Lutherse Bijbel (1648)

Het xiij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Af-beeldinge der Babyloonsche gevanckenisse, door des Propheten gordel. II. Verklaringe, door gevulde wijn-flesschen. III. Ernstige vermaninge tot boete. IV. Dreygement ende oorzaken van de wegh-voeringe des Konincks Iojachins ende sijner moeder.

I.1

SOo spreeckt de HEERE tot my: Gaet henen, ende koopt u eenen linnen gordel, ende gordet daermede uwe lendenen, ende en maeckt hem niet nat.

2

Ende ick kochte eenen gordel, nae ’t bevel des HEEREN; ende gordde hem om mijne lendenen.

3

Doe geschiedde des HEEREN woort ten tweeden male tot my, seggende:

4

Neemt den gordel, dien ghy gekocht [ende] om uwe lendenen [gegordet hebt]: ende maeckt u op, [ende] gaet henen aen den Phrath; ende versteeckt hem aldaer in eene steen-klove.

5

Ick ginck henen, ende verstack hem aen den Phrath: gelijck als de HEERE my geboden hadde.

6

Maer nae een lange tijt sprack de HEERE tot my: Maeckt u op, [ende] gaet henen aen den Phrath; ende haelt den gordel weder, dien Ick u hiet aldaer versteken.

7

Ick ginck heden aen den Phrath, ende groef op, ende nam den gordel van de plaetse, alwaer ick hem versteken hadde; ende siet, de gordel was verdorven, dat hy niet meer en dochte.

8

Doe geschiedde des HEEREN woort tot my, seggende:

9

Soo spreeckt de HEERE: [Even] alsoo wil Ick oock verderven de groote hoovaerdye van Iuda ende Ierusalem.

10

Dit selve boose volck, dat mijne woorden niet hooren en wil; maer gaen henen nae ’t goet-duncken hares herten, ende volgen andere Goden, dat sy die selven dienen ende aenbidden: sy sullen worden, gelijck dese gordel, die niet [meer] en deugt.

11

Want gelijck als een man den gordel om sijne lendenen bindt: alsoo hebbe Ick (spreeckt de HEERE) het gantsche huys Israëls, ende het gantsche huys Iuda om my gegordet, datse mijn volck zijn souden, tot eenen name, lof ende eere; maer sy en willen niet hooren.

II.12

SOo segt hen nu dit woort: Soo spreeckt de HEERE, de Godt Israëls: Het sullen alle flesschen met wijn gevult worden. Dan sullen sy tot u seggen: Wie en weet dat niet, dat men alle flesschen met wijn vullen sal?

13

Dan segt tot hen: soo spreeckt de HEERE; Siet, Ick wil alle, die in desen lande woonen, de Koningen, die op den stoel Davids sitten, de Priesters ende de Propheten, ende alle inwoonders van Ierusalem, op-vullen, dat sy sullen droncken worden.

14

Ende wil den eenen met den anderen, de vaders t’ samen met de kinderen verstroeyen (spreeckt de HEERE;) ende en wil noch verschoonen noch over-sien, noch barmhertigh zijn over haer verderven.

III.15

[SOo] hooret [nu] ende mercket op, [ende] en trotzet niet: want de HEERE heeft ’t gesproken.

16

☜Gevet den HEERE uwen Godt de eere, eer dan het duyster worde, ende eer uwe voeten hen aen de ^a donckere bergen stooten; dat ^* ghy nae licht wachtet, daer Hy ’t doch ⁺ geheel duyster ende doncker sal maken☞.

a Donckere bergen:) dat is, ghy verlatet u op Egypten, ende hopet des lichts ende gelucks aen sulcke bergen: doch sy sullen u in de donckerheyt ende in ’t ongeluck laten: ende u troost sal u missen.

* Ies. 59,9.

+ Psal. 44,20.

17

Maer en wilt ghy sulcx niet hooren, soo moet mijne ziele doch heymelijck weenen over sulcke hoovaerdye; mijne oogen moeten met ⁺ tranen vlieten, dat des HEEREN kudde gevangen wort.

+ Thr. 1.2, 16.

IV.18

SEgt den Koninck ende der Koninginne: Settet u nederwaerts; want de croone der heerlijckheyt is u van uw’ hooft gevallen.

19

De steden tegen ’t Suyden zijn toegesloten, ende daer en is niemant diese op-doe: het gantsche Iuda is heel end’ al wegh-gevoert.

20

Heffet uwe oogen op, ende siet, hoe datse van ’t Noorden [herwaerts] aen-komen: waer is nu de kudde, [die] u bevolen was, uwe heerlijcke kudde?

21

Wat wilt ghy seggen, wanneer dat Hy u soo besoecken sal? want ghy hebtse soo gewent tegen u, dat sy Vorsten [ende] hoofden willen zijn: wat geldt het, het sal u angst aen-komen, ⁺ als eener vrouwe in kints-nooden?

+ Ier. 6,24.

22

[Ende] wanneer ghy dan in u herte wilt seggen: ⁺ Waerom bejegent my doch sulcx? ⁺ Om der veelheyt wille uwer misdaet zijn u uwe zoomen ontdeckt, [ende] uwe schenckelen met gewelt ontbloott.

+ Ier. 5,19. cap. 16.10, 11.

+ Ies. 47.2, 3.

23

☜Kan oock een Moor sijne huyt veranderen; oft een luypaert sijne vlecken? [soo] konnet ghy oock goet doen, [dewijle dat] ghy des quaden gewent [zijt]☞.

24

Daerom wil Ickse verstroyen, als stoppelen, die van den wint uyt de woestijne wegh-gewaeyt worden.

25

Dat [sal] u loon [zijn], [ende] u deel, dat Ick u toe-gemeten hebbe (spreeckt de HEERE): daerom dat ghy mijner hebt vergeten, ende u op leugen verlaett.

26

Soo wil Ick oock uwe soomen [hoogh] ontdecken tegen u, dat men uwe schamelheyt [wel] sien moet:

27

[Want] Ick hebbe gesien uwe overspelen, ende uwe geylheyt, ⁺ uwe onbeschaemde hoererye, [ja] uwe grouwelen, [beyde] op heuvelen [ende] op ackeren: wee u, Ierusalem! wanneer wilt ghy doch immermeer gereynigt worden?

+ Ies. 57,7. Jer. 5,8.