Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft drie deelen: I. Prophetie van des Ioodschen lants verstooringe, ende afschaffinge der Afgoden. II. Belofte van de behoudenisse der Kercke in Babel. III. Afbeeldinge van der Ioden treuren ende angst. | |
I.1ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende: | |
2Ghy Mensen-kint, Ga naar margenoot+ keert u aengesichte tegen de bergen Israëls, ende propheteert tegen de selve. | |
3Ende segt: Ghy bergen Israëls, hooret het woort des Heeren HEEREN: Soo spreeckt de Heere HEERE, beyde tot de bergen, ende heuvelen; beyde tot de beken, ende dalen: siet, Ick wil het sweert over u brengen, ende uwe hooghten om-brengen: | |
4Dat uwe altaeren verwoest, ende uwe Afgoden verbroken sullen worden. | |
5Ende Ick wil uwe lichamen voor de beelden doot-slaen laten; Ga naar margenoot+ ja Ick wil de lichamen der kinderen Israëls voor uwe beelden vellen, ende wil uwe gebeenten ront-om uwe altaren verstroyen. | |
6Waer ghy woont, daer sullen de steden woest, ende de hooghten ter wildernisse worden: want men sal uwe altaren woest ende ter wildernisse maken, ende uwe Afgoden verbreken ende te niet maken, ende uwe beelden verslaen, ende uwe stichten verdelgen. | |
7Ende de verslagene sullen daer onder u liggen, dat ghy-lieden gewaer wordet, dat Ick de HEERE ben. | |
II.8MAer Ick wil eenige van u over blijven laten, die ’t sweert ontgaen onder de Heydenen, wanneer Ick u in de landen verstroyt hebbe. | |
9Die selve uwe over-geblevene sullen dan aen my gedencken onder de Heydenen, daer sy gevangen zijn moeten, wanneer Ick haer hoerachtigh herte, dat van my is af-geweken, Ga naar margenoot+ ende hare hoerachtige oogen, die nae hare Afgoden gesien hebben, verslagen hebbe: ende de boosheyt sal hen rouwen, die sy door allerley hare grouwelen begaen hebben. | |
10Ende sy sullen bevinden, dat Ick de HEERE ben; ende niet te vergeefs gesproken en hebbe, van sulck ongeluck hen aen te doen. | |
III.11SOo spreeckt de Heere HEERE: Ga naar margenoot+ Slaet uwe handen te samen, ende stampt met uwe voeten, ende segt: Wee over alle de grouwelen der boosheyt in ’t huys Israëls! dies wegen sy door het sweert, honger ende pestilentie vallen moeten. | |
12Wie verre af is, sal aen de pestilentie sterven; ende wie nae-by is, sal door het sweert vallen: maer wie overblijft, ende daer voor behoedt is, sal van honger sterven: alsoo wil Ick mijne grimmigheyt onder hen vol-eynden: | |
13Dat ghy-lieden gewaer sult worden, dat Ick de HEERE ben: als hare verslagene onder de Afgoden sullen liggen ront-om hare altaren, Ga naar margenoot+ boven op alle heuvelen, ende boven op alle bergen, ende onder alle groene boomen, ende onder alle dicke eycken; aen welcke plaetsen sy allerley Afgoden soeten reuck-offer deden. | |
14Ick wil mijne hant tegen hen uyt-strecken, ende het lant woest ende eensaem maken, van de woestijne aen tot nae Diblath, waer dat sy woonen: ende sy sullen bevinden, dat Ick de HEERE ben. |
|