Lutherse Bijbel (1648)

Het liij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Christi propheetisch ampt, ende staet der vernederinge. II. Christi Hooge-priesterlijck ampt, lijden ende sterven. III Christi Konincklijck ampt, ende staet der verhooginge met sijne weldaden.

I.13

SIet, mijn Knecht sal wijslijck handelen; ende sal verhoogt, ende seer hoogh verheven zijn.

14

Dat haer vele over u ergeren sullen: dewijle dat sijne gedaente mismaeckter is, dan ander lieden; ende sijn gelaet, dan der menschen kinderen: ⁺

+ Jes. 53,3.

15

Maer alsoo sal Hy vele Heydenen besprengen, [dat oock] Koningen sullen haren mont tegen hem toehouden: ⁺ want den welcken niet daer van verkondigt en is, die selven sullen’t [met lust] sien; ende die niets daer van gehoort en hebben, die sullen’t mercken.

+ Rom. 15,21.

1

[Maer] ☜wie gelooft onse predikinge? ⁺ ende wien wort de arm des HEEREN geopenbaert ⁺ ☞?

+ LIII. cap. Ebr.

+ Ioh. 12,38. Rom.10,16.

2

Want Hy schiet op voor hem, ⁺ als een rijs, ende als een wortel uyt een dorre aerdrijck: ⁺ Hy en hadde geen gedaente noch schoonheyt: wy sagen hem; maer [daer en was] geen gestalte, die ons soude behaegt hebben.

+ Ies. 11,1.

+ Ies. 52,14.

3

Hy was de alder-verachtste ende onweertste, vol smerten ende kranckheyt; ⁺ Hy was alsoo veracht, dat men het aengesichte voor hem verbargh: daerom en hebben wy hem niets geachtet.

+ Psal. 22.7, 8. Ies. 49,7. cap. 52,14. Marc. 9,12.

II.4

☜VOorwaer! ⁺ Hy droegh onse kranckheyt, ende loedt op hem onse smerten: maer wy hielden hem voor dien, die geplaegt, ende van Godt geslagen ende gemartert was.

+ Matth. 8,17.

5

Maer Hy is om onser misdaden wille verwondt, ⁺ ende om onser sonden wille verslagen: de straffe leyt op hem, op dat wy vrede hadden; ⁺ ende door sijne wonden zijn wy genesen☞.

+ Rom. 4,25. 1 Cor. 15,3.

+ 1 Petr. 2,24.

6

Wy gingen alle dwalende, als schapen; ⁺ een yegelijck sagh op sijnen wegh: maer de HEERE wierp onser aller sonde op hem.

+ 1 Petr. 2,25.

7

[Doe] Hy gestraft ende gemartert wiert, ⁺ en dede Hy sijnen mont niet op; als een lam, [dat] ter slacht-banck geleydt wort, ende als een schaep, [dat] verstommet voor sijnen scheerder, ende sijnen mont niet op en doet.

+ Matth. 26,63. cap. 27.12, 14. Marc. 14,61. cap. 15,5. Act. 8.32, 33.

III.8

MAer Hy is uyt den angst ende uyt het gerichte genomen; wie wil de lengde sijns levens uyt-spreken? want Hy is uyt het lant der levendigen wegh-geruckt; [doe] Hy om de misdaet mijnes volcks geplaegt wiert.

9

Ende Hy is begraven, als de godtloose; ende gestorven, als een ^a rijcke: hoewel Hy niemant onrecht gedaen en heeft, noch bedrogh in sijnen monde geweest en is. ⁺

a Rijcke) Die sijn doen op rijckdom sett, dat is een godtloose.

+ 1 Petr. 2,22. 1 Joh.3,5.

10

Maer de HEERE woude hem alsoo verslaen met kranckheyt: ⁺ Als Hy sijn leven [tot] een schult-offer gegeven heeft, soo sal Hy zaet hebben, [ende] in de lengde leven; ende des HEEREN ^b voornemen sal door sijne hant voort-gaen.

+ 2 Cor. 5,1. 1 Petr. 2,24.

b Voornemen) Dat is, sijn wille ende werck, ’t welck Hy in den sinne heeft, namelijck, de Verlossinge der menschen.

11

Daerom, dat sijne ziele gearbeydt heeft, sal Hy [sijnen lust] sien, ende de volheyt hebben: ☜ende door sijne kennisse sal Hy, mijn Knecht, de rechtveerdige, vele rechtveerdigh maken; want Hy draegt hare sonden☞.

12

Daerom wil Ick hem een groote menigte ter buyte geven, ende Hy sal de stercke tot een roof hebben: daerom, dat Hy sijn leven in den doot gegeven heeft, ⁺ ende den quaet-doenders gelijck gerekent is; ende Hy veler sonde gedragen ende voor de overtreders gebeden heeft.

+ Marc. 5,28. Luc. 22,34.