Lutherse Bijbel (1648)

Het vij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Christus prijst sijne Bruyt ende Kercke van de voeten af, tottet hooft toe. II. Eene reden der Bruyt tot Christum, van de bestellinge der al-gemeyner Kercke des Niewen Testaments.

I.1

HOe schoon is uwen ganck in de schoenen, ghy Vorsten-dochter! uwe lendenen staen gelijck aen malkanderen, als twee spangen, die des Meesters hant gemaeckt heeft.

2

Uwe navel is als eene ronde beker, dien nimmer-meer dranck en ontbreeckt: uwe buyck is als een tarwen-hoop, met roosen ront-om besteken.

3

Uwe twee borsten zijn als twee jonge rhee-tweelingen. ⁺

+ Cant. 4,6.

4

Uwen hals is als een yvooren toren; uwe oogen zijn als de vijvers te Hesbon, aen de poorte Bath-rabbim; uwe neuse is als de toren op Libanon, die tegen Damascus siet.

5

Uw’ hooft staet op u, als Carmel; het hayr op u hooft is gelijck den purper des Konincx in ployen gebonden.

6

Hoe schoone, ⁺ ende hoe lieflijck zijt ghy, ghy beminde in wel-lusten!

+ Psal. 45,12. Cant. 1,15. cap. 4,1.

7

Uwe lengde is gelijck eenen palm-boom; ende uwe borsten, den wijn-druyven.

8

Ick sprack: Ick moet op den palm-boom klimmen, ende sijne tacken grijpen: laet uwe borsten zijn, als druyven aen den wijn-stock; ende den reuck uwer neuse, als appelen:

9

Ende uwe kele gelijck goeden wijn, die mijnen Vrient glat in-gae, ende spreke van den viernen.

II.10

MYn Vrient is mijn; ende Hy houdt sich oock tot my.

11

Komt mijn Vrient, laet ons uyt-gaen op ’t velt, ende op de dorpen blijven:

12

Dat wy vroegh op-staen, tot de wijn-bergen: dat wy sien, of de wijn-stock bloeyt, ende botten gekregen heeft; of de granaet-appel-boomen uyt-gebottet zijn: daer wil ick u mijne borsten geven.

13

De lelien geven den reuck, ende voor onse deure zijn allerley edele vruchten: Mijn Vrient, ick hebbe u beyde nieuwe ende vierne bewaert.