Lutherse Bijbel (1648)

Het xxix. Capittel.

Heeft vier deelen. I. Prophetie van de belegeringe der stadt Ierusalem. II. De overwinninge soude den vyanden niet vele baten. III. Prophetie van der Ioden verstockinge, blintheyt ende huychelye. IV. Prophetie van der Heydenen beroepinge.

I.1

WEe ^a Ariël, Ariël! ghy stadt des legers Davids: ghy houdet jaer-getijden, ende vieret feesten.

a Ariël heet Godts leeuw: alsoo noemense de stadt Ierusalem, om dies wille, datse door Godt machtig was: Maer nu sal sy Godts leeuw genoemt worden, tegen den welcken Godt strijden wil.

2

Maer Ick wil den Ariël beangstigen; dat hy treurigh ende jammerlijck zy, ende sal my een recht Ariël zijn.

3

Want Ick wil u rontom ^* belegeren, ende wil u beangstigen met bolwercken, ende wil wallen om u laten opwerpen.

* Ier. 6,3. Ezech. 17,17.

4

Als-dan sult ghy vernedert wor-den, [ende] uyt der aerde spreken, ende uyt den stof met uwe sprake mommelen; ⁺ dat uwe stemme zy als eenes tooveraers uyt der aerde, ende uwe sprake uyt den stof wispele.

+ Ies. 8,19.

5

Ende de menigte, die u verstroyen, sullen soo vele zijn, als een dun stof; ende de menigte der Tyrannen, ⁺ gelijck een vliegende kaf: ende het sal onversiens haestelijck geschieden.

+ Iob 21,18. Psal. 1,4. ende 35,5. Ies. 17,13.

6

[Want] ghy sult van den HEERE Zebaoth besocht worden, met onweder ende aerd-bevinge ende grooten donder; [met] wervel-wint ende onweder, ende [met] vlammen des verteerenden vyers.

II.7

MAer gelijck een nacht-gesichte in den droom; ⁺ [alsoo] sal zijn de menigte aller Heydenen, die tegen Ariël strijden, t’ samen met al haer heyr ende bolwercken, ende die hem beangstigen.

+ De Propheet dreyght den Romeynen, etc.

8

Want gelijck als eenen hongerigen droomt, dat hy ete; maer als hy ontwaeckt, soo is sijne ziele noch ledigh: ende gelijck eenen dorstigen droomt, dat hy drincke; maer als hy ontwaeckt, soo is hy mat ende dorstigh: alsoo sullen zijn de menighte aller Heydenen, die tegen den bergh Zion strijden.

III.9

VErstarret, ende wordet verbaest: verblindt u, ende wordet droncken; ⁺ doch niet van wijn: tuymelt, doch niet van stercken dranck.

+ Caecitas & induratio Iudaeorum.

10

Want☜de HEERE heeft u eenen geest des harden slaeps in-geschenckt, ⁺ ende uwe oogen toe-gedaen: uwe Propheten ende Vorsten [t’ samen met] de sienders heeft hy verblindt☞:

+ Rom. 11,8.

11

Dat u aller [Propheten] gesichten zijn sullen, ⁺ als de woorden eens versegelden boecks; ’t welck, soo men ’t gave aen eenen, die lesen kan, ende seyde: Lieve leest dit; ende hy seyde: Ick en kan niet, want het is versegelt.

+ Ies. 8,16.

12

Of, gelijck als wanneer men ’t dien gave, die niet lesen en kan, ende seyde: Lieve leest dit; ende hy seyde: Ick en kan niet lesen.

13

Ende de Heere spreeckt: ⁺ ☜Daerom dat dit volck [tot my] naeckt met sijnen monde, ende met sijne lippen my eert; maer haer herte verre van my is, ende my vreesen nae mensche geboden, die sy leeren:

+ Matth. 15,8. Marc. 7,6.

14

^* Soo wil Ick oock wonderlijck om-gaen met dit volck, op ’t wonderlijckste ende seltsaemste: dat de wijsheyt sijner wijsen onder-gae, ende het verstandt sijner kloecken ^b verblindt worde☞.

* Ier. 49,7. Obad. vers. 8. Matth. 11,25. 1 Cor. 1,19.

b Verblindt) Want het woort des kruys maecktse altemael blint, dul ende dwaes; als sy hooren, dat door de wercken des Wets niemant voor Godt rechtveerdigh en worde: dat men den ouden mensche dooden ende verdoemen moet, door ’t Woort des Geestes, die de werelt om de sonde wille straft, Ioh. 16,8.

15

Wee den genen, die voor den HEERE willen verborgen zijn, om haer voornemen te verhelen, ende hare wercken in ’t duyster houden, ende seggen: ^* Wie siet ons? ende wie kent ons?

* Psal. 94,7. Sir. 23. 25. 26,

16

Hoe zijt ghy-lieden dus verkeert? ⁺ gelijck of des ⁺ potte-backers leem dachte, ende een werck van sijnen meester seyde: hy en heeft my niet gemaeckt; ende een maecksel seyde van sijnen pottebacker: hy en kent my niet.

+ Iudaei errores suos & mendacia defendunt.

+ Ies, 45,9.

[fol. 10v]

IV.17

WEl-aen, het is noch om een kleyn weynig te doen; soo sal ^c Libanon een velt worden, ende het velt sal voor een wout geacht worden.

c Libanon is de stadt Ierusalem, om datse uyt Libanon gebouwt was.

18

Want ter selver tijt sullen de doove hooren de woorden des boecks; ⁺ ende de oogen der blinden sullen uyt ’t doncker ende duysternisse sien.

+ Matth. 11,5.

19

Ende de ellendige sullen weder vreugt hebben aen den HEERE; ende de arme onder de menschen, sullen vrolijck wesen in den Heyligen Israëls.

20

Wanneer de Tyrannen een eynde hebben, ende het met de bespotters uyt sal zijn; ende verdelgt zijn sullen alle de gene, die daer waken, om ^d moeyte aen te richten.

d Moeyte) dat is, valsche leere ende wercken.

21

Welcke de lieden doen sondigen door het prediken; ⁺ ende dien nae stellen, die [haer] bestraft in de poorte: ende wijcken door leugenen van ’t recht.

+ Amos. 5,10.

22

Daerom spreeckt de HEERE, die Abraham verlost heeft, tot den huyse Iacobs alsoo: ⁺ Iacob en sal niet meer te schande worden, ende sijn aengesichte en sal hem niet [meer] schamen.

+ Consolatio Ecclesiae ex reliquiis Iudaeorum, & gentibus collectae.

23

Want als sy sien sullen hare kinderen, de wercken mijner handen onder haer; soo sullen sy mijnen name heyligen, ende sullen den Heyligen in Iacob heyligen, ende den Godt Israëls vreesen.

24

Want de gene, die eenen dwalenden geest hebben, sullen verstant aen-nemen; ende de ^e swetsers sullen haer leeren laten.

e Swetsers zijn de onnutte klappaerts, als de swermers, die daer enckel geest, geest roemen.