Lutherse Bijbel (1648)

Het xvj. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Godt verbiedt den Prophete te trouwen, ende tot rouw-maeltijden te gaen. II. Worden verhaelt de sonden, als oorzaken van sulcken jammer. III. Belofte van verlossinge uyt de Babyloonsche gevanckenisse. IV. Des Propheten gebedt, ende vertroostinge van der Heydenen beroepinge.

I.1

ENde des HEEREN woort geschiedde tot my, seggende:

2

Ghy en sult geen wijf nemen, ende noch sonen noch dochteren teelen aen dese plaetse:

3

Want soo spreeckt de HEERE van de sonen ende dochteren, die aen dese plaetse geboren worden; daer toe van hare moederen, diese baren; ende van hare vaderen, diese teelen in desen lande:

4

Sy sullen aen kranckheden sterven, ⁺ ende noch beklaegt noch begraven worden; [maer] sy sullen tot mist worden op ’t landt: daer toe door ’t sweert ende honger om-komen; ⁺ ende hare doode lichamen sullen der vogelen des Hemels, ende der dieren op der Aerden spijse zijn.

+ Jer. 15,2. cap. 25,33. cap. 14,16. cap. 9,22.

+ Jer. 7,33. cap. 15,3. cap. 34,20.

5

Want soo spreeckt de HEERE: Ghy en sult niet in ’t treur-huys gaen; ende en sult oock nergens henen om te rouw-klagen gaen, noch mede-lijden over hen hebben: want Ick hebbe mijnen vrede van dit volck wegh-genomen, (spreeckt de HEERE) [mitsgaders] mijne genade ende barmhertigheyt.

6

Dat [beyde] groote ende kleyne sullen in desen lande sterven, [ende] niet begraven noch beklaegt worden: ⁺ ende niemant en sal sich selven over haer in-snijden, noch kael maken.

+ Lev. 19,28. Deut. 14,1.

[fol. 32r]

7

Ende men sal oock niet onder haer ^a uyt-deelen over de rouw-klage, om haer te troosten over ’t lijck; ende hen oock niet uyt den troost-beker te drincken geven, ⁺ over yemants vader ende moeder.

a Uyt-deelen) Broot, spijse; oft diergelijcken.

+ Deut. 16,14. Ezech. 24.17, 22.

8

Daerom en sult ghy in geen drinck-huys gaen, om by hen te sitten; noch te eten, noch te drincken.

9

Want soo spreeckt de HEERE Zebaoth, ⁺ de Godt Israëls: Siet, Ick wil van dese plaetse wegh-nemen voor u-lieder oogen, ⁺ ende by uw’ leven, de stemme der vreughde, ende der blijdschap; de stemme des bruydegoms, ende der bruyt.

+ Ies. 24.7, 8.

+ Ier. 7,34. cap. 25,10. Ezech. 26,13.

II.10

ENde als ghy sulcx altemael desen volcke aen-geseyt hebt, ⁺ ende sy dan tot u seggen sullen: Waerom spreeckt de HEERE over ons alle dit groot ongeluck? welck [is] de misdaet ende sonde, daer mede wy [tegen] den HEERE onsen Godt gesondiget hebben?

+ Ier. 5,19. cap. 13,22.

11

Dan sult ghy hen seggen: Daerom, dat uwe vaders my verlaten, (spreeckt de HEERE) ende andere Goden nae-gevolgt, den selven gedient ende haer aen-gebeden; maer my verlaten, ende myne Wet niet gehouden en hebben:

12

Ende ghy-lieden [noch] erger doet, ⁺ dan uwe vaderen: want siet, een yegelijck leeft nae sijns boosen herten goet-duncken, ⁺ dat hy ^* nae my niet en hoore.

+ Ier. 7,26.

+ Ier. 3,17. cap. 9,19. c. 13,10.

* Ier. 11,10. cap. 13,10. cap. 17,23.

13

⁺ Daerom wil Ick u-lieden uyt dit lant stooten, in een lant, daer van noch ghy noch uwe vaders en weten: aldaer sult ghy andere Goden dienen, dagh ende nacht; aldaer en wil Ick u-lieden geene genade bewijsen.

+ Deut. 4.27, 28. cap. 28.64, 65.

III.14

DAerom siet, de tijt komt (spreeckt de HEERE), dat men niet meer seggen en sal: [Soo waerachtigh als] de HEERE leeft, die de kinderen Israëls uyt Egypten-lant gevoert heeft:

15

Maer, [soo waerachtigh als] de HEERE leeft, die de kinderen Israëls gevoert heeft uyt den lande van ’t Noorden, ende uyt alle de landen, daer henen Hyse verstooten hadde: want Ick wilse weder-brengen in haer lant, dat Ick haren vaderen gegeven hebbe.

16

Siet, Ick wil vele visschers uyt-senden, (spreeckt de HEERE) die sullense visschen: ende daer nae wil Ick vele jagers uyt-senden, die sullense vangen, op alle bergen, ende op alle heuvelen, ende [in alle] steen-kloven.

17

Want mijne oogen [sien] op alle hare wegen, ⁺ datse haer voor my niet verbergen en konnen; ende hare misdaet is voor mijne oogen on-verborgen.

+ Iob 34,21. Prov. 5,21. Ier. 32,19.

18

Maer Ick wil eerst hare misdaet ende sonde dobbel betalen; daerom, ⁺ dat sij mijn lant met de ^b doode lichamen harer afgoderye ^* verontreyniget, ende mijne erfenisse met hare grouwelen vol gemaeckt hebben.

+ Ezech. 43,7.

b Doode lichamen) Datse vele kinderen offerden, ende voor Moloch verbrandden.

* Jer. 3,2.

IV.19

☜HEERE, [Ghy zijt] mijne sterckte, ende kracht, ende mijne toe-vlucht in den noot☞! de Hey-denen sullen tot u komen van des werelts eynde, ende seggen: Onse vaders hebben valsche ende nietige Goden gehadt, die geen nut doen en konden.

20

Hoe kan een mensche sich Goden maken, die niet Goden [en zijn]?

21

Daerom siet! nu wil Ickse leeren, ende mijne hant ende gewelt hen kont doen; datse gewaer sullen worden, ⁺ dat Ick heete, de HEERE.

+ Ier. 33,2.