Lutherse Bijbel (1648)

Het xiij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Prophetie tegen de valsche Propheten. II. Prophetie tegen de valsche Propheterssen.

I.1

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

2

Ghy Menschen-kint, propheteert tegen de Propheten Israëls, ende segt tot de gene, die uyt haer eygen herte propheteeren: Hooret des HEEREN woort!

3

Soo spreeckt de Heere HEERE: Wee den dullen Propheten, ⁺ die haren eygen geest volgen, ende en hebben doch geen gesichte.

+ Jer. 14,14. cap. 23,16.

4

☜O Israël! uwe Propheten zijn als de vossen in de woestijnen:

5

Sy treden niet voor de bressen, ⁺ ende en maken hen niet tot een heyningh om het huys Israëls, ende en staen niet in den strijt, ten dage des HEEREN☞.

+ Psal. 106,23. Ezech. 22,30.

6

Haer gesicht is niets, ende haer propheteeren is enckel leugen. Sy seggen; De HEERE heeft ’et geseyt, daerse doch de HEERE niet gesonden en heeft; ende bemoeyen hen, datse haer dinck staende houden.

7

En is ’t niet alsoo, dat u ^a gesicht is niets, ende u propheteeren is enckel leugen? ende segt niet te min: De HEERE heeft ’et gesproken; soo Ick ’t doch niet gesproken en hebbe.

a Gesicht) Hare predicati ende leere.

8

Daerom spreeckt de Heere HEERE alsoo: Dewijle ghy-lieden het gene predikt daer niets uyt en wort, ende leugen propheteert; soo wil Ick aen u, spreeckt de Heere HEERE.

9

Ende mijne hant sal komen over de propheten, die ’t gene prediken, daer niets uyt en wort, ende leugen propheteeren; sy en sullen in de vergaderinge mijns volcks niet zijn, ende in ’t getal des huys Israëls niet geschreven worden, noch in ’t lant Israëls komen: ende ghy sult bevinden, dat Ick de Heere HEERE ben.

10

Daerom datse mijn volck verleyden, seggende: Vrede! ⁺ soo doch geen vrede daer en is: Het volck bouwt den ^b wandt, soo plaesteren sy den selven met loosen kalcke.

+ Jer. 6,14. cap. 8,11.

b Wandt bouwen) Dat is, arbeyden ende doen, wat men leert. Plaesteren is belooven ende troosten, dat het goet sal worden; soo doch beydes verlooren is, ende enckel valsche leugenen zijn.

11

Segt tot de plaesteraers, die met loosen kalcke plaesteren, dat af-vallen sal: want het sal een plas-regen komen, ende sullen groote hagelen komen, die ’t vellen; ende een wervel-wint sal ’t verscheuren.

12

Siet, soo sal die wandt in-vallen; wat geld ’et, dan sal men tot u seggen: Waer is nu het geplaesterde, dat ghy geplaestert hebbet?

13

Soo spreeckt de Heere HEERE: Ick wil eenen wervel-wint scheuren laten in mijne grimmigheyt, ende eenen plas-regen in mijnen toorne, ende groote hagel-steenen in de gramschap, die sullen het al om-stooten.

14

Alsoo wil Ick den wandt om-werpen, dien ghy-lieden met loosen kalcke geplaestert hebt; ende wil hem ter aerde neder-stooten, dat men sijnen gront sien sal, dat hy daer ligge: ende ghy sult daer in oock om-komen, ende gewaer worden, dat Ick de HEERE ben.

15

Alsoo wil Ick mijne grimmigheyt vol-eynden aen den wandt, ende aen dien, die hem met loosen kalcke plaesteren; ende wil tot u seggen: Hier en is noch wandt, noch plaesteraer.

16

Dat zijn de Propheten Israëls, die Ierusalem propheteeren, ende van

[fol. 59v]

vrede prediken, soo doch geen vrede en is; spreeckt de Heere HEERE.

II.17

ENde ghy Menschen-kint, richt u aengesichte tegen de dochteren in uwen volcke, dewelcke propheteeren uyt haer herte; ende propheteert tegen haer,

18

Ende segt: Soo spreeckt de Heere HEERE: ☜Wee u, die ghy kussens maeckt den lieden onder de armen; ende peuluwen tot de hoofden, beyde den jongen ende den ouden, om de zielen te vangen! als ghy nu de zielen gevangen hebt onder mijnen volcke, soo belooft ghy den selven het leven☞:

19

Ende ontheyliget my in mijnen volcke, ⁺om eene hant vol gerste, ende een bete broots wille, daer mede dat ghy de zielen ter doot veroordeelt, die doch niet en souden sterven; ende oordeelt de gene ten leven, die doch niet leven en souden, door u liegen onder mijn volck, ’t welck geerne de leugen hoort.

+ Mich. 3,5.

20

Daerom spreeckt de Heere HEERE: ⁺ Siet, Ick wil aen uwe kussens, daer mede ghy de zielen vanget, ende vertroostet; ende Ick wilse van uwe armen wegh-scheuren; ende de zielen, die ghy vanget ende vertroostet, los maken.

+ Vrome herten verschricken voor Godts Name; daerom wordense lichtelijck beswaert, ende gevangen met valsche leere, onder Godts Name voort-gebracht zijnde.

21

Ende wil uwe peuluwen verscheuren, ende mijn volck uyt uwe hant redden, dat ghyse niet meer vangen en sullet: ende ghy sullet gewaer worden, dat Ick de HEERE ben.

22

Daerom, ⁺ dat ghy-lieden het herte der rechtveerdigen valschelijck bedroeft, die Ick niet bedroeft en hebbe; ende hebt gestercket de handen der godtloosen, datse sich van haer boose wesen niet en bekeeren, op datse levendigh mochten blijven:

+ Jer. 23.14, 15.

23

Daerom en sult ghy niet meer onnutte leere prediken noch propheteeren; maer Ick wil mijn volck uyt uwe handen redden: ende ghy sult bevinden, dat Ick de HEERE ben.