Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxj. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Noemt de Koninck Lamuël, hoe hem sijne moeder hebbe onderwesen. II. Wort een verstandigh ende deugdsaem wijf beschreven. Ende is hier by te mercken, dat dit tweede deel van ’t 10 vers af nae ’t getal van de Ebreëusche letteren, van de welcke elck vers in sijne ordre begint, gestelt zy.

I.1

DIt zijn de woorden des Konincx Lamuëls; ⁺ de leeringe, ^* die hem sijne moeder leerde.

+ Dit is wederom een by-voegsel eens Konincx, tot de Spreucken Salomons.

* Prov. 4.3, 4.

2

Och mijn uyt-verkorene! Och ghy soon mijns lichaems! Och mijn gewenschte soon!

3

En laet den wijven uw’ vermogen niet; ⁺ ende en gaet de wegen niet, daer hen de Koningen in ^a verderven.

+ Deut. 17,17.

a Verderven) Gelijck de gene doen, die verjaegt ofte door-steken worden, ofte anders schandelijck om-komen.

4

^* O niet den Koningen, Lemuël, en geeft den Koningen geenen wijn te drincken; noch den Vorsten stercken dranck:

* Eccl. 10.16, 17.

5

⁺ Sy mochten drincken, ende der rechten vergeten; ende veranderen ergens de saken der ellendiger lieden.

+ Jes. 5.22. 23. cap. 28,7.

6

⁺⁺ Gevet stercken dranck den genen, die om-komen sullen; ende den wijn den bedroefden zielen:

++ Nehem. 8,10.

7

Dat sy drincken, ende harer ellende vergeten; ende haers ongelucx niet meer en gedencken.

8

Doet uwen mont open voor de stomme; ⁺ ende voor de sake van alle, die verlaten zijn.

+ Prov. 24,11.

9

Doet uwen mont open, ⁺ ende oordeelt recht; ende wreeckt den ellendigen ende armen.

+ Lev. 19,15. Deut. 1,16.

II.10

^* WIe een deugdsaem wijf verleent is, ⁺ die is veel edeler dan de kostelijcke peerlen.

* Prov. 12,4. cap. 18,22. cap. 19,4.

+ Niet lievers en is op aerden, dan vrouwen liefde, wien sy magh geworden.

11

⁺ Haers mans herte derf sich op haer verlaten; ende geene neeringe en sal hem ontbreken.

+ Prov. 14,1.

12

Sy doet hem goet, ende geen quaet, sijn leven-lanck.

13

Sy gaet met wolle ende vlas om, ende arbeydt geerne met hare handen.

14

Sy is als een koop-mans schip, dat sijne neeringe van verre brengt.

15

Sy staet ’s nachts op, ende geeft haren huyse voedsel, ende t’eten hare dienst-maegden.

16

Sy denckt om eenen acker, ende koopt hem; ende plantet eenen wijn-bergh van vruchten harer handen.

17

Sy ^b gordet hare lendenen vast; ende sterckt hare armen.

b Gordet) Sy is gauw in ’t huys.

18

Sy merckt, hoe haren handel ^c profijt brengt: hare lampen gaet ^d ’s nachts niet uyt.

c Profijt) verhoedt schade, ende siet wat profijtelijck is.

d ’s Nachts) In der noot heeft sy nootdruft.

19

Sy streckt hare handt nae den spin-rock; ende hare vingeren vatten de spille.

20

Sy breydt hare handen uyt tot de armen; ende reyckt hare hant den behoeftigen.

21

Sy en vreest voor haer huys niet van wegen de sneeuw; ⁺ want haer gantsch huys heeft dobbele kleederen.

+ Eccl. 10,18.

22

Sy maeckt haer selven dekens; witte syde ende purper is haer kleedt.

23

Haer man is vermaert in de poorten; als hy sit by de Outste des lants.

24

Sy maeckt eenen rock, ende verkoopt hem: eenen gordel geeft sy den kramer.

25

Haer cieragie, is dat sy reynlijck ende vlijtigh is; ende sal hier nae-maels lacchen.

26

Sy doet haren ^e mont open met wijsheyt; ende op hare tonge is heylsame leere.

e Mont) Sy treckt hare kindeckens ende gesin fijn op in Godts Woort.

27

Sy schouwt, hoe ’t in haer huys toe gaet; ende en eet haer broot niet met luyheyt.

28

Hare sonen komen op, ende prijsense saligh: haer man looftse:

29

Vele dochteren brengen rijckdom; maer ghy over-treftse alle.

30

☜Lieflijck ende schoon zijn, en is niet met allen: een ^f wijf dat den HEERE vreest, sal men loven☞.

f Wijf) Eene vrouwe kan by eenen man eerlijck ende goddelijck woonen, ende met goeder conscientie huys-vrouwe zijn: maer sal daer boven ende beneffens Godt vreesen, gelooven ende bidden.

31

Sy sal geroemt worden van de vruchten harer handen; ende hare wercken sullense loven in de poorten.

Eynde der Spreucken Salomons.