Lutherse Bijbel (1648)

Het vj. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Der Kercke belijdenisse van Christo, voor de dochteren van Ierusalem. II. Christi Lof-spreucke van sijne Gemeynte. III. Christus vertelt by gelijckenisse sijne komste tot de Ioodsche Kercke, ende de beroepinge der Heydenen tot sijn Rijck.

I.17

WAer is dan uw’ Vrient henen gegaen? ô ghy schoonste onder de wijven! waer heeft sich uw’ Vrient henen gewendt? so willen wy met u Hem soecken:

1

Mijn Vrient is af gegaen in sijnen hof, ⁺ tot de kruyt-hofkens; dat Hy weyde in de hoven, ende roosen plucke.

+ VI. Cap. Ebr.

2

Mijn Vrient is mijn, ende ick ben sijn; die onder de roosen weydet.

II.3

GHy zijt schoone, ⁺ mijne Vriendinne, als Thirza; lieflijck, als Ierusalem; schrickelijck, als slagh-ordens.

+ Psal. 45,12. Cant. 1,15. cap. 4,1.

4

(Wendt uwe oogen van my; want sy maken my vierigh) Uwe hayren zijn als een kudde geyten, die op den bergh Gilead geschoren zijn.

5

Uwe tanden zijn als een kudde schapen, die uyt ’et wette komen; die altemael tweelingen dragen, ende geene onder haer en is onvruchtbaer.

6

Uwe wangen zijn als eene rete aen den granaet-appel, tusschen uwe vlechten.

7

Daer zijn tsestigh Koninginnen, ende tachtentigh by-wijven; ende der maegden en is geen getal:

8

[Maer] eene is mijne duyve, mijne vrome; eene is harer moeder de liefste, ende de uyt-verkorene harer moeder: doese de dochters sagen, presen sy deselve saligh; de Koninginnen ende de by-wijven loofdense:

9

Wie is sy, die voort-komt als de dage-raet: schoone als de Mane, uyt-

[fol. 275r]

-verkoren als de Sonne, schrickelijck als de slagh-ordens.

III.10

ICk ben af-gegaen in den noten-hof, om te beschouwen de struycxkens aen de beke; om te beschouwen, of de wijn-stock bloeyde, of de granaet-appel-boomen groenden.

11

Mijne ziele en wiste ’t niet, dat Hy my ten wagen Ami Nadibs geset hadde.

12

Keert weder, keert weder, ô Sulamith; keert weder, keert weder, dat wy u aen-schouwen: wat siet ghy aen Sulamith? de reye te Mahanaïm.