Lutherse Bijbel (1648)

Het xx. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Ieremia propheteert tegen Pashur, ende ’t gantsche landt. II. Klachte des Propheten, ende troost by sijnen ampte. III. Ieremia vervloeckt sijnen geboorts-dagh.

I.1

[MAer] als Pashur, een soon van Immer den Priester, ⁺ (die tot een overste in ’t Huys des HEEREN gesett was) Ieremiam hoorde sulcke woorden propheteeren:

+ Jer. 29,26.

2

Soo sloegh hy den Prophete Ieremiam; ende wierp hem in ’t gewelfte, onder de bovenste poorte Ben-jamins, die aen den Huyse des HEEREN [is].

3

Ende doe het morgen wiert, toogh Pashur Ieremiam uyt ’et gewelfte; doe sprack Ieremia to hem; de HEERE en noemt u niet ^a Pashur; maer ^b Magur om end’ om.

a Pashur, komt af van pas, dat heet breet; ende hur, wit.

b Magur, heet vreese. Soo keert nu Ieremias dien sijnen name om. Als soude hy seggen: Ghy en sult niet soo groot, breet ende wit henen gaen, als u naem luydt: maer vreese ende verschrickinge sal om ende om u henen zijn, dat het enge ende swart genoegh om u zy.

4

Want soo spreeckt de HEERE: Siet, Ick wil u met alle uwe vrienden in de vreese geven, ende sullen vallen door ’t sweert harer vyanden, dat sult ghy met uwe oogen sien: ende wil het gantsche Iuda in de hant des Konincks van Babel over-geven; die salse wegh-voeren nae Babel, ende met den sweerde dooden.

5

Oock wil Ick alle goederen deser stadt met allen haren arbeyt, ende alle hare cleynodien; ende alle schatten der Koningen van Iuda, in harer vyanden hant geven: ⁺ datse die selve rooven, nemen, ende nae Babel brengen.

+ Jer. 15,13. cap. 17,3.

6

Ende ghy Pashur sult met alle uwe huys-genooten gevangen gaen, ende nae Babel komen: aldaer sult ghy sterven ende begraven worden, met alle uwe vrienden, den welcken ghy leugenen predikt.

II.7

HEERE, ⁺ Ghy hebt my ^c over-redet, ende ick hebbe my over-reden laten: Ghy zijt my te sterck geweest, ende hebt gewonnen; [maer] ick ben daer over te spot geworden dagelijcx, [ende] yeder een belacht my.

+ Jer. 1,6.

c Overredet) Dat is, dat ick sulck predik-ampt hebbe aengenomen; ende niet hebbe geweten, dat de lieden soo boos waren, ende het prediken soo vele ende groote gevaer hadde.

8

Want sint dat ick gesproken, geroepen ende gepredikt hebbe, van de plage ende verstooringe, ⁺ is my des HEEREN woort tot hoon ende spot geworden dagelijcx.

+ Jes. 57,4.

9

Doe dachte ick: [Wel-aen!] ick en wil sijner niet [meer] gedencken, ende niet meer in sijnen Name prediken: maer het wiert in mijn herte als een brandende vyer, in mijne gebeenten besloten, dat ick’t niet lijden en konde, ende ware schier vergaen.

10

Want ick hoore, hoe dat my vele schelden, [ende] allenthalven verschricken: Huy! verklaget [hem]; wy willen hem verklagen, (seggen alle mijne vrienden ende gesellen) oft wy hem vervoordeelen, ende aen hem komen konnen, ende ons aen hem wreken.

11

☜Maer de HEERE [is] by my, als een sterck helt: ⁺ daerom sullen mijne vervolgers vallen, ⁺ ende niet boven liggen; [maer] sullen seer te schande worden☞, daerom, dat sy soo dwaselijck handelen: eeuwigh [sal] de schande [zijn, ⁺ dier] men niet vergeten en sal.

+ Jer. 1.8, 19. cap. 15,20.

+ Jer. 23,40.

+ Jer. 23,4.

12

☜Ende [nu] HEERE Zebaoth, ⁺ die Ghy de rechtveerdige proeft, nieren ende herten siet☞; laet my uwe wrake aen hen sien: want ick hebbe u mijne sake bevolen.

+ Psal. 7,10. Jer. 11,20. cap. 12,3. cap. 15,15. cap. 18,18.

13

Singet den HEERE, roemet den HEERE, die des armen leven uyt des boosachtigen handen reddet.

III.14

VErvloeckt [zy] de dagh, ⁺ daer in ick gebooren ben! de dagh moete ongesegent zijn, daer [in] my mijne moeder gebaert heeft!

+ Iob 3,3. Jer. 15,10.

15

Vervloeckt [zy] de gene, die mijnen vader goede bootschap brachte, seggende: Ghy hebt eenen jongen sone! dat hy hem vrolijck maken woude.

16

Deselve man moete zijn als de steden, ⁺ die de HEERE om-gekeert, ende hem niet gerouwt en heeft; ende moete hooren des morgens een geschrey, ende des middaegs een huylen.

+ Gen. 19.24, 25.

17

Dat Ghy my [doch] niet gedoodt en hebt in moeders lichaem! dat mijne moeder mijn graf geweest, ende haer lichaem eeuwighlijck swanger [gebleven] ware!

18

Waerom ben ick [doch] uyt [moeders-] lichaem voort-gekomen; ⁺ dat ick sulcken jammer ende herten-leet sien moet, ende mijne dagen met schande doorbrengen?

+ Iob 3,20.