en sal noch de hoet noch de kroone blijven: maer die hem verhoogt heeft, sal vernedert worden; ende die hem vernedert heeft, sal verhoogt worden. | |
27Ick wil de kroone te niete, te niete, te niete maken: tot dat de gene kome, diese hebben sal; dien wil Ickse geven. | |
III.28ENde ghy Menschen-kint, propheteert, ende segt: Soo spreeckt de Heere HEERE van de kin- | |
[Folio 64r]
| |
deren Ammons, ende van hare smadinge, ende segt: Ga naar margenoot+ Het sweert, het sweert is uyt-getrocken, dat het slachten sal; het is gevaegt, dat het verworgen sal, ende het sal blincken. | |
29Daerom, dat ghy valsche gesichten u laet seggen, ende leugen voorseggen: op dat ghy oock over-gegeven wordet onder de verslagene godtloosen; welcken haren dagh quam, doe de misdaet ten eynde was gekomen. | |
30Ende of ’t schoon weder in de scheede gesteken wierde; soo wil Ick u doch richten aen de plaetse, daer ghy geschapen; ende in ’t lant, daer ghy geboren zijt. | |
31Ende wil mijnen toorn over u uyt-gieten: Ga naar margenoot+ Ick wil het vyer mijner grimmigheyt over u op-blasen; ende wil u den lieden, die branden ende verderven konnen, over-leveren. | |
32Ghy moet den vyere ter spijse worden, ende u bloet moet in ’t lant vergoten worden, ende men en sal uwer niet meer gedencken; want Ick de HEERE hebbe ’t gesproken. |
|