Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Prophetie van Christi wel-bestelde rijcke. II. Prophetie tegen de steden Israëls. III. Prophetie van de Kercke des Nieuwen Testaments.

I.1

SIet! het sal een Koninck regeren, ⁺ om gerechtigheyt [aen te richten:] ende Vorsten sullen heerschen, om het recht [te hant-haven.]

+ Psal. 45,7. Zach. 9,9.

2

Dat elck-een zijn sal, als een die [voor] den wint bewaert is; ende [als] een, die [voor] den plas-regen verborgen is, als de water-beken aen eene dorre plaetse; als de schaduwe eens grooten Rotz-steens in een droogh lant.

3

Ende der sienden oogen en sullen haer niet verblinden laten; ⁺ ende de ooren der toe-hoorders sullen op-mercken.

+ Jer. 29,18. cap. 30,21.

4

Ende de on-voorsichtige sullen kloeckheyt leeren; ende der stamelen-

[fol. 11v]

den tonge sal veerdigh ende reynlijck spreken.

5

Een dwaes en sal niet meer Vorst genoemt worden; noch een gierige, heere genoemt worden.

6

Want een dwaes spreeckt van dwaesheyt, ende sijn herte gaet met ongeluck om; dat hy huychelye aenrichte, ende predike van den HEERE dwalingen: op dat hy de hongerige zielen uyt-hongere; ende den dorstigen het drincken belette.

7

Want eens gierigaerts regeren, is [enckel] schade: want hy vindt dichtselen om te bederven de ellendige met valsche woorden, wanneer hy het recht des armen spreken sal.

8

☜Maer de Vorsten sullen vorstlijcke gedachten hebben, ende daer-over houden☞.

II.9

STaet op, ghy stoute vrouwen; hooret mijne stemme, ghy dochters, die ghy soo seker zijt; nemet ter ooren mijne redenen.

10

Het is om jaer ende dagh te doen; soo sult ghy seker zijnde tsitteren: want daer sal geen wijn-oogst zijn; soo en salder oock geene in-samelinge komen.

11

Verschricket ghy stoute [vrouwen]: tsittert, die ghy soo sekere sijt! [het is voor-handen] uyt-trecken, ontblooten, ende gorden om de lendenen.

12

Men sal klagen om de ackers, ja om de lieffelijcke ackers, om de vruchtbare wijn-stocken.

13

Want op den acker mijnes volcks sullen doornen ende heggen wassen: daer-toe op alle de vreughde-huysen [in] de vrolijcke stadt.

14

Want de paleysen sullen verlaten zijn, ende de menigte in der stadt sal eensaem zijn: dat de torens ende vestingen eeuwige holen worden, [ende] den wilde tot vreughde, den kudden ter weyde.

III.15

☜SOo lange, ⁺ tot dat over ons uyt-gegoten worde de Geest uyt der hooghte☞: soo sal dan de woestijne tot een acker worden, ⁺ ende de acker voor een wout gerekent worden. ⁺

+ Joël 2,28. Joh. 7.37, 38. Act. 2.17, 18.

+ Jes. 29,17.

+ Ierusalem wort alhier een wout genoemt, om dat sy uyt het wout Libanon gebouwt is.

16

Ende het recht sal in de woestijne woonen: ende de gerechtigheyt op den acker verblijven.

17

☜Ende der gerechtigheyt vrucht sal vrede zijn, ende der gerechtigheyt nut sal eeuwige stilte ende sekerheyt zijn:

18

Soo dat mijn volck in huysen des vredes woonen sal, ⁺ in versekerde wooningen, ende in stoute ruste☞.

+ Jer. 33,16.

19

Maer hagel sal zijn nae ’t wout af-waerts, ende de stadt daer beneden sal nederigh zijn.

20

Wel u-lieden, die ghy zaeyt al-om aen de wateren! want daer meugt ghy de voeten der ossen ende eselen op gaen laten.