Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 1r]
| |
De Propheet IESAIA,Kan in vier deelen af-gedeelt worden:
| |
Heeft drie deelen: I. De Titel van dit boeck. II. De voorrede ende somma van de predikatie. III. Bestraffinge der huychelye ende bloet-schulden des Ioodschen volcks. | |
I.1DIt is het gesichte Iesaia, des soons Amoz, het welcke hy sagh van Iuda ende Ierusalem, ter tijt Usia, Iotham, Ahas [ende] Iehiskia, der Koningen Iuda. | |
II.2HOoret ghy Hemelen, Ga naar margenoot+ ende Aerde neemt ter ooren; want de HEERE spreeckt: Ick hebbe kinderen op-gevoedt ende verhoogt; ende sy zijn van my af-gevallen. | |
3☜Een osse kent sijnen heere, ende een esel de kribbe sijns heeren: [maer] Israël en kent het niet, ende mijn volck en verneëmt het niet☞. | |
III.4O Wee des sondigen volcks, Ga naar margenoot+ des volcks van groote misdaet, des boosachtigen zaets, der Ga naar margenoot2 schadelijcken kinderen; die den HEERE verlaten, Ga naar margenoot+ den Heyligen [in] Israël lasteren, wijcken te rugge! | |
5Wat sal men voorder aen u slaen, soo ghy des af-wijckens [slechts] dies te meer maeckt? Het gantsche hooft is kranck, het gantsche herte is mat: | |
6Van de voet-sole af tot het hooft toe, en is niet gesonts aen hem: [maer] wonden, ende striemen, ende etter-buylen, [die] niet gehechtet, noch verbonden, noch met olye versachtet zijn. | |
7Uwe lant is woest, Ga naar margenoot+ uwe steden zijn met vyere verbrandt: vreemde verteeren uwe ackers voor uwe oogen; ende het is woest, gelijck als ’t gene, dat door vreemde om-gekeert is. | |
8Maer watter [noch] over is gebleven van de dochter Zion, dat is gelijck als een huysken in den wijn-bergh; als eene nacht-hutte in den concommer-hof; als eene verstoorde stadt. | |
9☜Indien ons de HEERE Zebaoth niet een weynigh en liet over-blijven; Ga naar margenoot+ soo waren wy als Sodom, ende gelijck als Gomorra☞. | |
10Hooret des HEEREN woort, ghy Vorsten van Sodom; nemet ter ooren de wet onses Godts, ghy volck van Gomorra. | |
11Wat sal my de menigte uwer offerhanden? spreeckt de HEERE: Ick ben sat der brant-offeren van de rammen, Ga naar margenoot+ ende des vets van het gemeste; ende en hebbe geenen lust tot den bloede der varren, der lammeren ende der bocken. | |
12Wanneer ghy-lieden in-komt om te verschijnen voor my; wie eyschet sulcx van uwe handen, dat ghy op mijnen voorhof tredet? | |
13En brenget niet meer spijs-offer soo te vergeefs; het reuck-werck is my een grouwel: de nieuwe-maenden ende de Sabbathen, daer ghy te samen komt, Ga naar margenootb ende moeyte ende angst hebt, die en vermach Ick niet. | |
14Mijne ziele is vyant uwen nieuwen-maenden [ende] jaer-tijden, Ick ben der selven sat: Ick ben ’t moede te lijden. | |
15Ende oft ghy schoon uwe handen uyt-breydet, verberge Ick doch mijne oogen van u; ende oft ghy schoon veel biddet, en hoore Ick u doch niet: Ga naar margenoot+ [want] uwe handen zijn vol bloets. | |
16☜Wasschet, reyniget u, doet uwe boos wesen van mijne oogen, latet af van ’t boose: Ga naar margenoot+ | |
17Leeret goed doen, trachtet nae recht, helpet den verdruckten: doet den weesen recht, ende helpet der weduwen sake. | |
18Soo komt dan, ende latet ons t’samen Ga naar margenootc rechten, spreeckt de HEERE: of uwe sonde gelijck bloet-root is, soo salse [doch] Ga naar margenoot+ sneeu-wit worden; ende of sy gelijck is als rooset-root, soo sal sy [doch] als wolle worden☞. | |
[Folio 1v]
| |
19Wilt ghy nae my hooren: soo sult ghy het goede des lants genieten. | |
20Maer weygert ghy u, ende zijt ongehoorsaem; soo sult ghy van het sweert gegeten worden: want de mont des HEEREN seyt [het.] | |
21Hoe gaet ’t toe, dat de vrome stadt tot eene hoere geworden is? Sy was vol rechts, gerechtigheyt woonde daer in; maer nu moordenaers. | |
22U silver is schuym geworden; Ga naar margenoot+ ende uwe dranck is met water vermengt. Ga naar margenoot+ | |
23Uwe Vorsten zijn af-vallige, ende der dieven met-gesellen: sy nemen alle geerne geschencken, ende sy trachten nae giften: Ga naar margenoot+ den weesen en doen sy geen recht, ende der weduwen sake en komt niet voor hen. | |
24Daerom spreeckt de Heere HEERE Zebaoth, de Machtige in Israël: o wee! Ick sal my troosten Ga naar margenootd door mijne vyanden, ende my Ga naar margenoot* wreken door mijne vyanden. | |
25Ende moet mijne hant tegen u keeren, ende uwen Ga naar margenoot+ schuym op ’t louterste vaegen, ende al u tin wegh-doen. | |
26Ende [u] weder Richters geven, gelijck als te vooren waren; ende Raetsheeren, als in’t begin: ☜als dan sult ghy eene stadt der gerechtigheyt, [ende] eene vroome stadt, heeten☞. | |
27Zion moet door recht verlost worden, ende hare gevangene door gerechtigheyt: | |
28Dat de overtreders ende sondaers t’ samen verbroken worden; Ga naar margenoot+ ende die den HEERE verlaten, om-komen. | |
29Want sy moeten te schanden worden over de eycken, daer ghy lust toe hebt, ende schaem-root worden over de hoven, die ghy verkiest. | |
30Wanneer ghy zijn sult als een eycke met dorre bladeren; ende als een hof sonder water. | |
31Wanneer de Ga naar margenoote beschuttinge sal wesen als werck, ende sijn Ga naar margenootf doen als eene voncke; ende beyde t’ samen aen-gesteken worde, dat het niemant uyt en blussche. |
|