Lutherse Bijbel (1648)

Het x. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Eene bestraffinge der ongerechtigheyt. II. Onderrechtinge, waer toe Godt de Assyriers wilde gebruyken. III. Prohetie, hoe eenige in Israël sullen behouden worden; ende de Assyriers onder-gaen.

I.1

WEe den Schrift-geleerden, die onrechte wetten maken, ende die onrechte oordeelen schrijven;

2

Op dat sy de saken der armen buygen, ⁺ ende gewelt oeffenen [in] het recht der ellendigen onder mijn volck; dat de weduwen haer roof, ende de weesen haren buyt zijn moeten.

+ Mich. 7,3.

3

Wat wilt ghy-lieden doen ten dage der besoeckinge ende des ongelucks, dat van verre komt? Tot wien wilt ghy vlieden om hulpe? Ende waer wilt ghy uwe eere laten;

4

Dat sy niet onder de gevangene gebuygt en worde, ende onder de verslagene en valle? ⁺ indien allen en laet sijn toorn niet af, sijne hant is noch uyt-gestreckt.

+ Ies. 5,26. cap. 9.12, 21.

II.5

O Wee Assur, [die] mijns toorns roede, ⁺ ende hare hant mijner grimmigheyt stock is.

+ Ies. 36,1. Ier. 25,9. Ezech. 21,9.

6

Ick wil hem senden tegen een huychelsch volck, ende hem bevel geven tegen het volck mijnes toorns; dat hy ’t beroove, ende uyt-deele; ende vertrede het, ⁺ gelijck als slijck op de strate.

+ Ies. 5,25.

7

Hoe-wel hy het soo niet en meynt, ende sijn herte niet alsoo en denckt; maer sijn herte staet te verdelgen, ende uyt te roepen, niet weynigh volckeren.

8

Want hy spreeckt: en [zijn] mijne Vorsten niet altemael Koningen?

9

En [is] Calno niet gelijck Carche-

[fol. 4v]

mis? is Hamath niet gelijck Arpad? is niet Samaria gelijck Damascus? ⁺

+ 2 Reg. 18,34.

10

Gelijck als mijne hant gevonden heeft de Koninck-rijcken der Afgoden; soo doch hare Afgoden sterker waren, dan [die] te Ierusalem ende te Samaria zijn:

11

En soude Ick Ierusalem niet doen ende haren Afgoden, gelijck Ick Samaria ende haren Afgoden gedaen hebbe?

12

Maer als de Heere alle sijne wercken uyt-gerichtet heeft, op den bergh Zion ende te Ierusalem; wil Ick te huys soecken de vrucht des hooghmoedigen Konincks van Assyrien, ende den pracht sijner hooveerdigen oogen.

13

Daerom dat hy spreeckt: Ick hebbe het door de kracht mijner handen uyt gerichtet, ende door mijne wijsheyt; want ick ben kloeck: ick hebbe de landen anders gedeelt, ende hare in-komsten gerooft, ende gelijck een machtige de inwoonders ter aerden geworpen.

14

Ende mijne hant heeft gevonden de volckeren, gelijck een [vogel-]nest, dat ick hebbe alle landen te samen geraept, gelijck als men eyeren op-raept, die verlaten zijn, daer niemant een veder en roert, oft den beck op-sperret, oft tsisset.

15

Mach oock een bijle hare beroemen tegen dien, die daer mede houwt? oft een sage pochen tegen dien, diese treckt? gelijck als die roemen kan, die den stock ^a voert, ende op-heft; ende voert hem soo licht, als oft hy geen hout en ware.

a Voert) Gode is het lichter eenen Tyran te verheffen; dan ons eenen stroyen stock, die geen hout en is.

16

Daerom sal de Heere Heere Zebaoth onder sijne vetten de teeringe senden; ⁺ ende sijne heerlijckheyt sal hy aensteken, dat sy branden sal gelijck als een vyer.

+ Ies. 24,6.

17

Ende het ^b licht Israëls sal een vyer zijn, ende sijn Heylige sal een vlamme zijn, ende sal sijne doornen ende heggen aen-steken ende verteeren op eenen dagh.

b Licht) Dat is Godt in den Tempel te Ierusalem.

18

Ende de heerlickheyt sijns wouts ende sijns velts sal te niet worden, van de zielen aen tot op het vleesch, ende sal vergaen, ende verswinden.

19

Dat de over-geblevene boomen sijns wouts mogen getelt worden, ende een jonge sy mach aen-schrijven.

III.20

TE dier tijt sullen de overgeblevene in Israël, ende die daer behouden worden in den huyse Iacobs, hen niet meer verlaten op dien, diese slaet; maer sy sullen hen verlaten op den HEERE den Heyligen in Israël, in der waerheyt.

21

De over-geblevene sullen hen bekeeren, ja de over-geblevene in Iacob, tot Godt den stercken.

22

☜Want oft wel u volck, ⁺ o Israël, is gelijck het zant aen de zee, soo sullen doch de over-geblevene desselven bekeert worden☞: Want als het verderven gestiert wordt; soo komt de gerechtigheydt overvloedelijck.

+ Rom. 9.27, 28.

23

Want de Heere HEERE Zebaoth, ⁺ sal een verderven gaen laten, ende het selve doch stieren in ’t gantsche lant.

+ Ies. 28,22.

24

Daerom spreeckt de Heere HEERE Zebaoth; En vreest u niet mijn volck, dat te Zion woont, voor Assur: hy sal u met den stock slaen, ende sijnen staf tegen u op-heffen, gelijck als in Egypten [geschiedde.]

25

Want het is noch om een gantsch weynigh te doen; soo sal de ongenade ende mijn toorn over hare ondeught een eynde hebben.

26

Als dan sal de HEERE Zebaoth een geessel over hem verwecken, gelijck als in den slach Midians, op de rotze Orebs: ende sal sijnen staf, ⁺ dien hy aen de zee gebruykte, op-heffen, gelijck als in Egypten.

+ Iud. 7,25.

27

Te dier tijt sal sijn last van uwe schouderen wijcken moeten, ende sijn jock van uwen halse: Want het jock sal ^c vervuylen van wegen de vettigheyt.

c Vervuylen) Gelijck als eenen osse den jock ontwast, wanneer hy vet ende sterck wort, dat hy het jock verscheurt, als een verrot zeel, etc. Alsoo seyt men oock, hy is de roede ontwassen.

28

Hy komt [laet het schoon zijn] nae Ajath: hy treckt door Migron; hy monstert sijne rustinge te Michmas.

29

Sy trecken voor ons leger Geba voor-by: Rama verschrickt, Gibeath Sauls vluchtt.

30

Ghy dochter Gallim, roept luyde; ⁺ merckt op, Laisa, ghy ellendige Anathoth.

+ Hier beschrijft hy den tocht des Konincks van Assyrien nae Ierusalem, als die sulcke steden plonderde, etc. Maer hy sal om-gehouwen worden als een wout, etc.

31

Madmena wijckt: de burgeren te Gebim stercken hen.

32

Men blijft misschien eenen dagh te Nob; soo sal hy sijne hant roeren [tegen] den bergh der dochter Zion, ende tegen den heuvel Ierusalems.

33

[Maer] siet, ⁺ de Heere HEEEE Zebaoth sal de tacken met macht af-houwen, ende wat hoogh op-gerichtet staet, af-korten: dat de hooge vernedert worden

+ Ies. 31,8. cap. 37,36.

34

Ende het dicke wout sal met yser om-gehouwen worden, ende Libanon sal vallen door den Machtigen.