Lutherse Bijbel (1648)

Het iij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. De Kercke beschrijft, hoe sij Christum geestelijcker wijse verloren, ende Hem met vreugde weder gevonden hebbe. II. Een bericht van Christi heerlijckheyt, door Salomon voor-gebeeldt.

I.1

ICk socht des nachts in mijn bedde, dien mijne ziele lief heeft; ick socht, maer ick en vondt Hem niet.

2

Ick wil op-staen, ende in de stadt om-gaen, op de straten ende stegen; ende soecken, dien mijne ziele lief heeft: ick socht, maer ick en vondt Hem niet.

3

De wachters, die in de stadt om-gaen, vonden my: En hebt ghy niet gesien, dien mijne ziele lief heeft?

4

Doe ick een weynigh voor-by hen quam, doe vondt ick, dien mijne ziele lief heeft; ick houde Hem, ende en wil Hem niet verlaten, tot dat ick Hem brenge in mijner moeder huys, in mijner moeder kamer.

5

Ick besweere u, ghy dochteren Ierusalems, by de rheën ofte hinden op den velde, Dat ghy mijne Vriendinne niet op en wecket, noch en roeret, tot dattet haer selven behaegt.

6

Wie is die, ⁺ die opwaerts gaet uyt de woestijne, gelijck een recht op-gaenden roock, als een reuck-werck van myrrhe, wieroock, ende allerley poeder eens Apothekers?

+ Cant. 8,7.

II.7

SIet, ront-om het bedde Salomons staen tsestigh Stercken, uyt de Stercken in Israel.

8

Sy houden alle sweerden, ende zijn geschickt te strijden; een yegelijck heeft sijn sweert aen sijne heupe, om der vreese wille in der nacht.

9

De Koninck Salomo liet hem eene ros-bare maken van hout uyt Libanon. ⁺

+ Cant. 6,12.

10

Der selver pijlaren waren silvere, het decksel gouden, de sit-plaetse purperen: de bodem midden in was lieflijck geplaveyt, om der dochteren wille te Ierusalem.

11

Gaet uyt, ende aen-schouwt, ghy dochteren Zions, den Koninck Salomo in de kroone, daer mede hem sijne moeder gekroont heeft op den dagh sijner bruyloft, ende op den dagh der vreugde sijnes herten.