Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxv. Capittel.

Is eene beschrijvinge van de Kercke des Nieuwen Testaments in drie deelen: I. Beroepinge der Heydenen door het Evangelium. II. Kracht des Evangeliums; ende des Messiae wonder-wercken. III. Geestelijcke vrede tusschen Ioden ende Heydenen; ende hemelsche vreughde.

[fol. 12v]

I.1

⁺ [MAer] de woestijne ende de eensame plaetsen sullen lustigh zijn; ende het velt sal vrolijck staen, ende sal bloeyen gelijck de lelien.

+ Eene prophetie van de vergaderinge der gemeynte Godts uyt Ioden ende Heydenen.

2

Sy sal bloeyen ende vrolijck staen [in] alle lustigheyt ende vreugde: [want] de heerlijckheyt van Libanon is haer gegeven, de cieraet van Carmel ende Saron: sy sien de heerlijckheyt des HEEREN, den cierat onses Godts.

3

Verstercket de moede handen, ⁺ ende verquicket de struyckelende knyen.

+ Ebr. 12,12.

4

Segget den vertsaeghden herten: Zijt getroost, vreeset u niet: siet, u-lieder Godt die komt ter wrake; Godt die daer vergeldt, komt, ende sal u-lieden helpen.

II.5

☜ALs-dan sullen der blinden oogen op-gedaen worden; ⁺ ende der ^* dooven ooren sullen geopent worden.

+ Jes. 29,18. cap. 42,7. Matth. 9,27. c. 11,5. c. 12,22. c. 20,10. c. 21,14. Luc. 7,22. Joh. 9,6.

* Marc. 7,32.

6

Als-dan sullen de ⁺ lamme springen, als een hert; ende der ⁺⁺ stommen tonge sal lof-seggen☞: want in ^* de woestijne sullen gints ende weder wateren vlieten, ende stroomen in de velden.

+ Matth. 15,30. Joh. 5.8, 9. Act. 3,2. cap. 8,7. c. 14,8.

++ Matth. 9,32. c. 12,22. c. 15,30.

* Joh. 7.38, 39.

7

Ende waer het te vooren droogh is geweest, daer sullen vyvers staen; ende waer het dorre is geweest, daer sullen sprinck-wellen der wateren zijn; daer te vooren de slangen hebben gelegen, sal hoy ende riet ende biesen staen.

III.8

ENde al-daer sal eene bane zijn, ende een wegh, welck de heylige wegh heeten sal, datter geen on-reyne op gaen en sal: ende die selve [sal] voor haer [zijn], om daer op te gaen, dat oock de dwasen niet dwalen en mogen.

9

Daer en sal geen leeuw zijn; ⁺ ende geen verscheurende dier salder op treden, noch aldaer gevonden worden: maer men sal [aldaer] vry seker gaen.

+ Jes. 11.6, 7. cap. 65,25.

10

☜De verloste des HEEREN sullen weder-keeren, ⁺ ende [tot] Zion komen met juychen; eeuwige blijdschap [sal] op haer hooft [zijn]: vreughde ende blijdschap sullen hen omvangen, ende smerte ende suchtinge sal wegh moeten☞.

+ Jes. 51,11. Apoc. 21,4.