Lutherse Bijbel (1648)

Het xix. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Bevel van de aerden kruycke, ende des Propheten predicatie in ’t dal Ben-Hinnoms. II> Somme der straf-predicatie tegen de afgoderye. III. Verbrekinge der kruycke met de beduydinge. IV. Des Propheten predicatie nae sijne weder-komste.

I.1

SOo spreeckt de HEERE: Gaet henen ende koopt u een aerden kruycke van den potte-backer, met eenige van de Outsten des volcks, ende van de outste Priesteren.

2

Ende gaet uyt in ’t dal Ben-Hinnoms, dat voor de Tichel-poorte [leyt], en-de predikt aldaer de woorden, die Ick u segge:

II.3

ENde segt: Hooret des HEEREN woort, ghy Koningen van Iuda, ende burgeren [te] Ierusalem: Soo spreeckt de HEERE Zebaoth, de Godt Israëls; siet! Ick wil [sulck] een ongeluck over dese stede gaen laten, dat, wie ’t hooren sal, ⁺ hem de ooren klincken sullen:

+ 1 Sam. 3,11. 2 Reg. 21,12.

4

Daerom dat sy my verlaten, ⁺ ende dese stede eenen vreemden [Godt] gegeven hebben, ende anderen Goden aldaer geroockt hebben, die noch sy, noch hare vaders, noch de Koningen van Iuda gekent en hebben; ⁺ ende hebben dese plaetse vol onschuldigh bloets gemaeckt.

+ Ies. 65,11. Ier. 2.13, 17, 19. cap. 5.7, 19. cap. 15,6. cap. 17,13.

+ Ier. 7,6.

5

Want sy hebben den Baal hooghten gebouwt, ⁺ om hare kinderen te verbranden, den Baal [tot] brant-offeren: het welcke Ick hen noch geboden, noch [daer van] gesproken en hebbe, daer toe in mijn herte noyt gekomen en is.

+ Jer. 7,31.

6

Daerom siet, de tijt sal komen, ⁺ (spreeckt de HEERE) dat men dese plaetse niet meer Topheth, noch het dal Ben-Hinnoms; maer worg-dal, heeten sal.

+ Ier. 7,32.

7

Want Ick wil den ^a Godts-dienst van Iuda ende Ierusalem in dese plaetse verstooren, ende wilse door het sweert vallen laten voor hare vyanden, onder de hant der gener, die nae haer leven staen; ende Ick wil hare ^* doode lichamen den vogelen des Hemels, ende den dieren [op] der Aerden, te verslinden geven.

a In ’t Ebr. raet. De Propheten heeten gemeynlijck afgoderye oft valschen Godts-dienst, een vergeefs ende ydel dinck: gelijck oock Christus Matth. 15,9. Diesgelijcx der godtloosen raet oft leere. Psal. 1,1. insgelijcx leugenen, valsche bedriegerye etc. het welck wy meestendeels afgoderye overgesett hebben.

* Ier. 15,3. cap. 16,4.

8

Ende Ick wil dese stadt ⁺ woest maken, ende ten spot: [dat] alle de gene, die voor-by gaen, hen verwonderen sullen, over alle hare plage, ende haer bespotten.

+ Jer. 18,16.

9

⁺⁺ Ick wilse laten harer sonen ende dochteren vleesch eten; ende d’een sal des anderen vleesch op-eten, in den noot ende angst, daer mede hen hare vyanden, ende de gene, die nae haer leven staen, benaeuwen sullen.

++ Lev. 26,29. Deut. 28,53. Thren. 4,20.

III.10

ENde ghy sult de kruycke verbreken; voor de mannen, die met u gegaen zijn.

11

Ende segt tot hen: Soo spreeckt de HEERE Zebaoth: [Even] als men eens potte-backers vat verbreeckt, dat niet weder geheel en kan worden; alsoo wil Ick dit volck ende dese stadt [oock] verbreken; ⁺ ende sullen daer toe in Topheth begraven worden, dewijle [anders] geen plaetse [zijn en zal] om te begraven.

+ Jer. 7,32.

12

Soo wil Ick met dese plaetse (spreeckt de HEERE) ende hare inwoonderen om-gaen, ⁺ dat dese stadt worden sal, gelijck als Topheth.

+ Ier. 7, 31.

13

Daer toe sullen de huysen te Ierusalem, ende de huysen der Koningen van Iuda, [even soo] onreyn worden, als de stede Topheth: ⁺ [ja] alle de huysen, daer sy op de daken geroockt hebben allen heyre des Hemels, ende anderen Goden dranck-offeren geoffert hebben.

+ 2 Reg. 23,12. Ier. 7,18.

IV.14

ENde [doe] Ieremia weder van Topheth quam, daer henen

[fol. 33v]

hem de HEERE gesonden hadde om te propheteren, tradt hy in den voor-hof aen ’t Huys des HEEREN, ende sprack tot al het volck:

15

Soo spreeckt de HEERE Zebaoth, de Godt Israëls: Siet, Ick wil over dese stadt, ende over alle hare steden, al het ongeluck komem laten, dat Ick tegen haer gesproken hebbe: ⁺ daerom dat sy hartneckigh zijn, [ende] mijne woorden niet hooren en willen.

+ Ier. 7,26. cap. 17,23.