Lutherse Bijbel (1648)

Het xviij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Boet-predicatie. II. Bevastiginge daer van, door Godts almacht ende gerechtigheyt. III. ’t Besluyt, ende vermaninge tot bekeeringe.

I.1

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

2

Wat drijft ghy-lieden onder u in den lande Israëls dit spreeck-woort, ⁺ seggende: De vaders hebben onrijpe druyven gegeten; maer den kinderen zijn de tanden daer van stomp geworden?

+ Ier. 31,29.

3

Soo waerachtigh als Ick leve, (spreeckt de Heere HEERE) sulck spreeck-woort en sal niet meer onder u gaen in Israël!

II.4

☜WAnt siet, alle zielen zijn mijne! des vaders ziele is soo wel mijne, als des soons ziele: welcke ziele sondigt, die sal sterven☞.

5

Wanneer nu yemant vroom is, die recht ende wel doet;

6

Die op de bergen niet en eet; ⁺ die sijne oogen niet op en heft tot de Afgoden des huys Israëls; ⁺ ende sijns naesten wijf niet en bevleckt; ⁺ ende en leyt niet by de vrouwe in hare kranckheyt:

+ Jes. 57,7. cap. 65,7.

+ Lev. 18,20.

+ cap. 18,19.

7

Die niemant en beschadigt, ^{+ *} die den schuldenaer sijn pant weder geeft; die niemant met gewelt wat neemt; ⁺ die den hongerigen sijn broot mede deelt, ende den naeckten bekleedt:

+ Exod. 22,21. Lev. 19,13. cap. 25,14.

* Exod. 22,26. Deut. 24,12.

+ Deut. 15,7. Ies. 58,7. Matth. 25,35.

8

Die geenen woecker en drijft; ⁺ die niemant en oversett; die sijne hant van ’t onrecht af-keert; die tusschen de lieden recht oordeelt:

+ Exod. 22,25. Lev. 25.35, 36.

9

Die nae mijne rechten wandelt, ende mijne geboden houdt, dat hy ernstelijck daer nae doe: dat is een vroom man! die sal het leven hebben; spreeckt de Heere HEERE.

10

Maer als hy eenen sone teelt; ende deselve wort een moordenaer, die bloet vergiet, oft een van dese stucken doet:

11

Ende die geen van d’andere stucken en doet: maer eet op de bergen, ende bevleckt sijns naesten wijf;

12

Beschadigt de arme ende ellendige; met gewelt wat neemt; het pant niet weder en geeft; sijne oogen tot de Afgoden op-heft, daer mede hy eenen grouwel begaet;

13

Geeft op woecker; ende oversett: soude die leven? hy en sal niet leven! maer de-

[fol. 62r]

wijle hy alle sulcke grouwelen gedaen heeft, ⁺ sal hy den doot sterven: sijn bloet sal op hem zijn.

+ Lev.20,9.

14

Maer indien hy eenen sone teelt, die alle sulcke sonden siet, die sijn vader doet, ende hem vreest, ende niet alsoo en doet;

15

Niet en eet op de bergen; sijne oogen niet op en heft tot de Afgoden des huys Israëls; en bevleckt niet sijns naesten wijf;

16

En beschadigt niemant; en behout het pant niet; niet met gewelt wat en neemt; deelt sijn broot met den hongerigen, ende bekleedt den naeckten;

17

Die sijne hant van ’t onrecht af-keert; geen woecker noch oversettinge en neemt; maer mijne geboden houdt, ende nae mijne rechten leeft: die en sal niet sterven, om sijnes vaders misdaet wille; maer leven.

18

Maer sijn vader, die gewelt ende onrecht geoeffent, ende onder sijn volck gedaen heeft, dat niet en deugt: siet! die selve sal sterven om sijner misdaet wille.

19

Soo segt ghy-lieden: Waerom en sal dan een soon miet dragen sijns vaders misdaet? Daerom, dat hy recht ende wel gedaen, ende alle mijne rechten gehouden ende gedaen heeft, sal hy leven.

20

☜Want welcke ziele sondigt, ⁺ die sal sterven: de soon en sal niet dragen de misdaet des vaders, ende de vader en sal niet dragen de misdaet des soons; maer des rechtveerdigen gerechtigheyt sal over hem zijn, ende des onrechtveerdigen ongerechtigheyt sal over hem zijn.

+ Deut. 24,16. 2 Reg. 14,6. 2 Paral. 25,4. Ier. 31,30.

21

Maer wanneer de godtloose hem bekeert van alle sijne sonden, die hy gedaen heeft, ende houdt alle mijne rechten, ende doet recht ende wel; soo sal hy leven, ende niet sterven:

22

Aller sijner overtredingen, die hy begaen heeft, en sal niet gedacht worden; maer hy sal leven om der gerechtigheyt wille, die hy doet.

23

Meynt ghy, ⁺ dat Ick behagen hebbe aen den Doot des godtloosen, (spreeckt de Heere HEERE) ende niet veel meer, dat hy hem bekeere van sijn wesen, ende leve?

+ Ezech. 33,11. 2 Petr. 3,9.

24

Ende als hem de rechtveerdige af-keert van sijne gerechtigheyt, ⁺ ende doet quaet; ende leeft nae alle de grouwelen, die een godtloose doet: soude die leven? ja aller sijner gerechtigheyt, die hy gedaen heeft, en sal niet gedacht worden; maer in sijne overtredinge ende sonden, die hy gedaen heeft, sal hy sterven☞.

+ Ezech. 3,20. cap. 33.12, 13.

25

Noch segget ghy-lieden: ⁺ De Heere en handelt niet recht. Soo hooret nu ghy van den huyse Israëls: En is ’t niet alsoo, dat Ick recht hebbe; ende ghy-lieden onrecht hebbet?

+ Eze. 33.17, 20.

26

Want als de rechtveerdige hem af-keert van sijne gerechtigheyt, ende doet quaet; soo moet hy sterven: maer hy moet om sijner boosheyt wille, die hy gedaen heeft, sterven.

27

Daer-en-tegen, als hem de godtloose af-keert van sijne ongerechtigheyt, die hy gedaen heeft; ende doet nu recht ende wel: die sal sijne ziele levendigh behouden:

28

Want dewijle hy siet, ende bekeert hem van alle sijne boosheyt, die hy gedaen heeft; soo sal hy leven, ende niet sterven.

29

Nochtans seggen die van den huyse Israëls: De Heere en handelt niet recht. Soude Ick onrecht hebben? ghy van den huyse Israëls hebt onrecht!

30

Daerom wil Ick u richten, ghy van den huyse Israëls, eenen yegelijcken nae sijn wesen; spreeckt de Heere HEERE.

III.

DAerom soo bekeeret u van alle uwe overtredingen, ⁺ op dat ghy niet vallen en moet, om der misdaet wille.

+ Matth. 3,2.

31

Werpet van u alle uwe overtredingen, daer mede ghy overtreden hebt; ende maket u een nieuw herte, ⁺ ende eenen nieuwen geest: want waerom wilt ghy alsoo sterven, ghy huys Israëls?

+ Ier. 32,39. Ezech. 11,19. cap. 36,26.

32

☜Want Ick en hebbe geen behagen aen den doot des stervenden, ⁺ spreeckt de Heere HEERE: daerom bekeert u; soo sult ghy leven☞.

+ Ezech. 33,11.