Lutherse Bijbel (1648)

Het xv. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Eene gelijckenisse van ’t hout des wijn-stocks. II. Duydinge op Ierusalem.

I.1

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

2

Ghy Menschen-kint, wat is het hout vanden wijn-stock voor ’t ander hout; oft eene wijn-rancke voor ’tander hout in den woude?

3

Neemt men het oock, ende maeckt yet daer uyt? oft maeckt men oock eenen nagel daer van, daer aen men yet moge hangen?

4

Siet, ⁺ men werpt het in ’t vyer, op dat het verteert worde, dat sijne beyde eynden het vyer verteere, ende sijn middelste verbrande: waer toe soude het nu deugen? deugt ’et dan oock ergens toe?

+ Joh. 15,6.

5

Siet, doe het noch geheel was, en konde men niets daer van maken; hoe veel te minder kan nu voortaen yet meer daer van gemaeckt worden, alsoo ’t vyer het verteert ende verbrandt heeft?

II.6

DAerom spreeckt de Heere HEERE: Gelijck als Ick het hout van den wijn-stock, voor ander hout in den woude, den vyere te verteeren geve; alsoo wil Ick met de inwoonders te Ierusalem oock om-gaen.

7

Ende wil mijn aengesichte tegen hen setten, ⁺ datse den vyere niet ontgaen en sullen; maer het vyer salse verteeren: ende ghy sult bevinden, dat Ick de HEERE ben, als Ick mijn aengesichte tegen hen-lieden sette;

+ Lev. 17,10.

8

Ende het lant woest make: daerom, datse my versmaden; spreeckt de Heere HEERE.