Lutherse Bijbel (1648)

Het iiij. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Klachte over des Tempels verstooringe. II. Over de verachtinge. III. Over den honger. IV. Over den jammer by ’t belegh. V. Der Edomiten vreugde over der Ioden ongeluck.

I.1

HOe is ’t gout [soo geheellijck] verdonckert! [ende] het fijne gout [soo] leelijck geworden! [ende] de steenen des Heyligdoms liggen voor aen op alle straten verstroyt!

II.2

DE edele kinderen Zions, den goude gelijck geachtet, hoe zijnse [nu] den aerdenen potten gelijck gerekent, die een potte-backer maeckt!

III.3

DE draken geven de borsten haren jongen, [ende] soogense; [Maer] de dochter mijns volcks [moet] ^a onbarmhertigh [zijn], gelijck een struys in de woestijne.

a Onbarmhertigh) Sy en kan hare kinderen niet soogen noch havenen, het welck doch doen de allergrouwsaemste dieren: want de dierte is te groot.

4

Den suygelinck kleeft sijne tonge aen sijn gehemelte van dorst: de jonge kinderen eysschen broot; [ende] niemant en isser, die ’t hen breke.

5

Die [eertijts] het leckerste aten, versmachten [nu] op de straten; die [eertijts] in sijde op-getrocken zijn, [die moeten nu] in den dreck liggen.

6

De misdaet der dochter mijns volcks is grooter, ⁺ dan de sonde van Sodom; die schielijck om-gekeert wiert, ende en quam geene hant daer toe.

+ Gen. 19,24.

7

Hare Nazareën waren reyner, dan de sneeuw; ende klaerder, dan melck: hare gedaente was rootachtiger, dan corallen; haer aensien, [was gelijck] saphyr.

8

[Maer nu] is hare gedaente [soo] doncker van swartigheyt, [dat] mense op de straten niet en kent: hare huyt hangt aen de beenderen, [ende] zijn soo dorre, als een hout.

9

Den gedoodden door ’t sweert geschiedde beter, dan dien, die van honger storven; die versmachteden, ende door-steken wierden, door ’t gebreck der vruchten des ackers.

10

☜De barmhertigste vrouwen hebben hare kinderen selfs moeten koken; ⁺ [opdat-]se te eten hadden, in den jammer der dochter mijns volcks☞.

+ Lev. 26,29. Deut. 28,53. 2 Reg. 6,29. Thren. 2,20.

IV.11

DE HEERE heeft sijne grimmigheyt vol-bracht; Hy heeft sijnen grimmigen toorn uyt-gestort; ende Hy heeft te Zion een vyer aen-gesteken, ’t welck [oock] hare grondt-vesten verteert heeft.

12

De Koningen op Aerden en [souden het] niet hebben gelooft, noch alle de lieden [in] de werelt, dat de tegen-partij-

[fol. 53r]

der ende vyant tot de poorten Ierusalems soude in-trecken.

13

[Maer ’t is geschiedt] om der sonden wille harer Propheten, [ende om] der misdaden [wille] harer Priesteren, die daer in der rechtveerdigen bloet vergoten.

14

Sy gingen gints ende weer op de straten, [als] de blinden; [ende] waren met bloet ^b besmettet, ende en konden oock gener kleederen niet aen-raken.

b Besmettet) Dat is, sy hadden vele onschuldigh bloet vergoten.

15

[Maer] riepense aen: Wijcket, [ghy] onreyne! wijcket, wijcket! en roeret niets aen: want sy schuweden haer voor hen, ende vermijddense; [dat] men [oock] onder de Heydenen seyde: Sy en sullen niet lange [daer] blijven.

16

[Daerom] heeftse des HEEREN toorn verstroyt, [ende] en wilse niet meer aensien, [dewijle dat] sy de Priesteren niet en eerden, [ende] met de oudtste geen barmhertigheyt en oeffenden.

17

⁺ Noch gaepten onse oogen op onse ^c nietige hulpe, tot datse al moede wierden; doe wy wachteden op een volck, [dat ons doch] niet helpen en konde.

+ Ezech. 29,16.

c Nietige) Sy verlieten sich op Egypten ende menschen, ende verworgden onbeschroomt de vrome Propheten.

18

Men jaegde ons, dat wy op onse straten niet gaen en dorsten: [doe] quam [oock] onse eynde by; onse dagen zijn uyt; ja onse eynde is gekomen.

19

Onse vervolgers waren sneller, dan de arenden onder den Hemel: op de bergen hebben sy ons vervolget, [ende] in de woestijne op ons geloeret.

20

De ^d Gesalfde des HEEREN, die onse troost was, is gevangen geworden, doe sy ons verstoorden; dies wy ons troosteden; Wy wouden onder syne schaduwe leven onder de Heydenen.

d Gesalfde) Onse Koninck: want wy meynden, ons Koninck-rijck en soude geen noot hebben, ende alle de Heydenen trotsen.

21

[Ia] verblijdt u, ende weest vrolijck, [ghy] dochter Edom, die ghy woont in ’t lant Uz: [want] de kelck sal oock over u komen; ghy moet [oock] droncken ende ontbloott worden.

22

[Maer] uwe misdaet heeft een eynde, [ghy] dochter Zion: Hy en sal u niet meer laten wegh-voeren; [maer] uwe misdaet (ghy dochter Edom) sal Hy besoecken, [ende] uwe sonde ontdecken.