Lutherse Bijbel (1648)

Het xx. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Hoe Iesaia is naeckt gegaen. II. Beduydinge van sulck naeckt-gaen.

I.1

IN den jare, doe Tharthan nae Asdod quam, als hem Sargon de Koninck in Assyrien gesonden hadde, ende tegen Asdod krijgh voerde, ende wanse:

2

Ter selver tijt sprack de HEERE door Iesaia, den sone Amoz, seggende: Gaet henen, ende treckt den ^a sack af van uwe lendenen; ende treckt uwe schoenen uyt van uwe voeten: ende hy dede alsoo, ginck naeckt ende barvoets.

a Sack) grove rock, werck-daegs-kleet.

II.3

DOe sprack de HEERE: Gelijck als mijn knecht Iesaia naeckt ende barvoets gaet, [tot] een teecken ende wonder van drie jaren over Egypten ende Mooren-lant:

4

Alsoo sal de Koninck van Assyrien henen-drijven het gevangene Egypten, ende het verdreven Mooren-lant, beyde jonge ende oude, naeckt ende barvoets met bloote schamelheyt, [ter] schande van Egypten.

[fol. 7v]

5

Ende sy sullen verschricken, ende met schande bestaen over Mooren-lant, daer sy haer op verlieten; ende wederom het Mooren-lant over de Egyptenaers, dier sy haer beroemden.

6

Ende de inwoonders deser Eylanden sullen ter selver tijt seggen: Is dat onse toe-vlucht, derwaerts wy vloden om hulpe, om gereddet te worden van den Koninck in Assyrien? hoe fijn zijn wy ontkomen!