Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft drie deelen: I. Prophetie tegen vijf Koningen, ende bevestiginge door ’t jock. II. Vermaninge aen den Koninck Zedekia. III. Waerschouwinge tegen de valsche Propheten. | |
I.1IN ’t begin des Konink-rijcks Iojakims, des soons van Iosia, des Konincks van Iuda, geschiedde dit woort van den HEERE, tot Ieremia, seggende: | |
3Ende sendt het tot den Koninck [in] Edom, tot den Koninck [in] Moab, tot den Koninck der kinderen Ammons; tot den Koninck van Tyrus, ende tot den Koninck van Zidon: door de boden, die tot Zedekia den Koninck van Iuda nae Ierusalem gekomen zijn. | |
4Ende beveelt hen, datse haren Heeren seggen: soo spreeckt de HEERE Zebaoth, de Godt Israëls; Soo sult ghy uwen Heeren seggen: | |
5Ick hebbe de aerde gemaeckt, [ende] de menschen, ende het vee, die op aerden zijn, door mijne groote kracht, ende uyt-gestreckten arm; ende Ick gevese, Ga naar margenoot+ wien Ick wil. | |
6Maer nu hebbe Ick alle dese landen gegeven in de hant mijns knechts Nebucad-Nezars, Ga naar margenoot+ des Konincks van Babel: ende hebbe hem oock de wilde dieren op den velde gegeven, datse hem dienen sullen. | |
[Folio 37r]
| |
7Ende alle volckeren sullen dienen hem, ende sijnen sone, ende sijns soons sone, tot dat oock de tijt sijns lants kome: want vele volckeren ende groote Koningen sullen hem dienen. | |
8Maer welck volck ende Koninckrijck den Koninck van Babel Nebucad-Nezar niet dienen en wil, ende wie sijnen hals niet en sal geven onder ’t jock des Konincks van Babel; sulck volck wil Ick besoecken met den sweerde, honger ende pestilentie, (spreeckt de HEERE) tot dat Ickse door sijne hant ombrenge. | |
9Daerom soo en hooret niet nae uwe Propheten, waerzeggers, droomen-bedieders, dagh-verkiesers ende toovenaers, die u seggen: Ga naar margenoot+ Ghy en sult niet dienen [moeten] den Koninck van Babel. | |
10Want sy propheteeren u valscheyt; op datse u verre uyt uwen lande brengen, ende dat Ick u uyt-stoote; ende ghy omkomet. | |
11Want welck volck sijnen hals begeeft onder ’t jock des Konincks van Babel, ende hem dient, dat selve wil Ick in sijnen lande laten, dat het dat selve bouwe ende bewoone: spreeckt de HEERE. | |
II.12ENde ick seyde dit altemael tot Zedekia, den Koninck van Iuda, seggende: Begeeft uwen hals onder het jock des Konincks van Babel, ende dient hem ende sijnen volcke; soo sult ghy levendigh blijven. | |
13Waerom wilt ghy sterven, ghy ende u volck, door het sweert, honger ende pestilentie? gelijck dan de HEERE gesproken heeft over het volck, dat den Koninck van Babel niet dienen en wil. | |
III.14DAerom en hooret niet nae de woorden der Propheten, die u seggen: Ga naar margenoot+ Ghy en sult niet [moeten] dienen den Koninck van Babel; want sy propheteeren u valschelijck. | |
15Ende Ick en hebse niet gesonden, (spreeckt de HEERE;) maer sy propheteeren valschelijck in mijnen Name: op dat Ick u uyt-stoote; ende ghy om-komet t’samen met de Propheten, die u propheteeren. | |
16Ende tot de Priesteren ende tot al dit volck sprack ick, seggende: Soo spreeckt de HEERE; Ga naar margenoot+ En hooret niet nae de woorden uwer Propheten, die u propheteeren, Ga naar margenoot+ seggende: Siet, de vaten uyt den Huyse des HEEREN sullen nu haest van Babel weder herwaerts komen; want sy propheteeren u valschelijck. | |
17En hooret niet nae hen, [maer] dienet den Koninck van Babel; soo sult ghy levendigh blijven: waerom sal doch dese stadt [tot] een woestijne worden? | |
18Maer zijn sy Propheten, ende hebben sy des HEEREN woort; soo laetse nu den HEERE Zebaoth Ga naar margenoota verbidden, dat de over-geblevene vaten in den Huyse des HEEREN, ende [in] den huyse des Konincks van Iuda, ende [te] Ierusalem, [oock] niet nae Babel en komen. | |
19Want alsoo spreeckt de HEERE Zebaoth van de pylaren, Ga naar margenoot+ ende van de zee, ende van ’t gestoelte, ende van de vaten, die noch over zijn gebleven in dese stadt: | |
20Dewelcke Nebucad-Nezar de Koninck van Babel niet wegh en nam, Ga naar margenoot+ als hy Iechanja den sone Iojakims, den Koninck van Iuda, van Ierusalem wegh-voerde nae Babel; mitsgaders alle de Vorsten in Iuda ende Ierusalem. | |
21Want soo spreeckt de HEERE Zebaoth, de Godt Israëls, van de vaten, die [noch] over zijn gebleven in den Huyse des HEEREN, ende [in] den huyse des Konincks van Iuda, ende te Ierusalem: | |
22Sy sullen nae Babel gevoert worden, ende aldaer blijven, tot op dien dagh, Ga naar margenoot+ dat Ickse besoecke (spreeckt de HEERE;) ende Ickse wederom tot dese plaetse op-brengen late. |
|