Lutherse Bijbel (1648)

Het xlviij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Prophetie tegen de Moabiten. II. Ver-klaringe daer van. III. De oorsaken, waerom Moab soude gestraft worden. IV. Het besluyt van ’t voor-gaende.

Tegen Moab.

I.1

SOo spreeckt de HEERE Zebaoth, de Godt Israëls: ⁺ Wee der stadt Nebo; want sy is verstoort, ende leyt ellendighlijck: Kirjathaim is gewonnen; de veste staet ellendighlijck, ende is verscheurt.

+ Jes. 15,1. cap. 16,2. Jer. 25,21. cap. 27,3. Ezech. 25,9. Amos 2,1.

II.2

DE trotz Moabs is uyt, dien sy aen Hesbon hadden; [want] men gedenckt quaet tegen haer, [namelijck:] Komet, wy willense uyt-roeyen, datse geen volck meer en zijn: ende ghy Madmen, moet oock verdorven worden; het sweert sal achter u komen.

3

Men hoort een geschrey te Horonaim, [van] verstooren ende grooten jammer.

4

Moab is verslagen; ⁺ men hoort hare jongen schreeuwen:

+ Jes. 15,5.

5

Want sy gaen met weenen den wegh henen op nae Luhith; ende de vyanden hooren een jammer-geschrey op den wegh van Horonaim af,

6

[Namelijck:] Maket u wegh, [ende] reddet uw’ leven; ⁺ maer ghy sult zijn, als de heyde in de woestijne.

+ Jer. 17,6.

III.7

DAerom, dat ghy op uwe gebouwen u verlatet, ende op uwe schatten; sult ghy oock gewonnen worden: ende Camos moet henen uyt gevanckelijck wegh-trecken, ⁺ mitsgaders sijne Priesteren ende Vorsten.

+ Jer. 49,3.

8

Want de verstoorder sal over alle steden komen, dat niet eene stadt ontkomen en sal; beyde de leegten sullen verdorven, ende het effen velt verstoort worden: want de HEERE heeft het geseyt.

9

Gevet Moab vederen; hy sal uytgaen als vloge hy; ende hare steden sullen woest liggen, dat daer niemant in woonen en sal.

10

☜Vervloeckt [zy], die des HEEREN werck tragelijck doet☞; vervloeckt [zy], die sijn sweert op-houdt, dat het geen bloet en vergiete!

11

Moab is van sijner jeugt aen gerust geweest, ⁺ ende heeft op sijn heffe stille gelegen; ende en is noyt uyt het een vat in ’t ander gegoten; ende en is noyt in de gevanckenisse getogen: daerom is sijn smaeck in hem gebleven, ende sijn reuck niet verandert geworden.

+ Zeph. 1,12.

12

Daeom siet! (spreeckt de HEERE) de tijt komt, dat Ick hen af-laters wil senden, diese af-laten sullen, ende hare vaten ledigen, ende haer-lieder vlesschen in stucken slaen.

13

Ende Moab sal over den Camos te schande worden: ⁺ gelijck als het huys Israëls over Bethel te schande geworden is, daer sy hen [doch] op verlieten.

+ 1 Reg. 12,29.

14

Hoe [derft] ghy seggen: Wy zijn de helden, ende de rechte krijgs-lieden?

15

[Soo doch] Moab moet verstoort, ende hare steden beklommen worden, ende hare beste manschap ter slacht-banck af-gaen [moeten]; spreeckt de Koninck,

[fol. 47r]

wiens Naem is de HEERE Zebaoth.

16

[Want] het ongeval Moabs, sal schier komen, ende sijn ongeluck haestet seer.

17

[Lieve] hebt [doch] mede-lijden met hen, alle ghy die ront-om hen woont; ende haren name kennet, [ende] segget: Hoe is de stercke roede, [ende] de heerlijcke staf [soo] verbroken!

18

Daelt neder van de heerlijckheyt, ⁺ gy dochter, die ghy te Dibon woont, ende sitt in ’t dorre: want de verstoorder Moabs sal tot u op-komen, ende uwe vestingen verderven.

+ Jes. 47,1.

19

Treedt op de straten, ende siet toe, ghy inwoonersse van Aroër: vraegt de gene, die daer vluchten ende ontloopen, [ende] segt: Hoe gaet het?

20

[Ach] ⁺ Moab is verwoest ende verdorven! huylet ende schreeuwet; segt het aen te Arnon, dat Moab verstoort is.

+ Jes. 16,7.

21

De straffe is over het effen lant gegaen; [namelijck] over Holon, Iahza, Mephaath,

22

Dibon, Nebo, Beth-Diblathaim,

23

Kirjathaim, Beth-Gamul, Beth-Meon,

24

Kerioth, Bazra, ende over alle de steden in den lande Moabs; [sy liggen] verre, ofte na-by.

25

Het hoorn Moabs is af-gehouwen, ende sijn arm is verbroken; spreeckt de HEERE.

