Lutherse Bijbel (1648)

Het ij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Prophetie van de beroepinge der Heydenen tot het rijcke Christi. II. Verstootinge der Ioden van wegen hare groote Afgoederye. III. Vermaninge tot ootmoedigheyt ende den rechten Godts-dienst.

I.1

DIt is het, dat Iesaia de soon Amoz sagh van Iuda ende Ierusalem.

2

Het sal in de laetste tijt de bergh, ⁺ daer des HEEREN huys is, ^a gewisselijck hooger zijn dan alle bergen, ende boven alle heuvelen verheven worden.

+ Mich. 4,1.

a Gewisselijck zijn) Dat men niet herwaerts ende ginswaerts en behoeft te loopen; maer Godt gewisselijck vinden sal. contra dubia & vaga opera cultuum.

3

Ende alle Heydenen sullen derwaerts ^b loopen, ende vele volcken henen gaen, ende seggen: ☜komet, latet ons op den bergh des HEEREN gaen, tot den huyse des Godts Iacobs; op dat hy ons leere sijne wegen, ende dat wij wandelen op zijne paden: want van ^* Zion sal de Wet uyt-gaen, ende des HEEREN Woort van Ierusalem☞.

b Loopen) Gelijck als het water loopt met kracht, ende vry van selfs.

* Psal. 110,2.

4

Ende hy sal richten onder de Hey-denen, ende straffen vele volcken: daer sullen sy dan hare sweerden tot ploegh-ysers, ⁺ ende hare spiessen tot sickelen maken: want geen volck en sal tegen ’t ander een sweert op-heffen, ende en sullen voortaen niet meer oorlogen leeren.

+ Ioël 3,10.

5

Komet dan nu ghy van den huyse Iacobs, latet ons wandelen in den lichte des HEEREN.

II.6

MAer ghy hebt u volck, het huys Iacobs, laten varen: want sy bedrijven ’t meer dan die tegen ’t Oosten; ende zijn dagh-verkiesers, gelijck de Philisteen; ende maken der vreemder ^c kinderen vele.

c Dat zijn kinderen der valscher leere, ende der Afgoderye, die meer by-geloofs hebben, dan de Heydenen tegen ’t Oosten.

7

Haer lant is vol van silver ende gout, ende harer schatten en is geen eynde: haer lant is vol van peerden, ende harer wagenen en is geen eynde.

8

Oock is haer lant vol van Af-goden; ende aenbidden harer handen werck, het welck hare vingeren gemaeckt hebben.

9

Daer bucket sich de gemeene man; daer verootmoedigen hen de Ionckeren: dat en sult ghy hen niet vergeven.

III.10

GAet in den rotz-steen, ende verbergt u in de aerde, voor de vreese des HEEREN, ende voor sijne heerlijcke Majesteyt.

11

Want alle hooge oogen sullen vernedert worden; ⁺ ende wat hooge lieden zijn, sullen hen moeten neder-buygen; maer de HEERE sal alleen hoogh zijn te dier tijt.

+ Ies. 5,15.

12

Want de dagh des HEEREN Zebaoth sal gaen over al wat hooveerdigh ende hoogh, ende over al wat verheven is, op dat het vernedert worde.

13

Oock over alle hooge ende verhevene cederen op den Libanon, ende over alle eycken in Basan.

14

Over alle hooge bergen, ende over alle verhevene heuvelen.

15

Over alle hooge torens, ende over alle vaste mueren.

16

Over alle schepen in de Zee, ende over allen kostelijcken arbeyt.

17

Dat sich neder-buygen moet alle hoogheyt der menschen, ende verootmoedigen, wat hooge lieden zijn; ende de HEERE alleen hoogh zy te dier tijt.

18

Ende met de Afgoden sal ’t gantschelijck uyt zijn.

19

Dan sal men in de holen der rotzsteenen gaen, ⁺ ende in de kloven der aerde voor de vreese des HEEREN, ende voor sijne heerlijcke Majesteyt; wanneer hy sich op-maken sal, om de aerde te verschricken.

+ Hos. 10,8. Luc. 23,30. Apo. 6,16. cap. 9,6.

20

Te dier tijt sal een yegelijck wegh-werpen sijne silvere ende gouden Afgoden (die hy hem hadde laten maken om aen-te-bidden) in de holen der mollen, ende der vleder-muysen:

21

Op dat hy magh in de steen-reten ende kloven der steen-rotsen kruypen, voor de vreese des HEEREN, ende voor sijne heerlijcke Majesteyt; wanneer hy sich op-maken sal, om de aerde te verschricken.

[fol. 2r]

22

Soo latet nu af van den Mensche, die adem in de neuse heeft: want ghy en wetet niet, hoe hoogh dat hy geachtet is.