Lutherse Bijbel (1648)

Het viij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Verschijninge der heerlijckheyt Godts. II. Grouwelijcke afgoderye onder de over-geblevene te Ierusalem. III. Een scharp dreygement tegen d’afgoodsche.

I.1

ENde het gebeurde in ’t seste jaer, op den vijfden dagh der sester maent, dat ick sat in mijnen huyse, ende de Ouden uyt Iuda saten voor my; aldaer viel de hant des Heeren HEEREN op my.

2

Ende siet, ⁺ ick sagh, dat van sijne lendenen neder-waerts was, gelijck als vyer; boven over sijne lendenen was het licht helder.

+ Ezech. 1,27. cap. 1,4.

3

Ende reckte uyt gelijck als eene hant, ⁺ ende greep my by ’t hayre mijns hoofts: ⁺ doe voerde my een wint tusschen Hemel ende Aerde, ende bracht my nae Ierusalem in een goddelijck gesichte, tot de binnenste poorte, die tegen ’t Noorden staet.

+ Dan. 5,5.

+ Ezech. 3,12.

II.

DAer dan sat een beelt tot verdriet den ^a Huys-heere.

a Huys-heere) Godt was de Huys-heere te Ierusalem: ende sy voerden hem eenen anderen Afgodt daer in: dat verdroot hem billijck.

4

Ende siet, aldaer was de heerlijckheyt des Godts Israëls, gelijck als ickse voor henen gesien hadde in ’t velt.

5

Ende Hy sprack tot my: Ghy Menschen-kint, heft uwe oogen op tegen ’t Noorden: ende als ick mijne oogen op-hief tegen ’t Noorden, siet, doe sat tegen ’t Noorden het verdrietelijck beelt, aen de poorte des Altaers, juyst daer men in-gaet.

6

Ende Hy sprack tot my: Ghy Menschen-kint, siet ghy oock wel, wat dese doen? namelijck groote grouwelen, die het Huys Israëls hier doet, op datse my immers verre van mijn Heyligdom drijven: maer ghy sult noch meer grooter grouwelen sien.

7

Ende Hy voerde my tot de poorte des Voor-hofs; doe sagh ick, ende siet, daer was een hol in de wandt.

8

Ende Hy sprack tot my: Ghy Menschen-kint, graeft door dien wandt: ende als ick door dien wandt groef, siet, daer was eene deure.

9

Ende Hy sprack tot my: Gaet daer in, ende siet de boose grouwelen, die sy alhier doen.

10

Ende als ick daer in quam, ende sagh; siet, doe waren daer allerley beeltenissen der wormen ende dieren, enckel

[fol. 57v]

verfoeyselen ende allerley Afgoden van het huys Israëls, over al ront-om aen de wandt gemaelt:

11

Voor dewelcke stonden tseventigh mannen uyt de Outste van ’t huys Israëls, ende Iasanja de soon Saphans stont oock onder hen: ende een yegelijck hadde sijn euck-werck in de hant; ende een dicke nevel ginck op van ’t reuck-werck.

12

Ende Hy sprack tot my: Menschen-kint, siet ghy,wat de Outste van ’t huys Israëls doen in de duysternisse, een yegelijck in sijne schoonste kamer? want sy seggen: ⁺ De HEERE en siet ons niet; maer de HEERE heeft het lant verlaten.

+ Ezech. 9,9.

13

Ende Hy sprack tot my: Ghy sult noch meer grooter grouwelen sien, die sy doen.

14

Ende Hy voerde my in tot de poorte, aen des HEEREN Huys, die tegen ’t Noorden staet: ende siet, aldaer saten wijven, die weenden over den ^b Thamus.

b Thamus) Dat sal zijn de Afgodt Adonis, daer de Poëten ende Heydenen veel van geschreven hebben: ende is de boeleerder van vrouw’ Venus geweest, dieswegen hem de wijven beklagen. My dunckt, dat het Bacchus zy, de Wijn-af-godt: gelijck by ons S. Urban.

15

Ende Hy sprack tot my: Menschen-kint, siet ghy dat? maer ghy sult noch grooter grouwelen sien, dan dese zijn.

16

Ende Hy voerde my in den binnensten Hof aen ’t Huys des HEEREN; ende siet! voor de deure aen den Tempel des HEEREN, tusschen het Voor-huys ende den Altaer, daer waren by vijf-en-twintigh mannen; die haren rugge tegen den Tempel des HEEREN, ende hare aengesichten tegen ’t Oosten gekeert hadden, ende baden tegen der Sonnen op-ganck.

III.17

ENde Hy sprack tot my: Menschen-kint, siet ghy dat? is het den huyse Iuda te weynigh, datse alle sulcke grouwelen hier doen? daer sy doch anders in ’t gantsche lant enckel gewelt ende onrecht bedrijven, ende varen toe, ende verwecken my oock tot toorn; ende siet! sy houden de ^c wijn-rancken aen hare neuse.

c Wijn-rancken) Dat is eene maniere in den Godts-dienst geweest, gelijck by ons het gewijet sout, water, kruyt ende diergelijcken, den Afgodt ter eeren.

18

Daerom wil Ick oock tegen haer met grimmigheyt handelen, ^* ende mijn ooge en salse niet verschoonen, ende en wil niet genadigh zijn: ⁺ ende wanneer sy gelijck met luyder stemme voor mijne ooren schreyen, nochtans en wil Ickse niet hooren.

* Ezech. 5,11. cap. 7,4.

+ Prov. 1,28. Ies. 1,15. Ier. 11,11.