26

Maketse droncken, ⁺ (want sy heeft haer tegen den HEERE verheven) datse spouwen ende [de handen] wringen moete, op datse oock tot spot worde.

+ Jes. 63,6. Jer. 25, 27.

27

Want Israël heeft tot eenen spot zijn moeten, als ware hy onder de dieven gevonden; ende dewijle dat ghy [sulcx] tegen haer spreeckt, soo sult ghy oock wegh moeten.

28

[O] ghy inwoonders in Moab, verlatet de steden, ende woonet in de steen-rotzen; ende doet als de duyven, [die daer] nestelen in de hoole gaten.

29

Men heeft [altoos] geseyt van den stouten Moab, [dat] hy seer stout [zy], hoovaerdigh, hoogh-moedigh, trotsich ende over-moedigh.

30

[Maer] de HEERE spreeckt: Ick kenne sijnen toorn [wel], dat hy niet soo veel en vermagh; [ende] onderstaet hem meer te doen, dan sijn vermogen is.

31

Daerom moet ick over Moab huylen, ende over het gantsche Moab schreeuwen, ende over de lieden te Kir-Heres klagen.

32

Ick moet over u Iaëser, ⁺ ghy wijn-stock te Sibma, weenen; want uwe wijn-rancken zijn over de zee gevaren, [ende] tot aen de zee Iaësers gekomen; de verstoorder is in uwen oogst ende wijn-lesen gevallen.

+ Jes. 16,9.

33

De vreugde ende blijdschap is uyt het velt wegh, ⁺ ende uyt den lande Moabs: ende men en sal geenen wijn meer perssen; de wijn-treder en sal niet meer sijn liet singen:

+ Jes. 16,10.

34

Van wegen ’t geschrey te Hesbon tot nae Eleale, ⁺ [het welck] te Iahza toe klinckt, van Zoar aen, der ^a drie-jarigen koe, tot nae Horonaim toe: want oock de wateren ^* Nimrim uyt-droogen sullen.

+ Jes. 14.4, 5.

a Drie-jarigen koe) Het Koninck-rijck Moab is gelijck eene drie-jarige koe, sterck, rijck, prachtigh, vol goederen ende lieden.

* Jes. 15,6.

35

Ende Ick wil (spreeckt de HEERE) in Moab [daer mede] een eynde maken; datse niet meer [op] de hooghten offeren, noch haren Goden roocken en sullen.

36

Daerom bromt mijn herte over Moab, ⁺ gelijck een trompette; ende over de lieden Kir-Heres bromt mijn herte, gelijck een trompette: want sy hebben ’t te veel gemaeckt; [daerom] moeten sy te gronde gaen.

+ Jes. 16,11.

37

Alle koppen [sullen] kael [zijn], ⁺ ende alle baerden af-geschoren; alle handen ingesneden, ⁺ ende elck-een sal sacken aen-trecken.

+ Jes. 15.2, 3.

+ Ier. 47,5.

38

Op alle daken ende straten over-al in Moab sal men klagen: want Ick hebbe Moab verbroken, als een onweert vat; spreeckt de HEERE.

39

[O] hoe is sy verdorven! [hoe] huylen sy! hoe schandelijck hangense de hoofden! ende Moab is tot een spot ende ter verschrickinge geworden, allen die ront om haer henen [woonen].

40

Want soo spreeckt de HEERE: Siet! hy vlieght daer henen als een arent, ⁺ ende breydet sijne vleugelen uyt over Moab.

+ Ier. 4,13. cap. 49,22.

41

Kerioth is gewonnen, ende de vaste steden zijn in-genomen, ende het herte der Helden [in] Moab sal ter selver tijt zijn, als eener vrouwen herte in [barens-] nooden.

42

Want Moab moet verdelgt worden, datse geen volck meer en zijn; daerom, dat hy [hem] tegen den HEERE verheven heeft.

43

Vreese, ⁺ kuyl ende strick komt over u, ghy inwoonder [in] Moab; spreeckt de HEERE.

+ Ies. 24.17, 18.

44

Wie der vreese ontvliedt, die sal in den kuyl vallen; ende wie uyt den kuyl op-komt, die sal in ’t strick gevangen worden: want Ick wil over Moab komen laten een jaer harer besoeckinge; spreeckt de HEERE.

45

Die uyt den slach ontvluchten, sullen toe-vlucht soecken te Hesbon; ⁺ maer daer sal een vyer uyt Hesbon, ende een vlamme uyt Sihon gaen, welcke de hoecken in Moab, ende de krijgs-gesinde lieden verteeren sal.

+ Num. 21,28.

IV.46

WEe u, Moab! verloren is het volck Camos: want men heeft uwe sonen ende dochteren genomen, ende gevanckelijck wegh-gevoert.

47

Maer in den toe-komenden tijt, wil Ick de gevanckenisse Moabs wenden; spreeckt de HEERE. Dit zy geseyt van de straffe [over] Moab.