Lutherse Bijbel (1648)

Het v. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Hoe de ware gelucksaligheyt kan verkregen worden. II. D’ ydelheyt van den verganckelijcken rijckdom.

I.17

☜BEwaert uwen ^a voet, als ghy ten Huyse Godts gaet, ende komt dat ghy hoort: dat is beter dan der sotten offer; want sy en weten niet, wat sy quaets doen.

a Hier leert hy Godt vreesen ende betrouwen, ende vroom zijn in sulck een ellendigh leven.

1

En zijt niet snel met uwen monde, ⁺ ende en laet uw’ herte niet haesten yet te spreken voor Godt: want Godt is in den Hemel, ende ghy op aerden; daerom laet uwer woorden weynigh zijn☞.

+ Cap. V. Ebr. Eerstelijck, weest ghy vroom.

2

Want waer veele sorge is, daer komen droomen: ende waer veel woorden zijn, daer hoort men den sot.

3

Wanneer ghy Godt eene gelofte doet, ⁺ so en vertrecktse niet te houden; want Hy en heeft geen behagen aen de sotten: wat ghy gelooft, dat houdt.

+ Num. 30,3. Deut. 23.21, 22.

4

’t Is beter, dat ghy niet en gelooft, dan dat ghy niet en houdt wat ghy gelooft.

5

En laet uwen monde niet toe, ⁺ dat hy uw’ vleesch verleyde; ende en segt voor den ^b Engel niet: Ick ben ^c onschuldigh. Godt mochte vertoornen over uwe stemme, ende verdoemen alle wercken uwer handen.

+ Ten tweeden, en verleydt niemant.

b Engel) heet hier de Priesters ende Leeraers.

c Onschuldigh, dat is, En verdedigt uwe verleydinge niet, gelijck de valsche geesten ende droomers.

6

^* Waer veele droomen zijn, daer is ydelheyt, ende veele woorden: maer vreest ghy Godt.

* Prov. 10,19.

7

Siet ghy den armen onrecht doen, ende recht ende gerechtigheyt in den lande wegh-rucken, so en verwondert u over

[fol. 271v]

dat voor-nemen niet: want daer is noch een hooger Hoeder over den hoogen, ende daer zijn noch hooger over die beyde.

8

Daer-en-boven is noch de Koninck in ’t gansche lant, om het ^d velt te bouwen.

d Velt te bouwen) dat is, hy heerscht over alles, ende hant-havet het lant, dattet niet en vervalle noch woest en worde: ’t welck dan eens Konincx ampt ende naem is.

II.9

WIe gelt lief heeft, die en wort des gelts nimmer-meer sadt; ende wie rijckdom lief heeft, die en salder geene nuttigheyt van hebben: dat is oock ydelheyt.

10

Want waer veel goets is, daer zijnder vele die ’t eten; ende wat baet ’et dien die ’t heeft, dan dat hy ’t met de oogen aen-siet?

11

Wie arbeydt, dien is de slaep soet, hy hebbe weynigh ofte veel gegeten: maer de overvloedigheyt des rijcken en laet hem niet slapen.

12

’t Is een boose plage, die ick sagh onder de Sonne; rijckdom bewaren tot schade des genen die hem heeft.

13

Want de rijcke komt om met grooten jammer: ende so hy eenen soon gewonnen heeft, dien en blijft niet met allen in de hant.

14

Gelijck hy naeckt van sijnes moeders lichaem is gekomen, ⁺ soo vaert hy weder henen, gelijck hy gekomen is; ende en neemt niet met hem van sijnen arbeyt in sijne hant, wanneer hy henen vaert.

+ Iob 1, 21. cap. 27,19. Psal. 49,18. 1 Tim. 6,7.

15

Dat is eene boose plage, dat hy henen vaert, gelijck hy gekomen is: wat helpt ’et hem dan, dat hy in den wint gearbeydt heeft?

16

Sijn leven lanck heeft hy in duysternisse gegeten, ende in groote quellinge, ende kranckheyt ende treurigheyt.

17

So sie ick nu dat voor goet aen, ⁺ dattet fijn zy, als men eet ende drinckt, ende goets moets is in allen arbeyt, die een doet onder de Sonne sijn leven lanck, dat hem Godt geeft: want dat is sijn deel.

+ Eccl. 2,24. cap. 3.12, 22. cap. 9,7. cap. 11,9. Eccl. 2,10.

18

Want welcken Mensche Godt rijckdom ende goederen, ende gewelt geeft, dat hy daer van eet ende drinckt voor sijn deel, ende vrolijck is in sijnen arbeyt, dat is eene gave Godts.

19

Want hy en denckt niet veel aen het ellendige leven, dewijle dat Godt sijn herte verblijdt.