Lutherse Bijbel (1648)

Het xvij.Capittel.

Heeft drie deelen: I. Eene gelijckenisse van twee arenden. II. Verklaringe daer van. III. Prophetie van Christi Rijcke.

I.1

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

2

Ghy Menschen-kint, stelt den huyse Israëls een raetsel voor, ende eene gelijckenisse;

3

Ende segt: Soo spreeckt de Heere HEERE: ⁺ Een groot ^a arent met groote vleugelen, ende lange vlercken, ende vol van vederen die bont waren, quam op Libanon; ende nam den top van den ceder:

+ Jer. 48,40. cap. 49,22.

a Arent) de Ioden te Ierusalem bespotteden de Propheten, ende de lieden, die hen over-gegeven hadden aen den Koninck van Babel, ende hadden sich nae Babel voeren laten; daerom predickt hier Ezechiel, dat de over-geblevene te Ierusalem oock gewisselijck souden wegh moeten, die van den Koninck van Babel af-gevallen waren; ende verlieten hen op der Egyptenaren hulpe. D’eerste arent is de Koninck van Babel: de opperste tack op Libanon is de Koninck Iechanja, die wegh-gevoert wierde: het kramer-lant is Babel: het zaet, dat los gesett is, is Zedekia, die hulpe versochte by den Koninck in Egypten; dit is de tweede arent, maer ’t en hielp hem niet.

4

Ende brack den oppersten tack af, ende voerde dien in ’t kramer-lant, ende settede hem in de koop-mans stadt.

5

Hy nam oock zaet uyt het selve lant, ende zaeyde het in dat selve goede lant, daer veel waters is, ende settede het los henen.

6

Ende het wies, ende wierde een uyt-gebreydde wijn-stock, ende nederigh van stamme; want sijne wijn-rancken bogen haer tot hem, ende sijne wortelen waren onder hem: ende hy was alsoo een wijn-stock, die rancken ende scheuten kreeg.

7

Ende daer was een ander groot arent, met groote vleugelen ende vele vederen: ende siet, de wijn-stock hadde verlangen aen sijne wortelen tot desen arent, ende streckte sijne rancken uyt tegen hem, dat hy gewatert wierde van de plaetse sijner planten.

8

Ende was doch op eenen goeden gront aen vele wateren geplantt, dat hy wel hadde konnen tacken voort-brengen, vruchten dragen, ende een heerlijcke wijn-stock worden.

9

Soo spreeckt nu: Alsoo seyt de Heere HEERE: Soude die gedyen? ja men sal sijne wortelen uyt-roeyen, ende sijne

[fol. 61v]

vruchten af-rucken, ende sal verdorren, dat alle de bladeren van sijn gewas verdorren sullen: ende dat en sal niet geschieden door eenen grooten arm, nochte door veel volcx; op dat men hem van sijne wortelen wegh-voere.

10

Siet, hy is wel geplantt; maer sal hy gedyen? ja, soo haest hem d’Ooste-wint sal aen-roeren, soo sal hy verdorren, op de plaetse van sijn gewas.

II.11

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

12

Lieve, segt tot dat ongehoorsaem huys; En weet ghy niet, wat dat is? ende segt: Siet, de Koninck van Babel quam te Ierusalem aen, ende nam haren Koninck ende hare Vorsten, ende voerdese wegh tot sich nae Babel.

13

Ende nam van den Konincklijcken zade, ⁺ ende maeckte een verbondt daer mede, ende nam eenen eedt van hem; maer de Geweldige in den lande nam hy wegh:

+ 2 Paral. 36,13. Jer. 34,18.

14

Op dat het Koninckrijcke ootmoedigh bleve, ende sich niet en verhieve; op dat sijn verbondt gehouden wierd’ ende bestonde.

15

Maer dat selve [zaet] viel van hem af; ende sondt sijne boodschap in Egypten, dat men hem peerden ende veel volcks toe-schicken soude: soude hy gedyen? soude hy ontkomen, die sulcx doet? ende soude de gene, die ’t verbondt breeckt, daer van komen?

16

Soo waerachtigh als Ick leve, (spreeckt de Heere HEERE) in de plaetse des Konincks, die hem tot eenen Koninck gesett heeft, wiens eedt hy verachtt, ende wiens verbondt hy gebroken heeft, ⁺ daer sal hy sterven, namelijck, te Babel.

+ Jer. 32,5. cap. 34,3.

17

Oock en sal Pharao hem niet by-staen in d’oorloge, met een groot heyr ende veel volcks, als men den wal sal op-werpen, ⁺ ende de bolwercken bouwen; dat vele lieden om-gebracht worden.

+ Ezech. 4,2. 2 Reg. 25,1. Ies. 29,3.

18

Want dewijle dat hy den eedt verachtt, ende het verbondt gebroken heeft, daer op hy sijne hant gegeven heeft, ende sulcx altemael doet; en sal hy niet daer van komen.

19

Daerom spreeckt de Heere HEERE alsoo: Soo waerachtigh als Ick leve, soo wil Ick mijnen eedt, dien hy veracht heeft, ende mijn verbondt, dat hy gebroken heeft, op sijnen kop brengen.

20

Want Ick wil mijn net over hem werpen, ⁺ ende hy moet in mijne jaght gevangen worden: ende Ick wil hem nae Babel brengen; ende wil aldaer met hem rechten, ⁺ over dien, dat hy hem alsoo aen my vergrepen heeft.

+ Ezech. 12,13. cap. 32,3.

+ Jer. 4,12. cap. 25,31.

21

Ende alle sijne vluchtige, die hem aen-hingen, ⁺ sullen door ’t sweert vallen; ende hare overige sullen in alle winden verstroyt worden: ⁺ ende ghy-lieden sult ’et gewaer worden, dat Ick de HEERE het gesproken hebbe.

+ Ezech. 16,40.

+ Ezech. 5.10, 12. cap. 12,14.

III.22

SOo spreeckt de Heere HEERE: Ick wil oock van den top des hoogen ceder-booms nemen, ende boven van sijne tacken een teder ^b rijsken breken, ende wil dat op eenen hoogen op-gehoopten bergh planten.

b Den Heere Christum, die is van den hoogen ceder-boome, dat is, uyt Godts volck, ende van den stamme Davids.

23

Namelijck, op den hoogen bergh Israëls, wil Ick ’et planten, dat het tacken krijge, ende vruchten voort-brenge, ende een heerlijcke ceder-boom worde: alsoo, dat allerley vogelen onder hem woonen, ende allerley vliegende onder de schaduwe sijner tacken blijven mogen.

24

Ende alle velt-boomen sullen bevinden, dat Ick de HEERE den hoogen boom vernedert, ende den nederigen boom verhoogt hebbe; ende den groenen boom uyt-gedorret, ende den dorren boom groenende gemaeckt hebbe: Ick de HEERE spreke ’t, ende doe ’t oock.