Lutherse Bijbel (1648)

Het viij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Klaghte over de meer als beestachtige boosheyt der Ioden. II. Dreygement der straffe ende des jammers, door der Chaldeën inval.

I.4

DAerom segt tot hen; Soo spreeckt de HEERE: Waer is yemant, als hy valt, die niet [geerne] weder opstaen en soude? waer is yemant als hy dwalende gaet, die niet [geerne] weder te rechte en quame?

5

Nochtans wil ja dit volck te Ierusalem dwalende gaen voort ende voort! sy houden [soo] vast aen den valschen Gods-dienst, [dat] sy hen niet en willen afwenden laten.

6

Ick sie, ende hoore, dat sy niet rechts en leeren; daer en is niemant, dien sijne boosheyt soude leet zijn, seggende: Wat make ick doch? sy loopen alle haren loop, gelijck een grimmigh hengst in den strijt.

[fol. 28v]

7

☜Een oyevaer onder den Hemel weet sijnen tijt, een tortel-duyve, kraen ende swaluwe mercken haren tijt, wanneerse weder komen sullen: ⁺ maer mijn volck en wil het recht des HEEREN niet weten☞.

+ Ier. 5.4, 5.

8

Hoe meught ghy doch seggen: Wy weten wat recht is, ende [hebben] de heylige Schrift voor ons? is ’t doch enckel leugen, wat de Schrift-geleerde setten.

9

Daerom moeten sulcke leeraers te schande, verschrickt ende gevangen worden: want wat konnen sy goets leeren, dewijle sy des HEEREN Woort verwerpen?

II.10

DAerom soo wil Ick hare wijven den vreemden geven; ⁺ ende hare ackeren dien, diese verjagen sullen: want sy plegen allegaer gierigheyt, [beyde] kleyn ende groot; [ende beyde] Priesters ende Propheten leeren eenen valschen Godts-dienst.

+ Ies. 56,11. Ier. 6,13.

11

Ende troosten mijn volck in haer ongeluck, [dat sy het] licht [sullen achten] seggende: vrede, vrede! ende [en is doch] geen vrede.

12

Daerom sullen sy met schande bestaen, ⁺ om dat sy sulcke grouwelen bedrijven; hoewel sy willen ongeschendet zijn, ende en willen haer niet schamen: daerom moeten sy vallen over eenen hoop; ende wanneer Ickse besoecken sal, soo sullen sy vallen: spreeckt de HEERE.

+ Ier. 6,15.

13

Ick wilse [alsoo] af-lesen (spreeckt de HEERE) ⁺ [datter] geen druyven aen den wijn-stock, ende geen vijgen aen den vijge-boom blijven; ja oock de bladers wegh-vallen sullen: ende [wat] Ick hen gegeven hebbe, [dat] sal hen genomen worden.

+ Ies. 5,1, etc. Matth. 21,19. Luc. 13,8, etc.

14

Waer sullen wy dan woonen? ⁺ [ja] versamelt u [dan], ende latet ons in de vaste steden trecken, ende aldaer op hulpe wachten: ☜want de HEERE onse Godt sal ons helpen met eenen bitteren ^{a *} dronck; om dat wy [alsoo] sondigen tegen den HEERE☞.

+ Ier. 4,5.

a Dronck) Hy sal ons tot het ongeluck ende jammer helpen; ende niet, soo ghy u laet voorstaen, tot geluck.

* Ier. 9,15. cap. 23,15.

15

[Ia] verlatet u daer op, ’t en sal geen noot hebben, soo doch niet ⁺ goets [voor handen en is]; [ende] dat ghy sult genesen, soo doch enckel schade [voor handen is].

+ Ier. 14,19.

16

Men hoort, ⁺ dat hare peerden alreets snuyven te Dan, ende hare guylen briesschen, [dat] het gantsche lant daer van beeft: ende sy komen [herwaerts] ende sullen het lant op-eten, met al ’t gene wat daer in is; de stadt, mitsgaders alle die daer in woonen.

+ Ier. 4,15.

17

Want siet, Ick wil slangen [ende] basilisken onder u senden, ⁺ die niet beswooren en zijn; die sullen u steken: spreeckt de HEERE.

+ Psal. 58.5, 6.

18

[Daer] wil Ick my [dan voor] mijne moeyte ende mijn herten-leet vermaken.

19

Siet, de dochter mijns volcks sal schreyen uyt verren lande [herwaerts]: En wil dan de HEERE geen [Godt] meer zijn te Zion? oft en sal sy geenen Koninck meer hebben? [ja] waerom hebben sy my [soo] vertoornt door hare beelden, ende vreemde onnutte [Godts-]diensten?

20

De oogst is voorby gegaen, de somer daer henen; ons en is geen hulpe toe-gekomen.

21

My jammert hertelijck, dat mijn volck soo verdorven is; ick quelle ende ontsette my.

22

☜En isser dan geen salve in Gilead? ⁺ oft [en is] geen Heel-meester aldaer? waerom en is dan de dochter mijns volcks niet genesen☞?

+ Gen. 37,25. Jer. 46,11. cap. 51,8.