Lutherse Bijbel (1648)

Het xlvij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Voorsegginge, dat Godt sijn volck helpen; ende de Babyloniers straffen werde. II. De oorsaken van Godts straffe over de vyanden. III. ’t Besluyt.

I.12

HOoret my toe, ghy ^a stoute van herten; ghy die verre zijt van de gerechtigheyt.

a Stoute) dit zijn de Babyloniers.

13

Ick hebbe mijne gerechtigheyt nae-by gebracht; sy en is niet verre, ende mijn heyl en vertoeft niet: want Ick wil te Zion het heyl geven, ende in Israël mijne heerlijckheyt.

1

Daelt neder jonck-vrouwe, ⁺ ghy dochter Babel; sett u in den stof, sett u op d’aerde: ⁺ [want de] dochter der Chaldeen [en heeft] geenen stoel [meer]; men en sal u niet meer noemen, ghy teedere ende wellustige.

+ XLVII. Cap. Ebr.

+ Ies. 26,5.

2

Neemt den meulen, ende maelt meel: vlecht uwe hayr-locken uyt; ontbloot den voet; ontdeckt den schenckel; waedt door ’t water:

3

[Op dat] uwe schaemte ontdeckt, ⁺ ende uwe schande gesien worde: Ick wil my wreken, ende geen mensche en sal ’t [my] af-bidden.

+ Ies. 3,17. Nah. 3,5.

4

[Sulcx doet] onse verlosser, de welcke heet de HEERE Zebaoth, de Heylige [in] Israël.

5

Sett u in de ^b stilte, gaet in de duysternisse, ghy dochter der Chaldeen: want ghy en sult niet meer heeten, vrouwe over Koninckrijcken.

b Stilte) dat is, in den doot, ende in het nietige.

[fol. 17v]

II.6

[WAnt doe] Ick op mijn volck toornigh was, ende ontwijde mijn erve; over-gaf Ickse in uwe hant: [maer] ghy en beweest hen geene barmhertigheyt; [oock] over de oude maecktet ghy u jock al te swaer.

7

Ende dachtt: ⁺ Ick ben een Koninginne eeuwighlijck. Ghy hebt sulcx sus lange noch niet ter herten gevatt; noch daer-aen gedacht, hoe dattet met hen hier-nae soude worden.

+ Apoc. 18,7.

8

Soo hoort nu dit, ghy die in weelde leeft, ende soo seker sitt, ende spreeckt in u herte: Ick [ben ’t], ende niemant meer; ick en sal geen weduwe worden, noch onvruchtbaer zijn.

9

Maer het sullen u dese over-komen schielijck op eenen dagh, dat ghy een weduwe ende onvruchtbaer sult zijn; [ja] volkomelijck sullen sy u over-komen, om der menigte wille uwer tooveraers; [ende] om uwer besweerders wille, [dier] een grooten hoop [by u is].

10

Want ghy hebt u op uwe boosheyt verlaten, doe ghy dacht: Men siet my niet. Uwe wijsheyt ende konst heeft u neder-gestort; ende spreeckt in u herte: Ick [ben ’t], ende anders niemant.

11

Daerom salder over u een ongeluck komen, dat ghy niet en sult weten, wanneer dat het aenbreeckt; ende daer sal een ongeval op u vallen, dien ghy niet versoenen en kunt: want daer sal snellijck een beroerte over u komen, [die] ghy niet en vermoedt.

12

Soo treedt nu op met uwe besweerders, ende met de menighte uwer tooveraers, onder de welcke ghy u van uwer jeught af bemoeyt hebt; oft ghy u mochtet raden, oft ghy u [mochtet] stercken.

13

[Want] ghy zijt ^e moede van de menighte uwer aenslagen: Laet herwaerts treeden, ende u helpen de Meesters van den loop des hemels; ende de sterre-kijckers, die nae de maenden rekenen, wat over u komen sal.

e Moede) dat is: soo vele aenslagen maken u bijster ende onsaligh, daer doch geen en deugt.

14

Siet, sy zijn als stoppelen, die het vyer verbrandt; sy en konnen haer leven niet redden voor de vlamme: [want] ’t en sal niet een gloet zijn, daer by men hem warme; [oft] een vyer, daer-men om sitten magh.

III.15

ALsoo zijn sy, onder dewelcke ghy u bemoeyt hebt, uwe handelaers, van uwer jeught aen: een yegelijck sal sijns weeghs herwaerts ende ginswaerts gaen; [ende] ghy en hebt geenen helper.