Lutherse Bijbel (1648)

Het XLij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Prophetie van Christi ampt. II. Vermaninge tot danckbaerheyt voor Christi weldaden. III. Dreygement der straffe tegen de ondanckbaerheyt. IV. Ondanckbaerheyt der Ioden ende hare straffe.

I.1

☜SIet, ⁺ [dit is] mijn knecht, Ick onderhoude hem; ende mijn uytverkoren, [aen den welcken] mijne ziele een wel-behagen heeft: ⁺ Ick hebbe hem mijnen Geest gegeven; Hy sal het recht onder de Heydenen brengen.

+ Matth. 12,18.

+ Matth. 3,17. cap.17,5. Eph. 1,6. Jes. 11,2. Joh. 3,34.

2

Hy en sal niet schreeuwen noch roepen; ⁺ ende men en sal sijne [stemme] niet hooren op de straten.

+ Matth. 12,19.

3

Het gekroockte riet en sal Hy niet verbreken, ⁺ ende de glimmende wiecke en sal Hy niet uyt-blusschen: Hy sal het recht waerachtiglijck leeren houden.

+ Matth. 12,20.

4

Hy en sal niet knorren noch ^a grouwelijck zijn; op dat Hy op aerden het recht aen-richte: ⁺ ende de eylanden sullen op sijne Wet wachten☞.

a Grouwelijck) Hy en sal niet wreet ofte bijtachtigh ende suer; maer vriendelijck, sacht ende goedertieren zijn.

+ Matth. 12,21.

5

Soo spreeckt Godt de HEERE, die de hemelen scheppet ende uyt-breydet, die de aerde maeckt ende haer gewas: die den volcke, soo daer-op [is], den adem geeft; ende den geest dien genen, die daer op-gaen.

6

Ick de HEERE hebbe u geroepen met gerechtigheyt, ende hebbe [u] by uwe handt gevatt, ende hebbe u behoedet. ☜Ende hebbe u tot een verbondt onder het volck gegeven, ⁺ tot een licht der Heydenen☞:

+ Jes. 49,6. Luc. 2,32.

7

Dat ghy sult openen de oogen der blinden; ⁺ ende de gevangene uyt de gevanckenisse voeren; [ende] die daer sitten in de duysternisse, uyt het gevangen-huys.

+ Jes. 35,5. cap. 61,1.

8

☜Ick de HEERE, ⁺ dat [is] mijn Naem: ⁺ ende Ick en wil mijne eere geenen anderen geven, noch mijnen roem den Afgoden☞.

+ Exod. 6,3.

+ Psal. 83,19. Jesa. 48,12.

9

Siet, wat komen sal, dat verkondige Ick te vooren; ende verkondige het nieuwe: eer dan het op-gaet, laet Ick ’t u-lieden hooren.

II.10

SInget den HEERE een nieuw liet, ⁺ sijn roem [is] aen des weerelts eynde. Die ter zee varen, ende wat daer in is; de eylanden, ende die daer in woonen.

+ Psal. 33,3.

11

Roepet luyde ghy woestijnen, ende de steden daer in, [t’samen met] de dorpen, [daer] Kedar woont: het juychen die in de rotz-steenen woonen, ende roepen van de hooghten der bergen.

12

Laetse den HEERE de eere geven, ende sijnen roem in de eylanden verkondigen.

13

De HEERE sal uyt-trecken, als een reuse; Hy sal den yver op-wecken, als een krijgs-man: Hy sal juychen

[fol. 15v]

ende een groot getier maken; Hy sal sijne vyanden overweldigen.

III.14

ICk swijge wel een tijt lanck, [ende] ben stille, [ende] onthoude my; [maer nu] wil Ick, als eene barende schreeuwen; Ick wilse verwoesten, ende alle verslinden.

15

Ick wil de bergen ende heuvelen verwoesten, ende al haer gras doen verdorren; ende wil de water-stroomen tot eylanden maken, ende de meyren uyt-droogen.

16

Maer de blinde wil Ick op den wegh leyden, [dien] sy niet en weten, Ick wilse voeren op de paden, [die] sy niet en kennen; ⁺ Ick wil de duysternisse voor haer henen ten lichte, ende het hobbelachtige effen maken: sulcx wil Ick hen doen, ende en wilse niet verlaten.

+ Jes. 40.3, 4.

17

Maer die haer op de Afgoden verlaten, ende seggen tot het gegoten beelt: ⁺ Ghy zijt onse Goden, die sullen achterwaerts keeren, ende te schande worden.

+ Psal. 97,7. Jes. 1,29. c. 44,11. c. 45,16.

18

Hooret ghy doove; ende schouwet herwaerts ghy blinde, dat ghy siet.

19

Wie is soo blint, als mijn knecht; ende wie isser soo doof, gelijck mijn ^b bode [dien] Ick sende? Wie is soo blint, als de volmaeckte? ende soo blint, als de knecht des HEEREN?

b Bode) dit zijn de Hooge-priesters, ende die het ampt hebben onder het volck, die andere behoorden te leeren: maer sy zijn de alder-blintste, gelijck in den Euangelio Christus aen-wijst van het sout, dat smaeckloos wort, Matth 5,13. Ende de geleerden de verkeerden.

IV.20

MEn predikt wel vele, maer sy en houden ’t niet; men seyt hen genoegh, maer sy en willen ’t niet hooren.

21

[Noch] wil hen de HEERE wel, om sijner gerechtigheyt wille: dat Hy de Wet heerlijck ende groot make.

22

Het is een berooft ende geplundert volck: sy zijn altemael verstrickt in de holen, ende versteken in de gevangen-huysen: sy zijn tot eenen roof geworden, ende daer en is geen redder; geplundert, ende daer en is niemandt, die daer segge: Geeft [se] weder herwaerts.

23

Wie isser onder u-lieden, die sulcx ter ooren neme? [dieder] op mercke ende hoore, wat hier-nae komt?

24

Wie heeft Iacob over-gegeven te plunderen, ende Israël den roovers? En heeft het niet de HEERE gedaen, [aen] dien wy gesondigt hebben? Ende sy en wilden op sijne wegen niet wandelen, ende en hoorden nae sijne Wet niet.

25

Daerom heeft Hy over haer uyt-geschuddet de grimmigheyt sijnes toorns, ende eene krijgs-macht: ende heeftse ront-om ontsteken, maer sy en mercken ’t niet; ende heeftse aen-gesteken, maer sy en nemen ’t niet ter herten.