Lutherse Bijbel (1648)

Het xxvj. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Des Propheten predicatie. II. Werckinge van deselve: gevanckenisse ende aenklachte des Propheten. III. Sijne antwoort ende ontschuldiginge voor hem selfs. IV. Sijne ontschuldiginge, door de Outsten geschiet.

I.1

IN ’t begin des Koninck-rijcks Iojakims, des soons Iosia, des Konincks van Iuda, geschiedde dit woort van den HEERE, seggende:

2

Soo spreeckt de HEERE: Treedt in den voor-hof [aen] het Huys des HEEREN, ende predikt allen steden van Iuda, die daer in gaen om aen te bidden [in] den Huyse des HEEREN, alle de woorden, die Ick u bevolen hebbe hen te seggen; [ende] en doetter niets af.

3

☜Oft sy misschien hooren [wilden], ende hen bekeeren, een yegelijck van sijn boos wesen: ⁺ op dat my oock berouwen mochte het quaet, dat Ick hen dencke te doen, om hares boosen wandels wille☞.

+ Ier. 18,8.

4

Ende segt tot hen: Soo spreeckt de HEERE: Indien ghy-lieden nae my niet en sult hooren, dat ghy in mijne Wet wandelt, die Ick u voor-geleyt hebbe:

[fol. 36v]

5

Dat ghy hooret de woorden mijner knechten, der Propheten, die Ick ^a steets tot u gesonden hebbe, ende ghy doch niet hooren en woudet.

a Vroegh. Jer. 7.13, 25. cap. 11,7. c. 25,3.

6

Soo wil Ick ’t [met] desen Huyse maken, ⁺ als [met] Silo, ende dese stadt ten vloecke allen Heydenen op aerden maken.

+ 1 Sam. 4,12. Psal. 78,60. Ier. 7.12, 14.

II.7

DOe nu de Priesters, de Propheten, ende al ’t volck, Ieremia hoorden, dat hy sulcke woorden sprack in den Huyse des HEEREN:

8

Ende Ieremia nu uyt-gesproken hadde, al wat hem de HEERE bevolen hadde, allen volcke te seggen; grepen hem de Priesters, de Propheten ende het gantsche volck, seggende: Ghy moet sterven.

9

Waerom derft ghy propheteeren in den Name des HEEREN, seggende: Het sal desen Huyse gaen, als Silo; ende dese stadt sal soo woeste worden, datter niemant [meer in] en woone? ende het gantsche volck vergaderde hem in den Huyse des HEEREN, tegen Ieremia.

10

Als sulcx de Vorsten van Iuda hoorden; gingen sy uyt den huyse des Konincks op, [in] ’t Huys des HEEREN, ende setteden sich voor de nieuwe poorte des HEEREN.

11

Ende de Priesters ende Propheten seyden tot de Vorsten, ende tot al het volck: Dese is des doots schuldigh; want hy heeft gepropheteert tegen dese stadt, gelijck ghy met uwe ooren gehoort hebt.

III.12

MAer Ieremia sprack tot alle de Vorsten, ende tot al ’t volck: De HEERE heeft my gesonden, dat ick sulcks alles, dat ghy gehoord hebt, soude propheteeren tegen dit Huys, ende tegen dese stadt.

13

☜Soo betert nu uw’ wesen ende wandel, ⁺ ende hooret nae de stemme des HEEREN uwes Godts; soo sal den HEERE oock berouwen het quaet, dat Hy tegen u gesproken heeft☞.

+ Ier. 7,3.

14

Siet, ick ben in uwe handen; ghy meugt ’et [met] my maken, gelijck het u recht ende goet dunckt.

15

Doch sult ghy weten, in dien ghy my doodet, soo sult ghy onschuldigh bloet laden op u selfs, op dese stadt, ende op hare inwoonders: want voorwaer de HEERE heeft my tot u gesonden, dat ick dit altemael voor uwe ooren spreken soude.

IV.16

DOe seyden de Vorsten ende ’t gantsche volck tot de Priesters ende Propheten: Dese [en is] des doots niet schuldigh; want hy heeft tot ons gesproken in den Name des HEEREN onses Godts.

17

Ende sommige der Outsten in den lande stonden op, ende spraken tot den gantschen hoop des volcks, seggende:

18

Ter tijt Hiskia des Konincks van Iuda, was een Propheet, ⁺ Micha van Maresa, ende sprack tot het gantsche volck van Iuda, seggende: Soo spreeckt de HEERE Zeboath; ⁺ Zion sal [als] een acker geploegt worden, ende Ierusalem een [steen-] hoop worden, ende de bergh des Huyses [des HEEREN] ten wilden woude.

+ Mich. 1,1.

+ Mich. 3,12.

19

Nochtans liet hem Hiskia de Koninck van Iuda, ende het gantsche Iuda, daerom niet dooden; ja sy vreesden veel meer den HEERE, ende baden voor den HEERE: doe berouwde oock den HEERE het quaet, dat Hy tegen hen gesproken hadde: daerom doen wy seer qualijck tegen onse zielen.

20

Soo wasser oock een, die in den Name des HEEREN propheteerde, Uria de soon Semaja van Kiriath-Iearim; die selve propheteerde tegen dese stadt, ende tegen dit lant, gelijck als Ieremia:

21

Maer als de Koninck Iojakim, ende alle sijne Geweldige, ende alle de Vorsten, sijne woorden hoorden, woude hem de Koninck laten dooden: ende Uria vernam [dat,] vreesde hem ende vluchtede, ende toogh in Egypten.

22

Maer de Koninck Iojakim sondt lieden [in] Egypten: Elnathan den sone Achbors, ende [andere] mannen met hem;

23

Die voerden Uria uyt Egypten, ende brachten hem tot den Koninck Iojakim; die liet hem met den sweerde dooden; ende liet sijn doot lichaem onder ’ gemeyne volck begraven.

24

Alsoo was de hant Ahikams, ⁺ des soons van Saphan, met Ieremia, dat hy den volcke niet in de handen en quam, dat sy hem doodden.

+ 2 Reg. 22.12, 14. cap. 25,22. Ier. 39,14.